با برخی ادا اطوارها ذوق نوشتن گُل می‌کند. یکی از این بازی‌ها ساختن ایستگاه نویسندگی در گوشه‌ای از خانه است. نگاهی به دوروبر خودتان بیندازید و یک گوشه را نشان کنید، گوشه‌ای که خلوت‌تر و کم‌سروصداتر است، بعد به اندازۀ یک باجۀ تلفن برای خودتان جا در نظر بگیرید. جایی که بتوانید در آن سرپا…
سؤالاتت را تغییر بده تا زندگی‌ات تغییر کند. -عنوان کتابی از دکتر ماریلی آدامز نوشتن می‌تواند سراسر پرسیدن باشد. بنا نیست همیشه برای هر سؤالی پاسخی در آستین داشته باشیم. صدالبته با طرح پرسش شانس خودمان برای دست‌یابی به پاسخ افزایش می‌دهیم. پیشنهاد: هر وقت احساس درماندگی و افسردگی کردید، دست به‌قلم شوید و رگبارگونه…
هجوم خانوادۀ ما به پایتخت با کوچیدن به اسلامشهر شروع شد! البته نه به راحتی. پدرم خوش نداشت بند و بساطش را جمع کند، او که از کودکی در تهران بزرگ شده بود، دیگر میل دود خوردن نداشت. دوست داشت در همان باغچه و مغازۀ اجاره‌ایِ شهرستان، ماست خودش را بخورد. اما مادرم مخالف بود:…
من هنوز هم آدم نشده‌ام. (اصلاً کدام آدم را سراغ دارید که آدم بشود؟!) گاهی ساعت‌ها پرسه می‌زنم تا ایده‌ای به ذهنم برسد تا پس از آن نوشتن را شروع کنم. دریغ که خودم هزار بار نوشته‌ام: نوشته، هنگام نوشتن شکل می‌گیرد. حالیا، به گمانم اگر به این ۶ نکته که در ادامه فهرست کرده‌ام…
بهتر است صفحات صبحگاهی را هرگز از میان عادت‌های نویسندگی‌مان حذف نکنیم و همیشه به آن پایبند باشیم. من بعد از سال‌ها پایبندی به این عادت خلاقانه…
برای خوب نوشتن باید وقت و بی‌وقت بنویسیم.
«به‌شرط نوشتن» یعنی اینکه انجام هر کاری را منوط به قدری نوشتن کنیم.
مثلاً وقتی می‌خواهیم غذا بخوریم، پیش از آن کمی بنویسم. به‌عبارتی نوشتن مجوز ما برای خوردن باشد…
دربارۀ مجلۀ الکترونیکی «عشق نوشتن» قبلاً اینجا چند سطری نوشته بودم. عشق نوشتن بخشی از نوشت‌ونویس‌های تازۀ من دربارۀ نوشتن، نویسندگی و تولید محتوا است. برای دانلود شمارۀ جدید مجله روی لینک زیر کلیک کنید: دانلود مجله عشق نوشتن
وبگاه من در جست‌وجوی یافتن پاسخ مناسب این سوال متولد شد: «چگونه می‌توان بهتر و مؤثرتر نوشت؟»
حالیا بعد از چهار سال و اندی، و نوشتن بیش از هزار نوشته و دریافت هزارها کامنت، کماکان از پرداختن به این مسئله لذت می‌برم.
این نقشۀ راه را برای دوستی تنظیم کرده‌ام که تازه به این خانه آمده، یا دوست قدیمی‌تری که مایل است مرور منسجم‌تری بر مطالب گذشته داشته باشد…
می‌خواهم از حرکت بی‌پایان خودم در قلمرو آموختن برایت بگویم.
مطالعه می‌کنم، مانند ماهیگیری سیری‌ناپذیر.
کلمات جدید را یادداشت می‌کنم، آن‌ها را به دوستانم تبدیل می‌کنم و با آن‌ها وقت می‌گذرانم…
داستان چیزی است بیش از سرگرمی، چیزی بیش از ورزش فکری برای تیزکردن اندیشه و بیدار کردن روحیۀ نقادانه. ضرورت است، ضرورت مطلق است، برای آنکه تمدن ادامه باید و بهترین جنبه‌های انسانی را در ما بیافریند و ماندگار کند…
