راه سادۀ کشف موضوع برای نویسندگی | ۴۰ ایده برای نوشتن متن

[…] نویسندگی: با این کارها بر ترس خودتان از نوشتن غلبه کنید راه سادۀ کشف موضوع برای نویسندگی | ۴۰ ایده برای نوشتن مت… یک راه برای پیدا کردن ایده برای نوشتن سؤال‌نویسی، […]

با اجازه شما بهمه ایده های ارائه شما اضافه کنم: همه موضوعاتی که مورد علاقه ام نیست و مرا عصبی یا هیجانی یا حتی از کوره بدر میکند.
شاید با فکر کردن به این علایق یا چیزهای منفور خود، در واکنشهای خود هم متعادل تر شویم . یک تیر و دو نشان!

[…] راه سادۀ کشف موضوع برای نویسندگی | ۴۰ ایده برای نوشتن مت… […]

سلام آقای شاهین کلانتری…
من تقریبا بیشتر نظرات رو خوندم و در اکثر اون ها از ایده های خوب شما تعریف و تمجید شده بود.
هر کس نظر خودش رو داره و امیدوارم از خوندن کامنت من ناراحت نشید…
بالعکس افراد دیگه به نظر بنده ی حقیر این موضوعات،ایده های خاصی نیستند و در مجموع شاید بشه درباره هرکدوم یک تا دو صفحه اون هم با جملاتی مشترک بین افراد،نوشت.خب ایده برای نوشتن باید در عین کوتاه بودن پر مفهوم باشه…
و از این موضوعات ممکنه چیز جالبی در نیاد…
البته که من نمی تونم نظری در برابر شما بدم چون سنی هم ندارم…
جدا از این…
می خواستم ازتون درباره نوشته هام کمک بگیرم…
من سومین نوشته(یا به اصطلاح فیک)ــم رو شروع کردم که البته اشخاص داستان افراد مشهوری هستند…
بازخورد خوبی هم گرفتم اما خودم حس می کنم بعضی قسمت هاش واقعا محدود یا بهتر بگم کلیه…
و می خواستم بدونم نظر شما چیه!؟
بعضی مواقع واقعا می تونم تشریح کنم و خیلی خوب میشه اما بعضی جاها انگار ذهنم قفل می کنه…به نظر شما چیکار کنم!؟
به همین منظور کتاب های زیادی خوندم اما خب تغییر زیادی ایجاد نشد…
ممنون میشم کمک کنید:)

😍😍😍

سلام
کاش یه مثالی هم میزدید در باره یکی از این ایده ها

سلام من می خواستم ، در مورد دوره نویسندگی حلاق سوال بپرسم .
اول اینکه من چهارده سال و نیم فقط سن دارم برای شرکت در دوره مشکلی نیست .
دوم شرایط شرکت در این دوره
با تشکر

سلااااام شاهین عزیز و خلاق
خوبین؟
از ایده ها تون مشخصه که نه تنها خوب، عالی هستید عالی.
خیلی جالب بود، چطوری این همه خلاقیت به ذهنتان راه پیدا می کنه؟
موتور انگشتان من رو که بد جوری روشن کرد و امیدوارم تو چنته چیزی داشته باشد که حداقل خودم خوشم بیاید و روانه زباله دانی اش نکنم.
💚

سلام
من راجب کلاس کارخلاقانه و تولید محتوا سوال داشتم
۳۵سالمه آیا دیر نیست ؟۶سال در رابطه با شغل تحصیلیم کار کردم و علاقه ای بهش ندارم مدرکم فوق لیسانس هست.آیا از طریق کلاس تولید محتوا و یا کارخلاقانه میتونم به علاقه و استعدادم پی ببرم؟کارهای هنری هم زنانه مثل گلدوزی خیاطی و..هم علاقه ندارم و استعدادش ندارم.ولی نوشتن رو دوست دارم.میشه لطف کنید راهنماییم کنید.ممنونم

سلام استاد
خیلی ممنون بابت تموم توصیحات جامعو کاملتون و سایت خوبتون
من علاقه زیادی ب نوشتن دارم ولی ذهینتم اونقد باز نشده محدوده برا داستان نویسی میخواستم بدونم بنظر شما آینده ایی میتونم داشته باشم. آرزومه یه رمانه خاصو پر مخاطب بنویسم قلمی روان داشته باشم. همی الانشم مینویسم ولی خب یخورده ترس دارم. واینک من بخوام سایت شخصیمو راه اندازی کنم الان تو این زمان خوبه؟؟ بهم کمک میکنه؟
ممنون میشم جواب بدین

ذکر جزئیات در واقع همونجایی هست که نویسنده ها رو با وجود پردا ختن به موضوعات کلیشه ای کاملا از همه جدا میکنه
درکی که هر کدام از ما از اتفاقات یا مصائب روز مره زندگی داریم با ذکر جزئیات قابل انتقاله و خاص و خواندنی!!

