اگر نمی‌توانید دربارۀ چیزی بنویسید

دوست دارم ادبیات ام خوب بشود ولی …..

درود و سپاس
ببخشید لطفا توضیح بیشتری میدهید خیلی دوست دارن دست به قلم بشم و بنویسم ولی نمیدونم چطوری

سلام سلام.
حال دلت چطوره؟
انشالله که هر سال انقدر اتفاقات قشنگ برات بیوفته ،
که نتونی بهترین سال زندگیت رو انتخاب کنی.
سال نو خیلی خیلی مبارک.
شاد و شنگول باشی.

سلام استاد
چه دردهایی وجود دارد که از آنها خبر ندارم! البته هنوز! عده ای که دوست دارند بنویسند اما هرگز نتوانسته اند بنویسند! و عده ای که آن قدر نوشته اند که نمی دانند دیگر چه بنویسند! متاسفانه یا خوشبختانه من جزء هیچ یک از این دو نیستم! فعلا در گروهی هستم که آن قدر از دیده هایش ننوشته است که به گمانم حالا حالاها حرف برای گفتن دارد! اما امیدوارم به زودی به دسته ی شما بپیوندم: آن گروهی که آن قدر نوشته است که نمی داند دیگر چه باید بنویسد!

عالی بود و انگیزه بخش استاد

سلام آقای کلانتری
یه سوال داشتم
من وقتی یه نوشته رو تو ذهنم پر و بال میدم و ساخته و پرداخته می‌کنم، به نظرم شگفت‌انگیز میاد و سریع میرم تا مکتوبش کنم، اما وقتی به حالت نوشته درمیاد می‌بینم نه! این اصلا اون چیزی نیس که فکر می‌کردم! و حتی گاهی دلزده میشم ازش و هیجانم فروکش می‌کنه! و بهانه‌ای دستم میده برای ننوشتن و باقی گذاشتن خیلی چیزا در حد ایده. چه کنم واقعا ؟

انگار به ذهن من راه دارید.
ساعتی پیش همین سوال را از خودم پرسیدم و البته نوشتم . به جواب نرسیدم اما. چون قضیه آنقدر اذیتم می کند که حرف زدن از آن سخت است چه رسد فکر کردن به اینکه چطور می شود آنرا نوشت. اما شدیدا دلم می خواهد بنویسمش شاید روزی کسی آنرا بخواند. بله شاید این جمله ی آخر است که همه چیز را خراب می کند” شاید روزی کسی بخواند”

این جمله ی شما که فرمودین: نتیجه ی مصرف بدون تولید، ذهن نکبت زده است
منو یاد جمله ای از مادرم انداخت، که در ستایش از مهمان نوازی ست
مادرم میگه: خورنده ای که دهنده نباشه آفت جان مسلمانانه

چرا از ۱۷۱۹ شد ۱۷۰۸
ولی خوندن خیلی جذاب تره از نگاه یه تنبل. مخصوصا شما نقاشیم میکشی بیشتر خوش میگذره موقع مطلب خوندن خخخ