مشکل من و تو
مشکل ما در هوا کردن است. تا به فکر انتشار می‌افتیم، ماشین حسابمان کار می‌افتد. مدام دودوتا چهارتا می‌کنیم که این را بنویسم یا نه؟ اگر بنویسم فلانی دور ورنمی‌دارد؟ کم‌سوادی‌ام رو نمی‌شود؟ خیلی شخصی و بی‌مزه نیست؟
وقتی بلاتکلیفم این کار را می‌کنم
در این ولاگ روزانه از کار کردن، خواندن، نوشتن و تولید محتوا گفته‌ام.
از عناوین مطرح شده در این ولاگ:
وقتی بلاتکلیفم این کار را می‌کنم
چه کار کنیم تا از نوشتن دور نیفتیم
کتابی که دوست دارم همیشه مزه‌مزه‌اش کنم
حال خوب و کار خوب
اینستاگرام یا وب‌سایت؟
قرنطینه در قرنطینه | دربارۀ دورکاری و کار در خانه
بخشی از کتاب جدید آستین کلئون | ادامه بده
گزارش یک موفقیت | خشم و حرکت
سر شام عصبی بودم.
آنقدر عصبی که ترجیح دادم به جای غذای روی میز، نان و پنیر و گردو بخورم.
به دلایل ریزودرشت خشم تمام وجودم را گرفته بود. مدت‌ها بود اینقدر خشمگین و عصبانی نشده بودم…
فکر کردن به زندگی | در ستایش سریع جنبیدن
موضوع از وقتی شروع شد که یه نقل قول از گری وی خوندم. دقیقاً هم یادم نیست چی بود! ولی حرفش این بود که:
پونصد سال دیگه هیشکی به این اهمیت نمیده که فیش حقوقی ما چقدر بوده یا چقدر درآمد داشتیم. تنها چیزی که اونا بهش توجه میکنن که اینه که…
از چیزی که نمایش می‌دهی ۸۰ درصد بهتر باش
دوره دورۀ نمایش دادن است.
تا کارت را به دیگران معرفی نکنی، تا با صدای بلند از خواسته‌ها و دغدغه‌هایت نگویی محکومی به گمنامی و نادیده‌گرفته شدن…
چگونه «جدی» گرفته شویم؟
ساعت از یک نیمه‌شب گذشته. من هنوز در دفتر کارم هستم. دیشب پیش از خواب به خودم قول دادم، خط و نشان هم کشیدم، که اگر فردا پروزه‌‌ای که در ذهنم شکفته، کامل انجام ندهم…
چه وقتی احساس خطر کنیم؟
تو هم منتظری تا کسی هُلت بدهد و شروع کنی؟
چنین انتظاری آغاز فجایع زندگی ماست!
این یعنی موکول‌کردن کار امروز به فردا…
کی می‌فهمیم که نویسنده شده‌ایم؟
حالا مگر توصیف زندگی روزمره‌ات را بلدی که می‌نالی در نوشتن دچار روزمرگی شده‌ای؟ نه مسلماً بلد نیستی. اگر توانش را داشتی اصلاً این حرف را نمی‌زدی. موضوع اصلاً بر سرناتوانی تو در توصیف زندگی روزمره است. چون…
نثرهای یومیه | پندهایی به خودم و…
این بار در نثرهای یومیه، پندهای من به خودم را می‌خوانید و چند ریزنوشتۀ دیگر. علاوه بر این جملۀ مهمی از کنفوسیوس را هم برایتان نقل کرده‌ام…
آداب زیستن در خرابه
نامه ۱ اگر در خرابه زندگی می‌کنی، اقل کم ویرانه را با نق و ناله ویران‌تر نکن؛ عسل پیشکش، زهر به کام کسی نچشان. بله، منفی‌بافی، فهرست کردن کمبود‌ها، و گلایه از ناملایمت‌ها ممکن است لذت بخش باشد، لایک و کامنت بگیرد، و به خیالت تو را متفکر‌تر و دردمندتر جلوه کند. اما یادت باشد،…