خیلی لذت بردم مثل همیشه
آفرین به سخاوت مثال زدنی شما

سلام من به رمان نویسی علاقه زیادی دارم ولی سوژه ای برای نوشتن نمیتونم پیدا کنم علایقم هم کاری بهشون ندارم البته تو رمان ازشون استفاده میکنم ولی فعلا هیچ سوژه و سناریویی ندارم همه سوژه هایی که تو سرم هستن تکراری و کلیشه ای اند میشه کمکم کنید

علایق ما همیشه ارزشمنده 🙂 این باعث میشه تا به مرور با نوشتن درباره موردعلاقه‌هامون شیوه خودمون رو در نوشتن و یا کارمون پیدا کنیم، خودمون، روحیاتمون و علایقمون رو بیشتر بشناسیم. در
کنارش یاد بگیریم تا اتفاقات به ظاهر ساده زندگیمون و ایده‌های کلی رو بسط بدیم، جزییاتش رو
پیدا کنیم و هزاران مفیدِ دیگه
همیشه یه عالمه مفید هستند تمریناتتون

سلام استاد عزیز 🙂 چقدر چالب بود واقعا همینطور که داشتم موارد رو میخوندم برای بعضی‌ها ایده‌ی نوشتن هم به ذهنم میرسید. مثل دایی مورد علاقه‌ی من :)) و به این فکر کردم که شاید همین لیست برای چیز‌هایی که ازشون متنفریم هم بتونه کلی بهمون ایده بده
بازم ممنون ازتون 🙂

سلام آقا شاهین دوست‌داشتنی.
ممنون بابت این پست خوب.
من یک مشکلی داشتم.
معمولا وقتی می‌خوام داستان بنویسم، این ایده است که من رو به‌سمت داستان نوشتن می‌بره. اما ایده‌ام اصلا موضوع نداره. یعنی ایده‌ی خامه.
عادت هم بر این جاریه که تو یک موضوع رو انتخاب کنی بعد بشکافی‌اش و از آن شکافته‌ها و تکه‌ها یک داستان بسازی.
مثلاً فرض کن من میگم ظلم.
بعد می‌آیم جملات مربوطش رو می‌نویسم. یکی میگه فقر یا بی‌عدالتی یا چه می‌دانم رنج، خفقان.‌.. بعد براساس این کلمات مثلاً داستان مردی را می‌نویسند که حقش را خورده‌اند و فلان و بهمان.
اما من ایده را دارم. فکر می‌کنم یا تخیل می‌کنم و ایده می‌آید سراغم ولی اینکه ایده‌ یا آن داستان کلی، تو ذهنم موضوع ندارد، برایم مثل یک صندلی بی‌پایه است. اعصاب خرد کن است.
توی قبلی دست کم آدم می‌رود و می‌گردد تا آن موضوع جزو دغدغه‌هایش باشد اما اینجا ایده را داری اما نمی‌دانی باهاش چه‌کار کنی‌.
موضوع الکی پلکی که نمی‌توانی به داستان بچسبانی.
گاهی اوقات می‌نشینم و طرح کلی داستان را بررسی می‌کنم تا شاید یک کلمه ازش در ذهنم تداعی شود و آن را به عنوان موضوع داستان انتخاب کنم. اما بعد می‌بینم نمی‌شود. مثل موش رفته تو سوراخ و این دمش برای من مانده.
حالا به‌نظر شما باید چه‌کار کنم؟
ایده را کنار بگذارم و بروم سراغ داستان و ایده دیگر؟
راستی این را هم بگویم آن شیوه‌ی موضوع انتخاب کنن و بعد بشکافش، اصلأ برایم جالب نیست. من اگر ایده از تخیل و تفکر برایم نیاید دست به قلم نمی‌برم‌. اما بیشتر اوقات همین ایده‌ها چون خام‌اند، موضوع نداذند، نصفه کاره می‌مانند. نظر شما چیه؟
ببخشید زیاد حرف ردم. ممنون میشم راهنمایی کنید.

