چگونه وبلاگ پرمخاطبی داشته باشیم؟

پیش نوشت:

روشی را که در این پست می‌گویم بعضی از فیلم‌نامه‌نویس‌های حرفه‌ای به کار می‌گیرند و رابرت مک کی هم در کتاب معروفش «داستان» به آن پرداخته است.

اصل مطلب:

در درس‌های فیلم‌نامه‌نویسی می‌گویند برای نوشتن یک صحنه به اولین ایده‌ای که به ذهنتان می‌رسد اکتفا نکنید.

سعی کنید برای هر صحنه، حداقل ده یا بیست ایده مختلف داشته باشید و بعد دست به انتخاب بزنید.

به کار گرفتن نسبت ده به یک برای نوشتن هر صحنه نشان می‌دهد که فیلم‌نامه‌نویس از تمام توان فکری و خلاقانه‌اش برای نوشتن هر صحنه بهره برده و به اولین ایده‌ی بعضاً پیش افتاده‌ای که به ذهنش رسیده، تن نداده.

البته ممکن است بعد از فکر کردن به ده ایده برای یک صحنه، همان ایده‌ی اولیه انتخاب شود، اما چنین قاعده‌ای با توجه به دستاوردهای فراوانش و تأثیر مثبتی که بر خلاقیت نویسنده می‌گذارد گامی مؤثر در جهت رشد حرفه‌ای است.

همین قاعده را توی وبلاگ نویسی هم می‌توان به کار بست.

حتی اگر وقت و حوصله‌ی نسبت ده به یک را نداریم، سعی کنیم نسبت پنج به یک یا سه به یک را در نوشتن پست‌ها رعایت کنیم.

یعنی قبل از انتشار هر پست روی وبلاگ، پنج پست مختلف بنویسیم و بعد از میان آن‌ها دست به انتخاب بزنیم، یا گاهی یک ایده را به پنج شکل مختلف بنویسیم و بعد یکی را برای انتشار انتخاب کنیم.

چنین تمرینی شاید سخت و وقت‌گیر به نظر برسد؛ این مثل قدیمی اینجا هم به کار می‌آید؛ هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.

برای وبلاگ‌نویس تازه‌کاری که سودای داشتن رسانه‌ای پرمخاطب را در سر می‌پروراند، نسبت یک به یک یا یک به دو راه به جایی نمی‌برد؛ فاصله‌ی محسوس حجم آنچه می‌نویسیم با آنچه منتشر می‌کنیم، محک خوبی برای سنجش جدیت ما در کار است.

چگونه نویسنده شویم؟ | دریافت کتاب قدرت نوشتن | کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام