آنچه من می‌بینم

سلام استاد
امیدوارم مثل همیشه شاد و پر انرژی باشید
وقتی کلاس تموم شد حس میکردم که دارم از خونه خودم میرم. حتی سمپوزیوم هم اون حس خوب رو نداشت . کلاس ها عالی بودند. بدون اضافه گویی و تعارف میشه گفت عالی بود . بهم نوشتن رو یاد دادید . بعد کلاس فهمیدم داستان هایی که قبلا نوشتم فقط برای پاک کردن پنجره خوبن . ممنونم برای این خاطره خوب. نظرم راجب نویسندگی جدی شده . مطمئنم یه روز در کلاس هاتون میگین که (بیتا با تمام نوشته های مزخرف توانست و کتابش را چاپ کرد😁) . خوشحالم که باهاتون آشنا شدم .
کیلو کیلو آرزوی خوب
امضا: نویسنده امیدوار☺

استاد کلانتری عزیز و نازنین، سلام و خسته نباشید.
به خاطر دارم جلسه ی اول دوره از شما سوالی در مورد داستان های صادق هدایت پرسیدم؛ مبنی بر اینکه چطور در چند صفحه شخصیت هایی را برای ما روایت می کند که بعد از خواندن داستانشان انگار از دوران کودکی با آنها بزرگ شده ایم و قلق شخصیتشان در دستمان است. شما پاسخ دادید که در طول دوره در مورد این موضوع مفصل صحبت خواهیم کرد. حالا که دوره به پایان رسیده است نه تنها اعجاز داستان های صادق هدایت بلکه راز لذت هایی که از خواندن بسیاری کتاب ها و دیدن بسیاری فیلم ها برده ام، برایم آشکار شده است و این لذتی مضاعف را ایجاد می کند. معجزه ی دیگری که بابت آن از شما سپاسگزارم این است که بر خلاف گذشته از خواندن نوشته هایم بعد از مدتی، نه تنها دلزده نمیشوم و برگه های دفترم را ریز ریز نمیکنم؛ بلکه احساس بالندگی میکنم و میل به نوشتن بیشتر و اشتراک گذاری آن ها در وجودم شکوفا می شود.
امیدوارم در ادامه این مسیر دشوار همچنان لطف همراهی شما را داشته باشم ” که درازست ره مقصد و من نو سفرم”.

“گرچه ما میگذریم، راه میماند… غم نیست.”
چه زیبا!
امیدوارم منم روزی بتونم تو یکی از دوره هاتون شرکت کنم 🙂

سلام استاد کلانتری
تقدیر و تشکر می کنم :
یادگاری بسیار باارزشی شما ، چراغ راهنمایی برای ادامه راهی که رهنمون کرده اید خواهد بود ،
با آززوی بهترینها برای شما