خیلییی باحال بود😅😅

غذای مورد علاقۀ من: آش کشک های مادرم
نویسندۀ مورد علاقۀ من: محمود دولت آبادی
خوانندۀ موردعلاقۀ من: همون هایی که فقط ساز می زنن و چیزی نمیگن!
بازیگر موردعلاقۀ من: جک نیکلسون
میوه موردعلاقۀ من: سیب ترش
سیاستمدار(!) مورد علاقۀ من: مرحوم امام
عطر موردعلاقۀ من: wood
بیماری مورد علاقه من (وقت‌های را به یاد بیاور که می‌گویی «صد رحمت به فلان مریضی، این کرونا خیلی مادر قلمبه‌ست!» : آلزامیر. به خاطر اینکه هم درد و از یاد می برم هم چیزی که باعث شده این درد را انتخاب کنم!
دایی موردعلاقۀ من: هر سه تاشون
خالۀ مورد علاقۀ من: هر پنج تاشون
عموی موردعلاقۀ من:هیچکدام!
عمۀ موردعلاقۀ من: هیچکدام!
شوهرعمۀ موردعلاقۀ من: والا راستش رو بخواهید اسم هاشون رو بلد نیستم!
واقعۀ تاریخی موردعلاقه من: عید غدیر
روز موردعلاقۀ من: روزی که به خودم، کار و تلاش هایی که کردم افتخار کنم
سالاد موردعلاقۀ من: شیرازی با سرکه سیب
فیلم موردعلاقۀ من: از این بهتر نمیشه! As Good As It Gets (قشنگ مصداق بارز منه)
برند مورد علاقۀ من: پورشه
لباس موردعلاقۀ من: کت و شلوار
رنگ موردعلاقۀ من: آبی آسمانی اول صبح
کشور موردعلاقۀ من: ایران
شعر موردعلاقۀ من: از دیو و دد ملولم انسان آرزوست
محلۀ موردعلاقۀ من: نیروگاه قم
حیوان موردعلاقۀ من: اسب
ماشین موردعلاقۀ من: carrera 911
کتاب موردعلاقۀ من: سونات کرویستر
خوراکی موردعلاقۀ من: دلستر لیموی باربیکن
مدل موی موردعلاقۀ من: همون همیشگی
پیج اینستاگرامی موردعلاقۀ من: shahinkalantary@
شبکه تلویزیونی موردعلاقۀ من: شبکه چهار!!
مجری موردعلاقۀ من: مهران مدیری
فحش موردعلاقۀ من: گوساله
ورزش موردعلاقۀ من: دوچرخه سواری
ورزشکار موردعلاقۀ من: کوبی برایانت
نان موردعلاقۀ من: سنگگ برشته و گنجدی
مغازۀ موردعلاقۀ من: دنیای کتاب قم، مخصوصا اول صبح که کسی نیست روی صندلی ها بشینه!
جنون موردعلاقۀ من: مالیخولیایی بودن،
آب‌وهوای موردعلاقۀ من: بارانی. طوری که همه برن توی خونه‌هاشان و من توی خیابان تنها بمونم
شغل موردعلاقۀ من: داستان نویسی
آخر و عاقبت موردعلاقۀ من: اینکه تا یادم افتادن بگن: «به تو روحش صلوات!»

استاد جان مثل همیشه عالی و بینظیر . واقعا نمیشه از این مطالب لذت نبرد 🌹🌹🌹

به چه زبانی بنویسم که از کامنت نویسی در سایت شما بی نهایت لذت می برم.
این کار امید روزهای ناامیدی من و انگیزه بخش اوقات شادی من است.
ای کاش زمانه مجالی دهد برای بیشتر خواندن و بیشتر نوشتن در کنار شما.
نوشتن اعتیادی است که نویسنده با وابستگی به آن قوی تر می شود.

سلام.مثل همیشه عالی استاد ممنونم.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید که در خصوص بازنویسی از کجا متوجه بشیم درست انجام شده؟

ساده ترین ایده های که میخواستم اینجا بهم معرفی شد و راهنمایی قشنگی بود که فکر نکنم نوشته ام بد میشه فقط بنویسم

سلام
آقای کلانتری من حدود یک ساله می نویسم ولی یک ماهه که دارم هر روز می نویسم. می خواستم بپرسم بازنویسی رو از چه زمانی باید شروع کنیم؟

عالی بود استاد، همین الان دست بار نوشتن مورد علاقه من می‌شوم.

