قبرستان وب فارسی پر از سایت‌هایی‌ست که با شوق و انگیزه راه‌اندازی شده اما بعد از مدتی به حال خود رها شده‌اند. عمر برخی سایت‌ها یکسال است، چون بعد از یکسال با تمدید نکردن هاست و دامنه از پهنۀ وب محو می‌شوند؛ اما برخی سایت‌ها پابرجا می‌مانند ولی بدون محتوای تازه. مشخص است که دارندۀ سایت بدش نمی‌آید مطالب جدیدی به آن بیفزاید، ولی تنگی وقت و حوصله و کمبود ایده و انرژی مانع اوست.
اینجا حرفم دربارۀ اهمیت داشتن سایت نیست که آن حرف دیگریست و قبلن دربارۀ گفته‌ام (+). فرضم این است که شما سایت دارید یا می‌خواهید داشته باشید و دلتان نمی‌خواهد جنازه‌ای به قبرستان وب فارسی بیفزایید. می‌خواهم از ایده‌ها و روش‌هایی برای به‌روزرسانی مداوم سایت بگویم. با داشتن یک سایت فعال و خوب به دستاوردهایی خواهید رسید که شاید با کارهای دیگر به این سادگی میسر نباشد.
- یک نکتۀ مهم پیش از رفتن سر اصل مطلب: در این مطلب سایت و وبلاگ را به یک معنی به کار می‌برم. وبلاگ بخشی از سایت است که در آن محتوا منتشر می‌کنیم.
- قبل از هر چیز باید به تقویم محتوا فکر کنیم. آیا می‌خواهیم هر روز سایتمان را به روز کنیم یا هفته‌ای یکبار یا بدون هیچ نوع زمان‌بندی خاص؟
- تقویم محتوا بر اساس استراتژی محتوای ما تنظیم می‌شود. هدف ما از راه‌اندازی سایت چیست؟ طی یکسال آتی چه اهدافی برای سایتمان در نظر گرفته‌ایم؟
- اگر وبلاگ می‌نویسید تا نوشتن را تمرین کنید و با چم و خم تولید محتوا آشنا شوید، پیشنهادم این است که هر روز بنویسید. برای تمرین اصولی کار یکی از بهترین گرینه‌های تمرین روزانه است (+). یک روز فاصله ممکن است شما سرد کند و به وقفه‌های طولانی‌تری راه بدهد. پس حداقل در یکی دو سال اول کار، هر روز بنویسید. صدالبته که برخی نویسندگان، از جمله ست گادین حدود دو دهه است که هر روز می‌نویسند.
- اما بیایید به تجربۀ دو نویسنده فعال وب نگاه کنیم: نیل پاتل و مارک منسن. هر دو نویسنده می‌گویند زمانی هر روز وبلاگشان را به روز می‌کرده‌اند و می‌پنداشته‌اند که این بهترین شیوۀ ممکن برای حضور موثر در اینترنت است. اما هر دو پس از مدتی به نتیجه‌ای کاملن متفاوت می‌رسند، اینکه بهتر است هر هفته یا دو هفته یکبار یک مقالۀ مفصل منتشر کنند. جالب اینکه نتیجه برخلاف تصور است: بازدید وب‌سایت آنها بالاتر می‌رود. به جای اینکه هر روز درگیر نوشتن یک متن کوتاه باشیم، می‌توانیم یک هفته روی نوشتن متنی بلند و درست و درمان کار کنیم. بعد از انتشار متن می‌توانیم انرژی خودمان را صرف معرفی بهتر مقاله‌مان کنیم. نتیجۀ کار می‌توانند از انتشار یک خروار پست نیم‌بند موثرتر باشد. اما یادتان باشد، اگر تازه شروع کرده‌اید این توصیه به دردتان نمی‌خورد. چون ممکن است از وبلاگ‌نویسی زده می‌شوید. شما در این مرحله نیاز دارید که با روزانه‌نویسی کیفبت نثر و همینطور انضباط خودتان در انتشار محتوا را افزایش بدهید.
- خب، گیریم که شما تصمیم گرفته‌اید هر روز (یا هر هفته یا هر ماه) یک پست هوا کنید. اما داشتن تقویم محتوا کافی نیست. در ادامۀ این مطلب می‌خواهم دربارۀ اجرای برنامه صحبت کنم.
پیش از اینکه سراغ ایده‌هایی برای تولید محتوا در سایت بروم، بگذارید کمی از نگرش مناسب برای این کار بگویم.
افسوس که به تکنیک بیش از نگرش بها می‌دهیم، اما تکنیک بدون نگرش مناسب قابل اجرا نیست، اگر هم اجرا شد دیری نمی‌پاید.
برای رسیدن به نگرش مناسب چرایی راه‌اندازی سایت را برای خودمان روشن کنیم. بخشی از نوشته‌های شخصی و عمومی من در سال‌های گذشته دربارۀ این بوده دقیقن به چه دلایلی می‌خواهم سایتی برپا و پویا داشته باشم. از جمله این نوشته:
با سؤالات مناسب نگرش خودمان را مشخص کنیم:
من چرا می‌خواهم سایت خودم را داشته باشم؟ آیا چون دیگران توصیه کرده‌اند بهتر است سایت داشته باشم یا نه دلایل محکم خودم را برای این کار دارم؟ سایت چگونه به رشد من در ابعاد گوناگون زندگی کمک می‌کند؟ و…
حداقل ده دلیل محکم برای راه‌اندازی سایت داشته باشید. فهرست دلایل خودتان را پیش چشم داشته باشد. هر وقت انگیزه‌تان فروکش کرد، نگاهی به آن بیندازید.
