گوشۀ برگه‌ای نوشته بودم: «من می‌خواهم گزینۀ پیش‌فرضم در انجام کارها نوشتن باشد.» یعنی هر لحظه که در انتخابی کاری برای انجام دادن مردد بودم نوشتن را برگزینم. (احتمالا در حال حاضر گزینۀ پیش‌فرض بسیاری از ما چک کردن اینستاگرام است.) هنوز در تبدیل نوشتن به گزینۀ پیش فرض کاملاً موفق نشده‌ام؛ اما فکر کردن…
خوشحال می‌شوم چند دقیقه‌ای وقت بگذارید و به سؤال زیر پاسخ بدهید؛ جواب شما برای من از اهمیت زیادی برخوردار است.
جدی‌ترین مشکل شما در فرآیند نوشتن چیست؟
(حتی اگر هنوز نوشتن را آغاز نکرده‌اید و رؤیای نوشتن را در سر می‌پرورانید، از دغدغه‌هایتان برای شروع نوشتن بگوید)
هر کار ارزشمندی اول با یک ایده شروع می‌شود. ما نیاز داریم تا هر روز برای چیزهای مختلفی ایده‌پردازی کنیم. ایده و ایده‌پردازی فقط برای کارهای هنری و ادبی نیست. فقط در ابتدای یک کار به ایده‌پردازی نداریم، هر مرحله از کار نیازمند ایده‌‌های نو است. فرض کنید ایدۀ ساخت یک محصول آموزشی به ذهن…
روزهای اول سال و ماه، شنبه‌ها، صبح هر روز و هر وقت دیگری که شوق و انگیزۀ شروعی تازه را ایجاد می‌کند بهانۀ خوبی برای آغاز رشد و تغییر است. چرا از این بهانه برای رشد بیشتر خودمان بهره نگیریم؟
در این مطلب از کارهایی می‌گویم که خودم طی هر ماه، چند تای آن‌ها را به برنامۀ ثابت روزانه‌ام تبدیل می‌کنم. گفته‌اند برای شکلگیری یک عادت تازه ۳۰ روز تکرار منظم لازم است…
من به تاثیر مثبت این کار عمیقاً باور دارم: یکی از مشکلات فعلی خودتان را انتخاب کنید؛ مشکلی که در برطرف کردن آن تا حدی ناتوان هستید و هنوز به راه حل مناسبی نرسیده‌اید. حالا تصمیم بگیرید که دربارۀ این مشکل یک کتاب بنویسید. با شرح مشکل شروع کنید. به انواع راه‌حل‌هایی بپردازید که تاکنون…
اگر هر روز یک جمله می‌نوشتی چه می‌شد؟ هر روز یک جمله از کتابی که تمنای نوشتنش را داری. اصلاً آیا می‌شود هر روز یک جمله از یک کتاب را نوشت؟ شاید ده سال و سه ماه و هفت روز وقت ببرد. شاید بین چند هزار جمله دو هزار و صد و نوزده جملۀ بی‌ربط…
شوپنهاور: «هیچ کاری مشکل‌تر از این نیست که مهم‌ترین افکار را به زبانی قابل فهم برای همه بیان کرد.» «بسیاری به منظور مخفی کردن فقدان اندیشه‌های واقعی، برای خود از سخنان به هم بافته‌شدۀ طولانی، اسبابی با ابهت سرهم می‌کنند. ادا و اطواری بغرنج و پر طول و تفصیل و عباراتی جدید و ندیده و…
هر واژه مانند دانه‌ای ماسه است، اما همۀ ماسه‌ها مروراید نمی‌شوند. آیا صدف تو از واژه‌ها مروارید می‌سازد؟
–مارکز تو مصاحبه با یکی از دوستاش که اونم نویسنده‌س می‌گه فکر کردن و تحقیق کردن دربارۀ «صدسال تنهایی» پونزده سال طول کشیده، و می‌گه بقیه داستاناش هم تقریباٌ چنین وضعیتی دارن، ایدۀ یکی از کتابا سی سال تو ذهنش بوده تا نوشته شده. بعد دوستش می‌‌پرسه نمی‌ترسیدی ایده بعد از اینهمه موندن تو ذهنت…
«نمی‌توانم به ایده‌هایم شاخ و برگ بدهم.» این یکی از مشکلات اصلی نویسندگان تازه‌کار است. آن‌ها نمی‌دانند چگونه نوشتۀ خودشان را گسترش بدهند؛ و این مشکل مهمی است که حتماً باید برای رفع آن دست به کار شد. در سلسله مطالبی از این پس خواهیم داشت با ارائۀ نمونه‌های گوناگونی از آثار داستانی و غیرداستانی…
