مدرس: شاهین کلانتری
مدت زمان هر جلسه: 5 ساعت
طول دوره: یک تا دو سال
تضمین می‌شود در پایان دوره هر سطر را طی پنج دقیقه یا بیشتر بخوانید.
به شرکت‌کنندگان در این دوره گواهی «آهسته خوان حرفه‌ای» اهدا می‌شود.
خیالتان راحت، هنوز آنقدر دیوانه نشده‌ام که کارگاه کندخوانی برگزار کنم!
تب تندخوانی، همیشه بوده و هست. من هم زمانی دیوانه‌وار در پی خواندن چند کتاب، طی یک روز بودم، در یکی از پر‌مشتری‌ترین کارگاه‌های تندخوانی ثبت نام کرده بودم و طی چند ماه، هر روز ساعاتی را به تمرین تندخوانی با روش‌های عجیب و غریب می‌گذارندم، البته حوصله تکمیل دوره را نداشتم، ولی به هر حال تندخوان‌تر شدم.
مارشال مک لوهان می‌گفت: «عاشقان مطالعه، فقط برای محتوا کتاب نمی‌خوانند. آنها برای مزمزه کردن تک تک واژه‌ها و کلمات می‌خوانند. یک عاشق کتاب، هرگز نمی‌تواند کتاب را سریع بخواند». خواندن و فکر کردن روی کلمات شیرین است. «هر کلمه در هر زبانی به تنهایی خود یک استعاره است.»(+)
اگر می‌توانستم، یک دوره کندخوانی برگزار می‌کردم، طی این دوره به کندترین روش ممکن کتاب می‌خواندیم. سعی می‌کردیم تک تک کلمه‌ها را مزه مزه کنیم. حس میکنم برای لذت بیشتر از مطالعه و بهتر فهمیدن آنچه می‌خوانیم، باید آهسته‌تر و عمیق‌تر بخوانیم.
البته یک مربی کندخوانی هرگز به شهرت و ثروت تونی بوزان نمی‌رسد، در روزگاری که شهوت بالا و پایین کردن کانال‌های تلگرام را گرفته‌ایم، هر روز از میل و طاقت ما برای خواندن با حوصله‌ی متون جدی کم‌تر می‌شود.
وودی آلن خاطره جالبی از حضورش در کلاس تندخوانی تعریف می‌کند: جنگ و صلح را یک روزه خواندم، فقط می‌دانم شخصیت‌های خیلی زیادی داشت!
ارتباط کند خوانی با مهارت‌های نویسندگی: مهارت کندخوانی برای کسی که سودای نوشتن را در سر دارد ضروری و آموزنده به نظر می‌رسد.
17 پاسخ
اگه این دوره رو برگذار کردید من زنبیل پهن میکنم واسه شرکت توش.من خیلی عادت بد تند خوانی دارم که فقط میخوام تموم شه اون مطلب و در اخر هم نمیفهمم چی گفته
سلام کیمیا جان
شاید این کار بهت کمک زیادی بکنه:
رونویسی از متن‌ها
من عاشق این مدل کندخوانی‌ام و به‌نوعی شاید یک کندخوان حرفه‌ای هستم 🙂 یک پادکست هم دربارهٔ کتاب خواندن منتشر کرده بودم که در آن اشاره کرده‌ام به همین با تأمل و تأنی خواندن. در کانال تلگرامی @mnpodcast می‌شود این پادکست را شنید: چطور یک کتاب را بخوریم؟
این پادکست مفید و و آموزنده رو امروز در کانال مدرسه آنلاین نویسندگی بازنشر کردم.
در کل خیلی وبلاگ خیلی خوبی داری .دوسش دارم.
یه نکته ای که فقط هست در مورد نقل قولی که کردی من خوندم وودی آلن میگه جنگ و صلح رو تو ۲۰ دقیقه خواندم و فهمیدم در مورد روسیه بود.
سلام بیژن جان
ممنون از لطفت.
درست میگی. معمولا جمله قصارها همینجوری تحریف میشن.
ضمنا من دقیق تر سرچ کردم متوجه شدم وودی آلن جنگ و صلح رو در 10 دقیقه خونده!
سلام .من تازه وبلاگ و کانال تلگرامی تون آشنا شدم. به نظرم خیلی جالب و آموزنده است. برای منی که یه جورایی خوره نوشتن و خواندن دارم جالب و آموزنده است….البته من یه رمانی رو یه ماهی طول میدم. رکورد آهسته خونی را شکستم😐
سلام نارینه جان
خوشحالم که در جمع خوانندگان وبلاگ هستی.
دوست دارم نوشته هات رو بخونم.
شاهین میشه گفت یه مصداق خوب از “آهستگیه”!
آخ که من هرچقدر از این مفهوم “آهستگی” مثال و مصداق گیر میارم سیر نمیشم. بارها سعی کردم یه پاراگراف یا جمله رو شاید با سرعت یک خط در دقیقه بخونم. مثل آهسته تمرین کردنِ ساز میمونه شاهین. استادای بزرگ موسیقی همیشه به فوق العاده آهسته تمرین کردن ساز توصیه میکنن. معجزه میکنه.
پوریا من این تمرین رو که در مورد ساز گفتی نمی دونستم.
واقعا برام جالب بود. یک دنیا ممنون
شاهین عزیز
باید اعتراف کنم که من هم مدتی دنبال این جور دوره‌ها بودم. ولی دوره‌ای رو هم که پیدا کردم تا انتها نرفتم.
الان هم تندخوانی رو فقط برای خوندن مطالبی که میشه سریع خوند و از روش عبور کرد استفاده میکنم.
ولی برای خیلی از کتاب‌ها به نظرم این آهسته خوندن هست که باعث میشه آدم به عمق مفاهیم کتاب پی ببره. چون با آهسته خوندن در واقع داریم این فرصت رو به ذهنمون می‌دیدم که کم‌کم مطالب رو دریافت کنه و اونها رو حلاجی کنه.
موافقم طاهره جان
من فقط روزنامه ها رو تند میخونم، که خدا رو شکر مدت هاست روزنامه نمیخونم!
باسلام
مثل همیشه عالی ممنون
مزه مزه کردن کلمات خیلی لذتبخشه ولااقل درحافظه هم میماند.
سلام
جالب بود.