شفاف بیندیش | تغییر افکار برای تغییر زندگی

7 پاسخ

1. سلام و عرض ادب
   به توصیه شما این کتاب رو تهیه کردم.ولی نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم.یعنی خیلی از مطالبشو نمیفهمم.

   پاسخ

   1. درود
      بعضی کتاب‌های به‌تدریج و با مطالعه‌ی بیشتر برای من روشن‌تر می‌شن.

      پاسخ

2. سلام شاهین عزیز.
   من خوندم کتاب رو.با همین ترجمه.و چیزی که بود خیلی راهکار اصلی ارائه داده نشده بود شاید نویسنده خواسته بود برخلاف بزرگان و نویسندگان انگیزشی حرفهای کلیشه ایی نزده باشد اما برعکس از آنطرف بام افتاده بود.و صرفا یکسری اتفاقات که برای ایشان تبدیل شده بود به فرمولی برای پیشبرد زندگی شخصی خود را در غالب کتاب کوچک تحویل داده بود.من انتظارم از شفاف بیندیش و حتی اون شکلی که افکار خود رو کشیده بود این بود که به افکار نظم،ترتیب یا اولویت داده شود یا راه حلهایی اعم از جدول بندی کردن افکار بنحوی که افکار سودمند را بتواند از افکار غیر سودمند و حاشیه ایی جدا کند باشد یا عمیق تر ریشه ایی تر با تحقیقات اساسی تر همراه باشد ولی انگار من بهیچ وجه قانع نشدم.

   پاسخ

   1. درسته.
      من هم نقد شما رو قبول دارم.
      ولی خب،‌ در زمینه‌ی موضوع به این بزرگی نمی‌شه همه چیز رو از یک کتاب دریافت کتاب، بسیار کتاب باید.

      پاسخ

3. حتما این کتاب رو تهیه می کنم و میام درباره اش صحبت می کنم.

   پاسخ

4. وقتی جمله‌ی “ما با این ابزار شگرف به دنیا آمده‌ایم، اما طرز استفاده‌ی درست از آن را نمی‌دانیم” را خواندم حقیقت تصورش برام خیلی ناراحت کننده بود. چه تعدادمون واقعا این رو بلد هستیم و می‌دونیم و عمرمون رو می‌گذرونیم بدون تفکر اون هم تفکر هدایت شده؟ خیلی ممنون از اون لایو و این معرفی کتاب🙏🏻👌🏻

   پاسخ

5. سلام و درود خدمت استاد گرانقدرم.
   مطالبی که نوشتین رو کامل خوندم و چقدر با اون قسمت تمرین توی گاه شمار موافق بودم.
   نمی‌دونم چرا این عادت درون ما نهادینه شده که ذهنمون و ببریم سمت مسائلی که کنترلی روی اون ها نداریم.
   من سال ها قبل چنین مشکلی رو داشتم و خیلی آزار دهنده بود. به حدی که اجازه نمی‌داد به کارهای دیگم برسم و در حقیقت می‌تونم بگم بازدهی کارم رو پایین آورده بود.
   بعد از مدتی تصمیم گرفتم هر طور شده این عادت بد و کنار بذارم. زمان برد اما موفق شدم.
   و این اولین قدم برای آرامش ذهنیه.
   نباید اجازه بدیم مشکلات و مسائلی که مقصرش ما نیستیم و کاری هم برای رفعش از دستمون برنمیاد، وارد ذهنمون بشن و ذهنمون و به بازی بگیرن.
   خودش یه نوع خودخوریه عصبیه و خیلی بده چون کاملا روی نتایج فعالیتامون هویدا میشه.
   با تمرین و ممارست و طبق گفته ی شما جای دادنش توی گاه شمار، کم کم از بین می‌ره و به جاش، مسائل مهم تری جایگزینش می‌شه.
   من اون زمان برای ترک این افکار مزاحم، دفترچه ای داشتم و هروقت چنین افکار به درد نخوری وارد ذهنم می‌شد، یادداشتش می‌کردم و براش یه جریمه در نظر می‌گرفتم.
   حالا اون جریمه هر چیزی می‌تونست باشه.
   در نهایت هم با تنبیه خودم، موفق شدم زمینشون بزنم😅
   الان هم از این ایده ای که گفتین استفاده می‌کنم تا دوباره به سرشون نزنه وارد فکرم بشن.
   که البته خیلی سخته. اما شدنیه.
   ممنونم از این مطلب فوق العادتون✨

   پاسخ