جوزف باداراکو می‌گوید:
«در دنیای پرسرعت امروز، اگر بخواهیم دانشمان را فقط برای خود نگه‌داریم، خیلی زود سطح دانسته‌هایمان پایین می‌آید. برای بالا بردن سطح دانشتان، دانسته‌هایتان را با دیگران شریک شوید.»
وبلاگ، گزارش یادگیری است. بهتر است هر چه بلدیم بنویسیم، حتی اگر فکر می‌کنیم ساده و ناقص است، با نوشتن می‌توانیم شکاف‌های موجود در دانشمان را پرکنیم.
با وبلاگ‌نویسی، در قالبی حرفه‌ای، دانش و مهارت خودمان را به‌روز نگه می‌داریم.
شاید خیلی از ما بهانه بیاوریم که در میان انبوه کارهای روزمره هیچ فرصت و حوصله‌ای برای وبلاگ‌نویسی نمی‌ماند. من یاد این جملۀ جی. پل گتی می‌افتم:
زود بیدار شوید. تا دیروقت کارکنید. به چاه نفت می‌رسید.
26 پاسخ
زود بیدار شوید. تا دیروقت کارکنید. به چاه نفت می‌رسید…
وای که چه زیبا بود
سپاس
سلام سال نو مبارک
من تقریبا ۱ ماهه که با شما و نوشته هاتون آشنا شدم و شوق و علاقه شیرینی برای نوشتن ،در وجودم پدیدار شده که ،احساس میکنم مثل آتشی در زیر خاکستر داره آرام جون میگیره و زبانه میکشه .ممنونم
سلام
سال نوی شما هم مبارک
امیدوارم سالی پر از نوشتن داشته باشید.
نوشتن رو شروع کنید، ببیند شما رو چطوری شگفت‌زده میکنه.
وبلاگ نویسی خیلی کار باحالیه 🙂
خیییییلی لذت بخشه خییییییلییییییی 🙂 🙂 🙂
جمله جالبی در انتها آوردی شاهین
تجربه من در وبلاگ نویسی این بوده که برای رضایت خواننده های سایت و در گود موندن، باید مظالعه رو افزایش داد و دایره اطلاعات رو بالا برد.
این چالش در دراز مدت به مهارت های نوشتاری و ساخت جمله کمک میکنه و بقول محمدرضا شعبانعلی از سالاد کلمات در میاد و میشه ساختارمند کرد.
درود بر سجاد زمانی عزیز
به نکته خوبی اشاره کردی، این روند، به در اومدن از سالاد کلمات کمک میکنه.
من بعد از مدت ها به وبلاگ نویسی برگشتم.
نوشتن ذهن آدم رو باز میکنه. وقتی کلمات رو پشت هم میچینی میبینی چیز هایی رو گفتی که توقع نداشتی .
کلماتی که از ناخوداگاه آدم سرچشمه میگیرند.
مهسا وبلاگت خیلی خوشگله، خیلی
آدرس رو تصحیح میکنم
http://www.instagram.com/abolfazlshekary
جناب کلانتری عزیز
سلام
نوشته های شما در کانال،و البته اینجا،به من این انگیزه رو داد که شروع کنم به نوشتن.و دست بر قضا درست در همون شش و بش،که خب حالا چی بنویسم و از کجا شروع کنم،یک دوستی پیدا شد و به من پیشنهاد داد،بخاطر مطالعه و علاقه ام به عکاسی،درباره عکس ها بنویسم و اون چیزی که از عکس ها درک میکنم با دیگران به اشتراک بزارم.اینکارو در اینستاگرام شروع کردم،و هنوز وارد فاز وبلاگ نشدم.خواستم ببینم اول بازخوردش چیه،و راستش،نمیدونستم که یک وبلاگ با همچین محتوای خاصی،چطور باید دیده بشه و به چشم دیگران بیاد.
