یک نکتۀ تکان‌دهنده از زبان کارل پوپر

درود شاهینِ جان!
عرض کنم بنده آینه دارم! یعنی کارم همیشه با آینه های قد و نیم قد و کوچک و بزرگ و رنگارنگه! البته فروشنده نیستم، یعنی آینه فروش نیستم. در واقع یک آینه خَرَم. یعنی یک عمره کتابهایی رو خریدم که آینه ی دقم شدن و گاهی اوقات از خجالتشون روم نمی شه برم توی اتاقم و بهشون نگاه کنم.
یادم نمی ره زمان دانشجویی شده بودم یک کتاب خَرِ قَهّار! دوستام منو بیرون کتاب فروشی نگه می داشتند تا نَرَم داخل؛ چون اگر می رفتم کل پولم رو کتاب می خریدم و حتی از اون ها هم قرض می کردم. البته کتاب هم می خوندم. اما سرعت خریدم ده ها برابر سرعت کتاب خوندنم بود. دعا کنید از شرمندگی آینه هام در بیام!

و کتابی در بین تلنبار شده‌های من مثل ستاره‌ای بنفش می‌درخشد، نه آبی. بعضی وقت‌ها میل به سیاهی دارد، برخی اوقات میل به آبی و هروقت که دیگر امیدی به خوانده شدن ندارد، رنگ خونین به خود می‌گیرد.

امان از درد خوشخیالی که سر و کله مارو مثل گنداب گرفته. شبیه سنجاب و همستر فقط جمع میکنیم آخرم یادمان میرود و می‌گندد.

من که فهمیدم اگه کتابی رو یکبار بخونیم یکی از این سه حالته:
کتاب بی‌خودی بود (از نظر خواننده که نمیدانم اگر بیخود بود چرا تا اخر خوندیم)
کتاب سنگینی بود ( باید مثل کله پاچه یا آبگوشت هضم شود و این هضم شدن نیازمند مطالعه بیشتر در زمینه موضوع اون کتابه – یعنی آنزیم و اسید گوارشی مغز ما باید با مطالعه بیشتر تامین بشه تا فهممون بره بالا)
یا کتاب برامون معمول بوده مثلا یه داستانی که برای من معمولی باشه حالا نمیدونم چرا معمولی باید بشه.

در غیر اینصورت داریم تنبلی میکنیم یعنی حالشو نداریم بریم عمیق بشیم چون تشنه آبیم و کسی که تشنه آب باشه دلیل نداره که غواصی کنه اما کسی که عاشق آب و نوشیدن باشه، غواصی می‌کنه.
شاید بهتر باشه یه نگاهی به آب خوردنمان بکنیم. اگر ازوناییم که آب می‌خوریم، ته لیوان میمونه یا نه؟ اصلا چقدر میمونه و ته مونده رو کجا میریزیم؟ توی سینک؟ توی چاه؟ روی زمین؟ یا پای یه گیاه تا هدر نره؟

اونوقت شاید بشه گفت که کتاب هم چطور می‌خونیم.

سلام.یه سؤال برام پیش اومده شماخیلی درستایش خواندن ونوشتن درصفحات مختلف اجتماعی نوشتید,آیاکسانی که کتاب می خونن دارای درک بالایی هستند؟ومی تونن باهمه ی افرادرابطه ی درستی داشته باشن؟کسانی رومی شناسم که مدام کتابهایی رو که می خونن درپیجشون به اشتراک میذارن امادردنیای حقیری زندگی می کنن اونهادنیاروازچشمان تنگ نظرخودشون میبینن,کسانی که حتی تحصیلات بالای دانشگاهی دارن امامثل خاله زنک هافکرمی کنن,دوست ندارن کسی روبالاترازخودشون ببینن درذهن خودشون باهمه درحال رقابت هستن ومیخوان بهترازاونهابه نظربیان, یک جورحس برتربینی یاغرور,پس چراکتاب خوندن باعث تعدیل نگاهشون به زندگی نمیشه؟واون رفتارهای سخیف همچنان ادامه داره؟

