یک عادت بد در مدیریت زمان

من هی با خودم می گفتم این چه ساعتیه متمم برای شروع همایش انتخاب کرده. پس که اینطور ;))

کتاب از شنبه آقای محمد پیام بهرام پور تو این زمینه به من خیلی کمک کرد. پیشنهاد می کنم اگر مطالعه نکردید این کتاب ارزشمند را تو اولویت قرار دهید.

سلام
من به شدت درگیر این مساله بودم به خصوص زمان درس خواندن. گاهی وقت ها منتظر ساعت ۷ بودم مثلا، اما ساعت از هفت می گذشت و دوباره منتظر ساعت ۷:۱۵ به همین ترتیب کلی زمان از دست می دادم تا اینکه به این نتیجه رسیدم اصلا به ساعت نگاه نکنم. هر موقع تصمیم به انجام کاری گرفتم همان موقع شروع کنم بدون توجه به شروع زمان آن. کاری که کم کم با روزها و تاریخ هم انجام دادم.

به نکتۀ خوبی اشاره کردی و بدون آمار دقیق هم می‏توان حدس زد که ۷۰ تا ۸۰ درصد آدم‌‏ها به “از شنبه و از ماه بعدی” عادت کرده‏اند.
من جمله خودِمن.
شاید چیزی مشابه همین رُند کردنِ زمان، منتظر ماندن برای ثابت شدنِ یکسری شرایط که در آن هستیم برای کاری را شروع کردن. مثلا زمانی که سه هفته به تاریخ تخلیۀ خانه‏یمان مانده‏است، برای شروع مقالۀ جدید منتظر اتمام مهلت اجاره‏نامه نمانیم.
مثال‏های دیگر هم هست: برای پیدا کردن کارِ جدید منتظر تمام شدنِ دورۀ تحصیلی نباشیم…
به گمانم، هم انجام دقیق هرکاری در شرایط ایده‏آل و هم شروع هر ‎‏کار در زمانی مشخص (یا رُند) از یک منطق پیروی می‏کنند.
به ترتیب و شدیداً خطی.
رِندی بجای رُندی.