آدرس اینستاگرام رو براتون میزارم.خوشحال میشم،اگر فرصتی داشتین،سری بزنین،والبته ممنون میشم از راهنمایی هاتون.
http://www.instagram.com/abolfazlshekari
به به مبارکه. چه کار خوبی کردین. هوشمندانه و عالی
حتماً سر میزنم
وای عکس
من عاشق عکس و عکاسیم
اما متاسفانه و خوشبختانه اینستاگرام ندارم، لطفا اگر وبلاگ زدید یجوری خبر بدید.
دو روز پیش کتابی میخواندم به نام “جسور باش ارائه کن ” در باب همین اشتراک گذاری دانش و ایده ها . کتابی کم حجم بود و من توانستم چند نکته ی مفید از اون دریافت کنم .
واقعا بعد از آشنایی با وب شما و خواندن مطالب علاوه بر بحث انگیزشی متوجه این موضوع شدم که داشتن وبلاگ می تونه به حرفه ای شدن آدم کمک کنه و نظم ببخشه به تفکرات و اهداف و اندیشه ها … برای خودم که بعد از سال ها دوباره از صفر شروع کردم به نوشتن وبلاگ و در آغاز راه هستم با وجود شبکه های اجتماعی متنوع … به این نتیجه رسیدم که داشتن و حفظ این وبلاگ خیلی می تونه در طول زمان واسه م با ارزش باشه و اتفاقات خوب رو منجر بشه …
سپاس از شما شاهین عزیز امیدوارم که پدرام باشید و برقرار
سلام دوست نازنین من
من کتاب جسور باش ارائه کن رو خیلی دوست دارم. واقعاً کتاب کاربردی و مفیدیه. دو سه باری خوندمش. ایده هاش رو جدی بگیرید.
سلام شاهين عزيز
لطفا از همين نمايشنامه هاي طنز خوبي كه فرمودي معرفي فرماييد…
به روی چشم، نشر بیدگل یک سری کار از وودی آلن منتشر کرده، میخوای سه نگاهی به اونا بنداز.
سلام.
کامنتم ربطی به این پُست ندارد ولی خب تو دلم مانده بود باید بگویم…. با شوق یک دفتر بزرگ دوست داشتنی خریدم تا روزمره ام را بنویسم اما هنوز همانطور دست نخورده و پلمب روی میزم زیر چند تا کتاب زیر زیرکی نگاهم می کند! داشتم فکر می کردم چرا با وجود ولع برای نوشتن روی کاغذ باز هم اقدامی صورت نمی دهم. راهکار اجبارگونه ای در دست دارید؟
ممنون.
عزیز دل
در پست مستقلی برایت خواهم نوشت.
درود استاد
به شدت باهاتون موافقم.
وبلاگ نویسی خلاهای آموزش های انسان را پر میکند و این موضوع به روش های مختلفی انجام می شود.
به عنوان مثال برای خودم این گونه بوده که :
1- زمانی که میخواهم بنویسم اگر بدانم کامل نمی دادم مرا مجبور میکند که دربارش بیشتر مطالعه و تحقیق کنم.
2- زمانی که مینویسم تازه افکار درون ذهنم ساختار پیدا میکند و متوجه میشوم کریستال یادگیری ام چه شکلی است و نقطه ضعف ها و نقطه قوت ها را برایم نمایان می کند.
سلام به امیر محمد نازنین
دقیقاً، به دو نکتۀ واقعاً مهم اشاره کردی.
زنده باد
من به وبلاگ نویسی فکر می کنم اما احساس می کنم هنوز برایم زود است .
باتو موافقم تیرا جان
درواقع داشتن یک وبلاگ مسئولیت سنگینی است که انسان دردناخودآگاهش از آن سرباز می‌زند👌
من هم همينطور.
با وجودي که يه وبلاگ ساخته ام (البته با اسم مستعار 🙁 ) و يک عالمه پيش نويس هم نوشتم، نميتونم مطالب رو منتشر کنم، احساس ميکنم متن ها خيلي خام هست. نميدونم ايراد کار از کجاست؟
بده بخونیم فاطمه جان، نترس اولش همینطوره دیگه. به مرور و با نظر بقیه همه چیز بهتر میشه.