دسته: از نوشتن

از نوشتن. از کلمات قصار محبوبم. از پیاده‌روی‌های طولانی. از پرسه در کتابفروشی. از مجله چاپ کردن. از آموختن و آموزاندن. از تمایز. از فیلم در حال و هوای عشق. از سینمای نوری بیلگه جیلان. از نثر یداله رویایی. از مهارت محمد قائد. از ساختن عادت‌ها. از ترانۀ «پُل» ایرج جنتی عطایی. از مجموعه داستان…

اگر نتوانستید دربارۀ چیزی بنویسید، دربارۀ ناتوانی‌تان در نوشتن از آن چیز بنویسید. در چنین مواقعی به این دو سوال پاسخ نوشتاری بدهید و دست خودتان را گرم نگه دارید: «چه چیزی مانع نوشتن من دربارۀ این موضوع است؟» «چگونه می‌توانم مانع را از سر راهم بردارم؟» اما احتیاط کنید که پاسخ سوال دوم شما…

بله دیگر، من هم به سیاق سایر نیاکان و معاصران چون به خلوت می‌روم آن کار دیگر می‌کنم! ترجیح می‌دهم در خلوتم از موضوعاتی بنویسم که بنا به هزارویک دلیل -که هزارویکمی دلیل اصلی است- قصد انتشار آن‌ها را ندارم. بنابراین آزادم، و با بی‌پرده‌نویسی گوشه‌هایی از مهارتم را تیز می‌کنم که حالیا روانم را بهبود…

«من کجا و نوشتن کجا؟» من با نوشتن غریبه بودم. در نوجوانی و اول جوانی طراحی و تصویرسازی را به هر هنری ترجیح می‌دادم. حتی به کتاب خواندن هم علاقه‌ای نداشتم. یادم هست زمانی که به خاطر علاقه‌ام به کارگردانی رفتم سراغ یک کتاب آموزشی، بعد از دو سه دقیقه توی اتوبوس خوابم برد و…

سقراط می‌گوید «خودت را بشناس.» این وبلاگ‌صاحاب هم می‌گوید: «پدر و مادرت را هم بشناس (ناپدری و نامادری هم قبول است)». نه، گمان نکنید که می‌خواهم دربارۀ اهمیت توجه به والدین موعظه کنم. خیر، می‌خواهم از استفاده و بلکم سوء استفادۀ خلاقانه از ددی و مامی بگویم! حرف از تجربۀ زیستۀ والدین است. شما علاوه…