سلام آقای کلانتریِ عزیز
به یاد دارید که برای شما از طراحی سایتم نوشتم؟ گفتم که مراحل آخرش را طی می‌کند؟
خوب تمام شد. ساختمش و حالا هم دارم چند ایده را می‌پزم و می‌خواهم بی‌وقفه بنویسم.
راستی «شکریفا» همان نام من است. فقط معکوس و مخفف شده. وگرنه هیچ فرقی با نام خودم ندارد و من هم دوستش دارم. در شکریفا از نوشتن و ویرایش می‌نویسم و این تنها کاری‌ست که مرا زنده نگه می‌دارد.
عنوان سایت را هم حدس می‌زنم بدانید از کجا آورده‌ام (:
باز هم از شما ممنونم که مشوق من در این راه بودید، امید که سلامت و برقرار باشید.

استاد مشکل در همین حوصله به خرج دادن و فکر کردن به جزئیات هر یک از این موارد هستش، به نظر ساده می‌آد ولی در عمل عده‌ی کمی انجامش می‌دهند. ولی من می‌خوام که جزء اون عده کم باشم😊 ممنون از شما

شاهین‌جان‌سلام.نمیدونم خوشحال میشی یا ناراحت ، اما همه چیزم داره از تو و مطالب و متونت الهام میگیره.

حالا شروع میکنیم …………………… استاد

همین مطالب و جمله درمانی ها کلی انگیزه میده .الان نوشتن لذت بخش ترین کار دنیا شده و این رو مدیون شما هستم خیلی متشکرم .پیگیر بودن و پاسخ دادن به پیام ها هم با ارزش ترین قسمت کارتونه.

سلام وقت بخیر مثله همیشه عالی و پر از انرژی و انگیزه بود ممنون.🌹🌹

به به استاد،،، عجب پیشنهاد نابی
من اون مورد غذای مورد علاقه رو خیلی دوست داشتم. فکر کنم بتونم برای همون یک مورد سه صفحه رو بنویسم. و البته انگار شما هم با من هم عقیده ای در مورد غذا و نوشتن!
پرسوناژ مذکر هم خیلی جذاب بود، اصلا انگیزه داد که همین الان بشینم و این ۴۰ مورد رو بنویسم.
خلاصه که خسته نباشید، لذت بردم.

جل الخالق. ●_●
نمی دونستم این قدر علایق توی من وجود داره. البته تا حالا.
عجب متن پرباری بود آقای کلانتری.
و اون قسمت فحش و جنون مورد علاقه، به طرز عجیبی نگاهم رو به نوشتن تغییر داد. فکر نمی کردم بشه راجع به چنین چیز هایی هم نوشت. فحش و جنون…

درودبرشاهین خان کلانتری،دلم واسه تون،واسه شنیدن صداتون واقعاً تنگ شده،بااینکه دو سه روزی از پایان دوره میگذره ولی واقعاً دلتنگی عجیبی برام بهمراه داشت، ازین ایده ی دلچسبتون بسیار لذت بردم،حتماً پی اجرای این پیشنهاد رو میگیرم.خیلی جالب وجذابه وباعث میشه آدم سرذوق بیاد‌.بهرحال مارو بدجور وابسته سایت ووبلاگ وایده هاو پیشنهاداتو.‌…وهمینطور خودتون کردین…..

استاد عزیزم من هیچ چیزی نمیتونم بگم مگر اینکه شما فوق العاده هستید و ممنونم من این روزها بسیار می نویسم…..بسیار…

سلام بر استاد عزیز
ایده خیلی خوبی بود. باعث شد برنامه جدی بریزم برم سراغش. متشکرم🌺

سلام به استاد نازنین
دوست دارم این متن‌رو چهارصد بار بخونم و لذت ببرم و بخندم و یاد بگیرم.
«بیرون زدن از حصار تکرار و کلیشه یعنی نوشتن از چیزهایی که حس می‌کنی ممکن است برای دیگران عجیب یا بی‌اهمیت باشد.» این روزا که دارم رمان دن کیشوت‌رو می‌خونم تمام چیزی که تو داستان اومده همش مسائل عجیب و بی‌اهمیت، این بخش از نوشته خیلی برام تازه و جالب و قابل تأمل بود. مثل همیشه خلاق و بی‌نظیر نوشتین
در ضمن دوست دارم مادرقلمبه‌رو هم به فوشای مورد علاقه‌م اضافه کنم….
‌پاینده باشی کاکه…

