خانۀ شما در دهکدۀ جهانی

  • چند وقت پیش در سمپوزیوم توسعه فردی با دوستانم قرار گذاشتیم تا کتاب با عنوان «101 ایدۀ من برای توسعۀ‌ فردی» بنویسیم. من هم به این چالش پیوستم.
  • حالا تصمیم گرفته‌ام تک تک ایده‌هایم را در قالب کلیپ‌های کوتاه در یوتیوب هوا کنم. و علاوه بر اینجا چند کلمه‌ای دربارۀ هر موضوع بنویسم.
  • اولین پیشنهاد من برای قرار گرفتن در مسیر توسعۀ‌ فردی ساخت رسانۀ شخصی است.
  • وقتی از رسانۀ شخصی حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم؟ اول از همه سایت و بعد شبکه‌های اجتماعی.
  • سایت مرکز محتوای شماست و صفحات شما در شبکه‌های اجتماعی باید به این مرکز وصل باشند.
  • از میان هزار و نهصد و سی و هفت دوست من که طی سال‌های گذشته سایت شخصی راه‌اندازی کرده‌اند، تنها سه و نیم نفر کماکان به وبلاگ‌نویسی ادامه می‌دهد. جالب اینکه هر سه و نیم نفر تفاوت محسوسی را در نوشتار و زندگی خودشان حس می‌کنند. وبلاگ‌نویسی به آن‌ها کمک کرده خودشان را بهتر بشناسند، و آثارشان را بهتر معرفی کنند.
  • صد هزار نفر دامنه ثبت می‌‌کنند، ده هزار نفر هاست هم می‌خرند، هزار نفر دو سه محتوا روی سایتشان می‌گذارند؛ اما فقط یکی دو نفر به طور منظم وبلاگشان را به روز می‌کنند. اگر واقعاً می‌خواهید از مزایای داشتن یک رسانۀ شخصی خوب بهره‌مند شوید جزو گروه آخر باشید.
  • برای تماشای ویدیو شیلترفکن خودتان را فعال و این صفحه را رفرش کنید،‌ یا روی این لینک کلیک بنمایید!

در همین رابطه این مطالب را هم بخوانید:

برای دوستی که می‌خواهد سریع‌تر رشد کند

مزایای مهم داشتن وبلاگ و وب‌سایت

نکات کلیدی در طراحی سایت شخصی

وبلاگ بخشی از سایت است

6 پاسخ

  1. سه نفر و نیم:))
    آقا لطفا من رو هم حساب کنید!
    راستی یکی دو ماه پیش یه کامنت اینجا گذاشتم که الان زیاد یادم نیست کجاست. گفتم بگم گم نشه یه وقت.:)
    یه خاطره برای دوستان جهت آینه‌ی عبرت شدن:
    پاییز ۹۸ که رفتم وردپرس، یادمه اینجا یه سوالی پرسیدم. جواب یه چیز تو این مایه‌ها بود: بچسب به همون وبلاگت.
    نمی‌دونم منظورت چی بود ولی من اینطور برداشت کردم که: برو با دوستات بازی کن، سایت که جای بچه‌بازی نیست!
    یک ماهی ننوشتم و راستش شاهین جان تو رو هم مدتی به لیست فحش‌های قبل خوابم اضافه کرده بودم. ولی بعد یه مدت دیگه گمونم یادم رفت.:) به نوشتن ادامه دادم و خلاصه تا الان کجدار و مریز نگهش داشتم.
    حالا از اون طرف، پاییز پارسال یهو فکر یوتیوب افتاده بود تو سرم. هی مردد بودم تا یهو تو جمله‌ورزی پستی رو دیدم که عنوانش این بود: فقط شروع کن. همین. بقیه هم این رو بهم می‌گفتن. اما با اون پست بود که عزمم جزم شد. تصمیم گرفتم چیزی رو که تو ذهنم «حالا باشه یکی دو سال دیگه» بود، در اولین فرصت به واقعیت بپیوندونم! و پیوندوندم.
    خلاصه که من به این نتیجه رسیدم: در هر صورت یه کاری کردن بهتر از هیچیه. فوقش یه بار دیگه زمین می‌خوریم که خب یک بار دیگه هم برمی‌خیزیم.😌
    این بود انشای من

  2. سلام. آقای کلانتری گرامی
    شیلترفکن… فکر کردم اشتباه تایپی بود یه لحظه.:D
    خیلی خوب بود.
    من میخواستم سایت بزنم ولی همش تعلل میکنم. وقتی کارهای شما رو می بینم که اینقدر خوب و روانه تمام اعتماد به نفسم می پره!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *