گفتن از عادات نویسندگی و تکنیک و درست‌نویسی تا یک جایی مفید و بسیار لازم است، چه‌بسا که کسب مهارت در آن‌ها نیز به سال‌ها تلاش نیاز داشته باشد. اما در نهایت همه چیز باید به فکر منجر شود و فکر قرار است از چه ذهنی بیرون بیاید؟
شعر عاشقانه، شعری است که شاعر عاشق پس از گفته شدن شعر، بدان بدیدۀ حسرت و حسادت می‌نگرد. یعنی با خود می‌گوید: چرا این کلمات، این هم به معشوق نزدیک‌ترند و من نیستم؟ این شاید مصیبت هر شاعر عاشق باشد، چرا که پس از گفته شدن شعر، او می‌بیند که…
اگر شهرزاد قصه‌گو از ترس جدا شدن سر از تنش مجبور بود هزار و یک شب قصه ببافد، بیاید خودمان را شهرزادی تصور کنیم که اگر هر روز مطالعه نکند، جان خودش و حتی دیگران به خطر می‌اندازد…
وب و موبایل، خواه‌ناخواه همۀ ما را تندخوان‌تر کرده. پریدن جای خواندن را گرفته و تأثیر این شتاب‌زدگی از اغلب افاضات اینترنتی ما پیداست. ما نقل می‌کنیم پیش از آنکه بخوانیم و نظر می‌دهیم پیش از آنکه فکر کنیم!
تمایز را می‌توان نتیجۀ انجام کارهایی دانست که عموم افراد یا به آن واقف نیستند، یا آن‌قدر دشوار به نظر می‌رسد که سراغ آن را نمی‌گیرند.
در عوض مثلاً تحصیلات دانشگاهی را می‌بینیم که اساساً بر مبنای…
تصور غالب ما از زادن و زیستن در این سرزمین، شکل سُر خوردن از زهدان به بنبست است.
کابوس بنبست چنان در وجود ما ریشه دوانده که یکی از بزرگ‌ترین اهداف همیشگی اغلب ما گریختن به گوشۀ دیگری از زمین است.
اما باور بنبست را چگونه می‌توان تغییر داد؟ آیا باید بنبست را پذیرفت و در آن پوسید یا گریخت و به حال بن‌بستیان گریست؟
وقتی برای اولین بار یک کتاب را می‌خوانی، پنداری چمدانت را بسته‌ای تا با کتابی که حالا تبدیل به نقشه شده پا در مسیر سرزمین تازه‌ای بگذاری.
اگر کتاب را یک نقشه ببینی می‌فهمی که برای مسیریابی مجبوری بارها و بارها آن را مرور کنی…
تنها زیستن، محتاج کمیابترین شهامتهاست. چه بسیارند کسانی که حاضرند با دشمن خونی خود در میدان کارزار روبرو شوند، اما از روبرو شدن با خود در خلوت بیاغیار هراس دارند…
دیروز وقتی آخرین مصاحبۀ انتخاب اعضای یکی از دوره‌هایم را انجام دادم، با وجود تمام برنامه‌هایی که تا آخر شب داشتم، روی یک وسوسه نتوانستم پا بگذارم. به قول اسکار وایلد در برابر هر چیزی می‌توانم مقاومت کنم، جز وسوسه! بنابراین چپیدم توی…
من هیچ‌وقت کتاب جادوی فکر بزرگ را جدی نمی‌گرفتم تا اینکه دیدم جزو کتاب‌های محبوب ست گادین است، بنابراین کنجکاو شدم نگاهی به آن بیندازم. د. شوارتر در جایی از این کتاب می‌نویسد:
چندی پیش، یک رمان‌نویس جوان دربارۀ رؤیاهای نویسندگی‌‌اش با من حرف می‌زد…