شاهین جان،من شیفته ی تصاویر پست های شما هستم.کار خودتونه نه؟اولش فقط داشتم به آن می خندیدم.
می دانم که به هر حال این سوژه ها برای شکستن قفل نوشتن است و می خواهید بگویید به جای نگرانی از کمبود ایده می توانید از دری بنویسید.اما دغدغه ای دارم شاهین جان و آن هم اینکه بعضی از موضوعات در بین مردم تابو است.حرف زدن در موردش سخت است.اما خودم به راه حلی فکر می کنم.به نظرم موضوع ات به ظاهر هرچه قدر سطح پایین و عامیانه باشد،هرچه قدر که خارج از عرف،شاید بهتر باشد که تو سطح بالا بنویسی اش.موضوع شاید کثیف باشد،اما تو تمیز بنویس.سطحی باشد،تو عمیق باش.مردم کلا در مورد موضوعاتی پیش داوری های سفت و سختی دارند،تو زاویه دید جدیدی به آن ها بده.همیشه می شود به موضوعات به شکل تازه ای نگاه کرد.این وظیفه نویسنده است که با واقعیت ها رو به رو شود و آن ها را روشن کند.مردم از واقعیت ها طفره می روند،اما نویسنده باید با آن ها رو به رو شود زیرا آن ها مسائلی مربوط به خود انسان است.
حرف زدن در مورد آن موضوعات مثلا در موسیقی،درفیلم،درتلویزیون راحت است.زیرا آن ها رسانه عوام هستند.اما حرف زدن از آن ها در قالب ادبیات سخت است.ادبیات قالبی برای فرهیختگان تر و تمیز است که مدام تظاهر به خوب بودن می کنند.گروهی اعتبارشان،وجهه اجتماعی شان از هر چیزی برایشان مهم تر است.

سلام بر شاهین جان خوش فکر و خلاق
مجموع پیشنهادات عالیه
اما این چهلمین پیشنهاد واقعا جای فکر کردن داره
در ادبیات ما چهل عدد خاصی است
چهل سالگی را مرز ورود به جهان بلوغ فکری می دانند
چله نشنی ( چهل روز خلوت کردن با خود )
و سایر چهلم ها
در وداع با کسی هم که از این دنیا می رود،
چهلمین روز روز خداحافظی آخر است .
در پیشنهادات شما هم
چهلمین پیشنهاد
– ” آخر و عاقبت موردعلاقۀ من ”
مورد بسیار تامل برانگزی است .
شاید بهتر باشد از اینجا شروع کرد
تصویری که از شخصیت مورد نظر می سازیم
چه خودمان باشد
چه شخصیت داستانی
بقیه چیز ها را آشکار می کند
صفحات آخر فصل آخر را که بنویسی
بقیه کار از آنجا نوشته می شود
و می شود به اول رسید

در کتاب هفت عادت مردمان موثر
اثر استفان کاوی
اشاره شده که یکی از عادت های مردمان موثر این است
که از آخر به اول می آیند
یا به زبان دیگر ابتدا هدف گزینی می کنند
و بعد از همان جایی که هستند
شروع می کنند و می روند تا به آن هدف برسند

از پیشنهاد درجه یک ات ممنونم .
و برات یه عالمه آرزو های دست اول و درجه یک دارم

تشکر میکنم ازت شاهین جان بابت این مطلب
ایده من در این باره این بوده که لیست های موضوعی شامل صد کلمه الهام بخش برای اوقات بی موضوعی تدارک ببینیم

http://draliok.ir/post/صد-کلمه-الهام-بخش

سلام استاد راه‌نشانم (این یکی از واژه‌هایی هستش ک برای شخص شما استفاده میشه چون مسیر زندگی منو بهم نشون دادید)

استاد علاوه بر اینکه مطالبتون واقعا خیلی تو نوشتن برامون کاربرد داره جنبه‌ی طنزش عالیه
.
.
کلا شوخی هایی که میکنین فوق‌العاده‌اس
من بخاطر مسائلی ک بود دیرتر ویدیوهای هزارویک محتوا رو نگاه کردم و چند روز پیش که داشتم جلسه سوم رو نگاه میکردم سر چندجا انقدر خندیدم به حرفتون که مجبور شدم ویدیو رو متوقف کنم!
..
.
و این استفاده از طنز نکته‌ای هستش که شاید در نگاه اول آسون بنظر بیاد ولی واقعا کار خیلی سختیه
فکرمیکنم و اگه اشتباه نکنم بهش بگن سهل ممتنع
و شما فوق‌العاده عالی از طنز تو نوشته‌هاتون استفاده میکنین

این چند تا هم به ذهن من رسید:
شهر مورد علاقه من
نوع سفر مورد علاقه من
سبک پوشش مورد علاقه من
نوع دوست مورد علاقه من

[…] یک مطلب کامل‌تر: موضوع برای نوشتن […]