من گمان می‌کنم بهبود تدریجی زمانی اثربخش خواهد بود که از آن به‌اندازۀ کافی لذت ببریم. تصور کنید می‌خواهید در حوزۀ تخصصی خودتان یک دورۀ آموزشی خوب و درجه‌یک برگزار کنید. اگر از روز اول به‌دنبال نتیجۀ کامل و مطلوب باشید، چیزی جز سرخوردگی نصیبتان نمی‌شود. برای مقابله با شکست فقط کافی است به بهبود…
من پَر خواهم کشید و به شیوۀ صبح از گلوی خشک این شب تیره گذر خواهم کرد -یارمحمد اسدپور حق داریم ناامید باشیم، بی‌گمان کفۀ مصائب در ترازوی این روزهای ما سنگین‌تر است. اما چه باید کرد؟ این سوالی‌ست که بارها و بارها از خودم پرسیده‌ام. و هر بار به یک پاسخ رسیده‌ام: کار. شاید…
اگر چک لیست نداشته باشم حساب کار از دستم در می‌رود. چک لیست نمی‌گذارد از اولویت‌هایم دور شوم. امتحان کن. یک لیست بنویس از تمام کارهایی که باید هر روز انجام بدهی و حواست به آن‌ها باشد، بعد این لیست را حداقل برای دو-سه هفته تکثیر کن. حالا کافی است لیست را روزی چند نوبت چک کنی…
مشکل ما در هوا کردن است. تا به فکر انتشار می‌افتیم، ماشین حسابمان کار می‌افتد. مدام دودوتا چهارتا می‌کنیم که این را بنویسم یا نه؟ اگر بنویسم فلانی دور ورنمی‌دارد؟ کم‌سوادی‌ام رو نمی‌شود؟ خیلی شخصی و بی‌مزه نیست؟
در این ولاگ روزانه از کار کردن، خواندن، نوشتن و تولید محتوا گفته‌ام.
از عناوین مطرح شده در این ولاگ:
وقتی بلاتکلیفم این کار را می‌کنم
چه کار کنیم تا از نوشتن دور نیفتیم
کتابی که دوست دارم همیشه مزه‌مزه‌اش کنم
حال خوب و کار خوب
اینستاگرام یا وب‌سایت؟
قرنطینه در قرنطینه | دربارۀ دورکاری و کار در خانه
بخشی از کتاب جدید آستین کلئون | ادامه بده
سر شام عصبی بودم.
آنقدر عصبی که ترجیح دادم به جای غذای روی میز، نان و پنیر و گردو بخورم.
به دلایل ریزودرشت خشم تمام وجودم را گرفته بود. مدت‌ها بود اینقدر خشمگین و عصبانی نشده بودم…
موضوع از وقتی شروع شد که یه نقل قول از گری وی خوندم. دقیقاً هم یادم نیست چی بود! ولی حرفش این بود که:
پونصد سال دیگه هیشکی به این اهمیت نمیده که فیش حقوقی ما چقدر بوده یا چقدر درآمد داشتیم. تنها چیزی که اونا بهش توجه میکنن که اینه که…
دوره دورۀ نمایش دادن است.
تا کارت را به دیگران معرفی نکنی، تا با صدای بلند از خواستهها و دغدغههایت نگویی محکومی به گمنامی و نادیدهگرفته شدن…
ساعت از یک نیمهشب گذشته. من هنوز در دفتر کارم هستم. دیشب پیش از خواب به خودم قول دادم، خط و نشان هم کشیدم، که اگر فردا پروزهای که در ذهنم شکفته، کامل انجام ندهم…
تو هم منتظری تا کسی هُلت بدهد و شروع کنی؟
چنین انتظاری آغاز فجایع زندگی ماست!
این یعنی موکولکردن کار امروز به فردا…
