شاید بدیهی و ساده به نظر برسد اما بعضی از کارهای ساده و پیش‌پاافتاده هستند که انجامشان نتایج بزرگی در پی دارد. مثلاً ترسِ نوشتن روی کاغذهای کوچک نسبت به کاغذهای بزرگ، خیلی کمتر است.
بارها دلم می‌خواسته 5 صفحه A4 درباره موضوعی بنویسم و طفره می‌رفته‌ام؛ اما با تبدیل قطع A4 به A5 حتی بیش از بیست صفحه نوشته‌ام.
در آغاز کار نوشتن، پر کردن برگهٔ سفید و خشن A4 دشوار به نظر می‌رسد؛ اما اگر همین کاغذ را نصف کنیم و تبدیل بشود به یک کاغذ A5 ظریف و مهربان شاید میلمان به نوشتن چند برابر بشود.
به‌جای نوشتن 5 صفحه روی کاغذ A4 می‌توانیم همین مقدار نوشته را روی 10 صفحه A5 بنویسم و احساس پیروزی بیشتری بکنیم! البته اگر ما از آن دست افرادی باشیم که در نوشتن به کمیت اهمیت بیشتری می‌دهند.
7 پاسخ
شاهین به نظرم همین که ما یک کار را شروع کنیم مثل گلوله برفی، انگیزه مون برای ادامه کار بیشتر میشه. از فایل صوتی نقطه شروع متمم یادمه که انگیزه بعد از شروع کار به وجود می آید نه همیشه قبلش. به همین خاطر شده وبلاگمو باز کردم تا یک جمله بنویسم ولی آخر کار دیدم یک متن چند صد صفحه ای جلومه. شاید این راهکار تو می خواد به ما بگه که نوشتن را با ابعاد کوچکتر شروع کنیم و ترسمون ریخته بشه.
شاهین. این ایده‌تو خیلی دوست داشتم. حس مشابهی رو تجربه کردم ولی تابحال آگاهانه بهش توجه نکرده بودم.
مرسی:)
محمدرصا
دلم برات تنگ شده.
بازم بیا تهران.
راهکار خوب و مؤثری است.
یکی از راه‌های غلبه بر تعویق، کوچک کردن کارها است.
در نوشتن هم راهکار خوبی است که فرمت فضای نوشتن را کوچکتر در نظر بگیریم.
یک بار مدتی پیش ۱۰۰۰ تا کاغذ یادداشت در اندازه ۱۰ در ۱۰ سانتیمتر سفارش چاپ دادم که بالای آن چاپ شده بود «من امروز…» و بقیه یادداشت خالی بود.
در کمتر از یک ماه همه یادداشت‌ها نوشته شده: ۱۰۰۰ یادداشت کوتاه!
سلام محسن عزیز
چه ایده جذابی رو مطرح کردی.
خیلی عالی بود. استفاده میکنم.
ممنون از تو دوست خوبم
چه تصویر دوست داشتنی ای … حس خوبی داره و شاده.