دسته‌بندی: از نوشتن

  حس می‌کنی پیش‌تر بهتر می‌نوشتی و‌ بیشتر کیف می‌کردی اما حالا که مدتی‌ست منظم‌تر می‌نویسی، دیگر مانند قبل، از نوشتن و نوشته‌هایت لذت نمی‌بری.

ناب‌ترین شعرِ شاعر میل اوست به سرودن شعر.

  «بی‌لنگرِ» بهمن شعله‌ور را پاره ‌پاره می‌خانم. هر بار اتفاقی صفحه‌یی را می‌گشایم و سه-چهار صفحه بیشتر جلو نمی‌روم. هنوز از اول تا آخرش

  لابلای کتاب‌های قدیمی، چشمم خورد به کتابی از فردین نظری: «من و فروغ» جستار کم‌حجمی‌ست درباره‌ی شعر فروغ فرخزاد. نظری خود نیز شاعر است.

  اول بار هم دو سه سال پیش با ماهان آزمودش. آن بار هم در پیاده‌روی. قرار گذاشتیم کتابی حرفی بزنیم و کلمات را نشکنیم.

  خب، بعله. دوباره هوس کرده‌ام «گاهشمار روزانه» بنویسم. چرا؟ دنبال ایده می‌گشتم واسه یادداشت امشب، سر از روزنوشته‌های سه سال پیشم درآورم که در

  گاه هوس می‌کنم با دیگران درباره‌ی چت‌‌هاشان گپ بزنم؛ همین گفت‌وگو‌ها‌ی اینترنتیِ روزمره.   مثلن بپرسم: فکر کن بناست تمام متنِ چت‌های تو با

  ناجورترین جمله‌ هم می‌تواند شروعی فوق‌العاده برای متنی خوب باشد. می‌گویی نه؟ همین حالا امتحان کن: یک جمله‌ی مزخرف یا بی‌سروته بنویس. نوشتی؟ حالا

  #کلمات_هفته عنوان بخشی از ستون #تردیدار است که هفته‌یی یک ‌بار هوا می‌شود؛ برگزیده‌یی از واژه‌ها‌یی‌ست که این‌سووآن‌سو دیده‌ام و پسندیده‌ام، همراه با شاهد

  عشق ازدواج فرزندآوری مدرک تحصیلی مهاجرت ثروت ورزش هنر ادبیات و… بدیهی‌ست که وجود یک یا چند تا از این‌ها تضمینی ‌نیست که آدمیزاد