بحث جالبی بود. البته که کتاب های خوب را باید چندین باره خواند تا مطالب به خوبی در ذهن و جان، جای گیرد. حرص و ولع خواندن کتاب و دغدغه کتاب های نخوانده، گاهی موجب می شود برای خواندن چندباره یک کتاب ذهنم متمرکز نشود. اما این روزها در تلاشم که بیشتر و بیشتر کتاب های با ارزش را مزه مزه کنم.
از باب خرید کتاب هم، استثنایی برایم وجود دارد. به تجربه برایم ثابت شده است که اگر موضوع کتابی مورد علاقه ام است و مطالب با ارزش و خواندنی دارد، حتی اگر قصد نداشته باشم که الان آن را بخوانم، در صورت امکان حتما آن را می خرم. به دلیل اینکه بارها پیش آمده که کتاب خوبی را نخریدم و زمانی که به آن نیاز داشتم و در پی خریدش بودم، با نبود آن کتاب مواجه شدم!(به دلیل توقف چاپ یا ممنوعیت چاپ و …).

نکته خوبی ست شاهین جان.
این تمایز نکته فوق العاده مهمی هست.دوست دارم تجربه ای را تعریف کنم که به نظر خودم فوق العاده بود و کلی کیف کردم از دیدنش .دیشب از جلوی یک نانوایی رد می شدم که صحنه فوق العاده ای دیدم: نانوای خوش سلیقه بین قسمت مشتری ها و قسمت کار و تنور و خمیر و … یک دکور چوبی درست کرده که از درگاه وسط این دکور چوبی نان به مشتری ها میداد و محل رفت و آمدش بود و دو طرف درگاه هم چند قفسه کوچک درست کرده بود که فکر کنم حدود صد و چند جلد کتاب های مختلف در قفسه ها گذاشته بود که مشتری های در صف، اگر دلشان خواست کتابی بردارند و مطالعه کنند. تازه این را هم اضافه کنم که یک جور تنور مهربانی!! هم داشت که با کمک مشتری های خیّر که اگر دوست میدارند مبلغی کمک می کنند و از این مبلغ نان بیشتری می پزد و به افراد کم بضاعت، نان کمک می کند،و من کلی کیف کردم از این مغازه و نانوای همه چیز تمام. تجربه جالبی که نشانم داد هرجا و در هر حالی می شود فرق داشت و کار بهتر و خلاقانه و ارزشمندتری کرد.

پس کلیت حرف‌های شما تو این پُست این بود که: با کتابخوانی واقعی و اُصولی، ضمن افزایش آگاهی، سواد و اطلاعات‌مون می‌تونیم از خیلی‌ها تو زندگی (تو ایران با سرانه مطالعه بسیار پایین) جلوتر و موفق‌تر باشیم؟

تأثیر مطالعه = تمایزه.

سلام وارادات
طبق معمول مکتوبتان . چالش برانگیز بود .
به خصوص آینه دق بودن کتبی که خریده و نخوانده ایم .
یا ذوق خریدن کتاب
جالب بود که این مطلب شما را در پاساژ مهتاب مشهد (محل کتابفروشی هاو انتشارات مختلف ) می خوانم .
دقیقا زمانی که منتظرم کتابفروشی شهر کتاب باز شود ومن به توصیه شما کتاب
“حق نوشتن “کامرون را بخرم .
امیدورارم به آینه دق تبدیل نشود . وخوانشش را زود آغاز کنم .

من کاملا موافقم که یاد دادن بهترین روش یاد گرفتن است، فقط هر بار که تاکید می کنید کتابها را چند بار بخوانید یا از آن رونویسی کنید، دلیل نمیگین، یا توجیه علمی نمیگین، یا گفتین و من مدیدم مغزم فیلتر کرده، ولی من در ثفحه اینستاگرامم راجع به تثبیت یک عادت در انسان گفتم و اینکه باید بزرگراه اطلاعاتی جدید در مغز بوجود بیاد و این فقط با تکرار میسر میشه…
مرسی از متون مستدام شما