اگر روزی برسد که در انتهای کلاسم، نسبت به ابتدای آن، انرژی بیشتری نداشته باشم، تدریس را برای همیشه رها میکنم، برای ادامهی نویسندگی هم چنین معیاری دارم.
اگر روزی برسد که در انتهای کلاسم، نسبت به ابتدای آن، انرژی بیشتری نداشته باشم، تدریس را برای همیشه رها میکنم، برای ادامهی نویسندگی هم چنین معیاری دارم.
4 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
پس این معیار، چیزی ورای احوال بد و خستگیهای روزانه است. این معیار به معنی از دست دادن علاقه و امیدِ. مثل زمانی که آدمی با اسب در صحرا به تاخت میره و وقتی آب ته کشید عاقلانه است که انسان به مرگ اسبی که مدتها همراه هم بودن رضایت بده تا اینکه اونقدر تعلل کنه که هردو به فنا برن. هرچند شاید روزی میل و علاقهیی شدید بین او و نوشتن، بین او و تدریس، بین او و (…) بوده باشه.
همینطوره؟
البته امیدوارم هرگز به این شرایط دچار نشید و همواره با علاقه مسیر رو هموار کنید.
زنده باد. درست و دقیق نگاه کردی امیررضا جان.
استاد کمالگرایانه بود!
چه چیزهایی تو کلاس انرژی شما رو بیشتر میکنه؟ اشتباهکردن، شاگرد رو مخ و… اگر به پست کلاستون بخوره چی؟
سلام بر تو فاطمه عزیز
۱. آنچه بر انرژی من میافزاید:
-جذاب بودن موضوع
-مخاطبان مشتاق
-داشتن حرفی نو برای مخاطبان
-اطمینان از مفید و کاربردی بودن سخن
-اطمینان از حفظ استانداردهای علمی در بحث
-ارائهی پاسخهای شفاف و دقیق به مخاطب
-سهولت فهم مطالب برای مخاطب
-ابری بودن هوا
۲. آنچه از انرژی من میکاهد:
-ناقص ماندن بحث
-ارائه نکردن مثالهای کافی
-بد بودن گرافیک اسلاید
-طرح پرسشهای خارج از بحث
-وجود سروصدای اطرافیانم
-اختلالهای اینترنتی