این روزها تقریباً از نود درصد افراد می‌شنوید:
«سرم شلوغه»
زیر متن یا لایه پنهان این دو کلمه می‌تواند یک یا تمام جملات زیر باشد:
-من خودانضباطی و دیسیپلین ندارم.
-سر من شلوغ نیست، اما حوصلۀ تو را ندارم.
-من زندگی زشت، شلوغ و پریشانی دارم.
-من عقدۀ سر شلوغ بودن دارم!
-من آدمی دروغ‌گو هستم.
-من دلم می‌خواهد وانمود کنم آدم مهمی هستم.
-من در مدیریت کارها و اولویت‌هایم ناتوانم.
و…
نتیجه:
نگفتن این جمله به معنای جواب دادن به تمام پیام‌ها و انجام همۀ کارهای بزرگ و کوچک نیست.
قطعاً من همچنان از حضور در جلسات بیهوده طفره خواهم رفت، از فعالیت مداوم در شبکه‌های اجتماعی خواهم کاست و به خلوت خودم توجه بیشتری خواهم داشت.
پس با «سرم شلوغه» سر خودم را شیره نمی‌مالم، در عوض سعی می‌کنم در انتخاب‌هایم دقت بیشتری داشته باشم، تمام چیزهایی که در اولویت من نیست را قاطعانه حذف کنم و «هنر نه گفتن» را یاد بگیرم.
پس:
من سرم شلوغ نیست.
بعد از خواندن این مطلب چه‌کار کنم؟
می‌توانید «چه کاری را بیشتر به فردا موکول می‌کنیم؟» را بخوانید.
13 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
دیگر هرگز سرِ من شلوغ نخواهد بود
فقط برای انجام کارهایم اولویت بندی دارم
نه انسان پریشانی هستم و نه بیکار
سال‌هاست تمرین نه گفتن را آغاز کرده‌ام
عالی بود
زنده باد، تو بی نظیری محمدرضا جان.
دمت گرم شاهین.
عزیز دلمی شاهد جان
سلام و عرض ادب اقای کلانتری عزیز
من وبم را امشب راه انداختم ولی بیشتر از 12سال سابقه نوشتن فقط در وبلاگ نویسی دارم!
از9سالگی عضو مرکز آفرینش های ادبی بودم و همانند خودتان: عاشق نوشتن!!
و میفهمم نوشتن چه لذتی دارد…لذتی که شاید خیلی از دوستان در این سایت هم هنوز درکش نکردند به طور کامل که امیدوارم درک کنند لذت تولید محتوا را که خداوند هم به قلم سوگند یاد می کنه.
مدتهای زیادی هست مخاطب شما هستم و امشبم اولین سایتی که لینک کردم سایت شماست و فعلا تنها سایت هست.
ازتون چند درخواست یا خواهش کاملا جدی دارم:
– نوشته های ارزشمند و نگاه های خوبتون رو با برندسازی رسانه ای مثل برخی خبرنگارها امیخته کنید تا ان شالله شاهد اتفاقات خوب در جامعه و کشورمون باشیم.
– دغدغه های وبلاگ نویس ها و نوشتن در ایران رو بهش بپردازید از جمله گران بودن اینترنت و مشکلات دسترسی در اینترنت مطمئن در خیلی جاهای کشور
– جایگاه و ارزش یک نویسنده و تولیدکننده محتوای ناب که تبلیغ نمی کنه هنوز درست جانیفتاده به نظر من:
چرا ما مانند بازیگران، سلبریتی های نویسندگی با اون همه دنبال کننده که براشون غش و ضعف بکنند نداریم؟
ببخشید طولانی شد.
هوای ما را هم داشته باشید
بندۀ صبور خدا
مدیر وبگاه خبرگزاری گوش شنوا!
سلام دوست عزیزم
زنده باد
راه اندازی وبلاگتون رو تبریک میگم.
حتماً برای من کامنت های بیشتری بگذارید.
واقعیت این است که ارزش های انسانی و اخلاقی هنوز هست اما بسیار کمیاب!
مطلب شما به نوعی این مساله را تایید می کنه که در روابط باید ارزشمندها را جستجو نماییم و کلید این جستجو، صداقت است.
سلام بر شاهین کلانتری پرتلاش.
در ذهنم با خوندن این پست سکوت حاکم شد.
ممنون از این که حرف هایی رو می زنی که در عین سادگی تلنگر می زنه.
همچنان خوندن مطالب وبلاگت برای من یکی از لذت بخش ترین کارها بعد از نوشتن هست .
سلام فاطمه جان
ممنون از محبت و دلگرمیت.
به امید روزی که نوشته های زیبای تو رو بخونیم.
می دونید اگه سرم ادم پر باشه … دیگه شلوغ نیست … پس تا می تونیم باید کله هامون رو پر کنیم
شاهین کلانتری عزیز به نکته خیلی جالبی اشاره کردی و بعضی وقتها بیان این موضوعات شجاعت می خواهد که تو در بالاترین سطح، آن را داری.
چون زمانی که به کسی یادآوری می کنی تمام مشکلات امروزت بخاطر تصمیم های خودت است احتمالا گارد می گیرد و مخالفت می کند.
مطلب واقعا دوست داشتنی بود
سلام به حسین صفوی عزیزم
ممنونم از لطفت.
چقدر خوشحالم که این روزها سایتت با قدرت و قوت پیش میره.
عالی بود ، واقعا 👌👌👌👌