دسته: از نوشتن

می‌دانی، نوشتن گاه بسیار بی‌رحم می‌شود، دو سه روز که به او بی‌محلی کنی، مثل بازی مار و پله ممکن است با یک نیش از خانۀ نود و نهم تو را برگرداند سر جای اول؛ طوری که وحشت‌زده و هراسان دیگر توان شروع دوباره را در نیابی…

گفتم حالا چه کنم که این تصمیم در اولویت بماند؟ نوشتن همیشه اولویت است، اما روزمرگی از آن قوی‌تر. ممکن است نفهمی که چه مکارانه تو را از نوشتن پس کشانده و نشانده پای کارهای بی‌ربط و بی‌‌آینده. با خودم گفتم…