شهر بود. و در شهر: دود و بانگ، و ستیز و خروش، و انجماد قهر و ذوبان خشم، و رنگ و آشوب و فریب، و با هر گام دیواری و دامی بر سر راه: و خسته‌یی و مستی و شکسته‌یی، و به زانو درآمده‌ای و خاک بوسیده‌یی. -باهو، بهمن فرسی برای شما که به نوشتن…
در بخش‌هایی از یکی از مقالات مهشید امیرشاهی جملاتی خواندم که از میان یادداشت‌های او بر حاشیۀ کتابی دستچین شده بود. این باعث شد برای بار هزارم افسوس بخورم که چرا در حاشیه‌نویسی در هنگام مطالعه چندان که باید جدی نبوده‌ام. نمی‌دانم قبلاً چه وسواس احمقانه‌ای داشتم که دلم نمی‌خواست توی کتاب‌ها چیزی بنویسم. البته…
گلایه می‌کنی که هر چه می‌خوانی از یاد می‌بری. می‌گویی چکار کنم تا هر چه خوانده‌ام در ذهنم حک شود؟ اما برعکس تو من از فراموش کردن کتاب‌ها لذت می‌برم. چرا؟ اول اینکه از مغزم سپاسگزارم که با همان سازوکاری که رخدادهای بد و اخبار روز را از ذهنم پاک می‌کند، کتاب‌های بی‌مایه را نیز…
یک فهرست متنوع از کتاب‌ها برای مطالعه در ماه جاری…
داشتن سبد متنوعی از کتاب‌ها یکی از چیزهایی است که به ذهن نویسنده طراوت و تازگی می‌بخشد. قبلاً در یادداشت «چرا عاشق نوشتن می‌شویم؟» نوشته بودم:
ما انسان‌ها شیفتۀ تنوع و آزمودن چیزهای تازه‌ایم…
ما می‌نویسیم تا نوشتن را نجات دهیم. نوشتن را برای نجات دادن خودمان نجات دهیم. روزمرگی بیش از هر چیزی میل بلعیدن و نابودی نوشتن را دارد. نوشتن ما در دل روزمرگی، کوششی‌ست برای نجات نوشتن از چنگ روزمرگی، و تبدیل نوشتن به عملی قهرمانانه. یعنی عملی برای رهیدن از چنگال روزمرگی…
دو سه سال پیش جایی خواندم که کلود مایرون. بریستول پیش‌نویس کتاب جادوی باور را طی ۵ ساعته نوشته؛ همین نکته کافی بود تا این وسوسه رهایم نکند: نوشتن کتاب در ۱ روز…
در این ولاگ روزانه از ضبط ویدیو، کار کردن، خواندن و نوشتن گفته‌ام. از عناوین مطرح شده در این ولاگ: شیوۀ موردعلاقۀ من برای ضبط ویدیو حکایت پدر و پسران، اهمیت پیش‌قدم بودن رونویسی و کاغذهای خوشمزۀ ساندویچ! کتاب‌های کنار تختم و عادت کتابخوانی من قسمت‌های قبلی ولاگ روزانۀ شاهین کلانتری: تولید محتوا و…
یه کتاب‌خون آماتور و کم‌مطالعه معمولاً عاشق هم کتابی میشه که می‌خونه و فکر می‌کنه اون کتاب بهترین کتاب دنیاست. کم نیستن آدمایی که فکر می‌کنن…
حرف کتاب برنامه‌ای ۱۰ دقیقه‌ای دربارۀ کتاب‌هاست. در این برنامه نه از نقد خبری هست نه مرور. فقط دربارۀ کتاب‌های خوبی که دوست دارم و به‌گمانم شما هم ممکن است دوست داشته باشید «حرف» می‌زنم…