ایده‌هایی برای به‌روزرسانی مداوم سایت:
روی یک موضوع مشخص تمرکز کنید
فکر می‌کنیم اگر دست خودمان را باز بگذاریم و از هر چیزی بنویسیم ایده کم نمی‌آوریم، برعکس، اینطوری درگیر فرآیند انتخاب بین گزینه‌های گوناگون می‌شویم و انرژی فراوانی را هدر می‌دهیم. برای رهیدن از اضطراب انتخاب بهترین تمرکز روی یک موضوع مشخص است. مزیت نوشتن از یک موضوع مشخص است که شما می‌توانید صدها ایدۀ تازه با پیوند آن موضوع با موضوعات دیگر بسازید. به طور مثال فردی را تصور کنید که می‌خواهد دربارۀ روانشناسی بنویسد؛ او تصمیم می‌گیرد روی گوشۀ مشخصی از دنیای روانشناسی تمرکز کند و فقط به عزت نفس بپردازد؛ این انتخاب به او فرصت می‌دهد تا دربارۀ رابطۀ عزت نفس با بسیاری مفاهیم و موقعیت‌های گوناگون محتوا تولید کند.
یک مزیت درخشان تمرکز روی یک موضوع مشخص این است که شما را به عنوانی فردی متخصص می‌شناساند. کاری کنید که در ذهن افراد جامعۀ هدف شما اسمتان مترادف با موضوعتان باشد، یعنی هر جا دربارۀ موضوع شما چیزی به چشمشان خورد سریع یاد شما بیفتند.
کوتاه بنویسید و لینک مرتبط بدهید
اسم مقاله‌های کت‌وکلفت وبلاگی را گذاشته‌ام «خر پست». خر پست را بیشتر از ابرمقاله و مگاپست می‌پسندم، اما الان که فکر می‌کنم می‌بینم «خر مقاله» هم بدک نیست، سرمقاله را هم تداعی می‌کند. پس خرمقاله تصویب شد. از این به بعد به نوشته‌های بلند می‌گویم خرمقاله. مطلبی که الان می‌خوانید احتمالن کره‌خرمقاله حساب می‌شود. (توضیح دربارۀ «خر»: خر به عنوان پیشوند واژه به معنی بزرگ و درشت است.) خربازی بس.
سایت شما شامل مجموعه‌ای از مقالات کوتاه و بلند خواهد بود. این برای رتبه آوردن در موتورهای جستجو ضروری به نظر می‌رسد. خرمقاله‌ها دربارۀ موضوعات اساسی‌تر و کلی‌ترند (مثل این: چگونه نویسنده شویم) کره‌خرمقاله‌ها دربارۀ گوشه‌های خاص‌تر موضوع اصلی شما هستند (مثل این: آیا نگران تکرار فعل‌ها هستید؟) مهم این است که در سایتتان شبکه‌ای از لینک‌‌های مفید و مرتبط ایجاد کنید.
اگر خرمقاله‌ای دربارۀ یک موضوع اساسی نوشته‌اید، بعدها یادداشت‌های کوچک و مرتبطی برای تکمیل آن بنویسید. در این مطالب روی کلید‌واژه‌های مرتبط به خرمقالۀ خودتان لینک بدهید. اینجوری یک منظومۀ محتوایی ایجاد می‌کنید.
یک مجموعه مقالۀ دنباله‌دار بنویسید
با این کار نوعی تعهد عمومی ایجاد می‌کنید. یک مثال از کارهای خودم: چند وقت بود می‌خواستم کانال یوتیوبم را به روز کنم، اما مشغله‌های رنگارنگ مانعم می‌شد، تا اینکه به ایدۀ ضبط مجموعۀ مسترکلاس نویسندگی رسیدم. خوبی انتشار محتوا با این روش این است که تا مجموعۀ مطالب را کامل نکرده‌اید ذهنتان آرام نمی‌گیرد. در طول دورانی که می‌خواهید مجموعه‌ای را آماده کنید، ناخودآگاه شما هم به برای یافتن ایده‌هایی برای تکمیل آن فعال می‌شود. مثلن همین الان که دارم این سطرها را می‌نویسم ایدۀ قسمت جدید مسترکلاس نویسندگی به ذهنم رسید، بدون درد و خونریزی.
با نوشتن یک سلسله مطلب دنباله‌دار برای ذهن خودمان برنامه‌ای مشخص تعیین می‌کنیم و همین نظم ما در انتشار افزایش می‌دهد. در ضمن این شیوه برای جذب مخاطب بسیار مؤثر است. چون محتوای دنباله‌دار نشان از انسجام مطالب دارد. از طرفی این کار برای مخاطب نوعی بازی محسوب می‌شود، او دوست دارد مرحله به مرحله مطالب ما را دنبال کند تا ببیند در نهایت به کجا می‌رسد.
یک کتاب را بلاگ کنید
این شیوه مشابه روش بالاست. منتها اینجا هدف شما این است که یک کتاب را در قالب پست‌های وبلاگی منتشر کنید.
نینا امیر نویسندۀ کتاب «چگونه یک کتاب را بلاگ کنیم» در این رابطه می‌گوید:
«بلاگ کردن یک کتاب نمایانگر یک ایده فوق العاده است. نه تنها بلاگ کردن سریع ترین و آسان‌ترین راه برای کتاب نوشتن را ارائه می‌دهد، بلکه تکنولوژی بلاگ کردن برای نویسندگان مشتاق فرصت ترقی دادن خود و کتابشان را در حین نوشتن ایجاد می‌کند. این بدان معناست که نویسندگان برای خود مجموعه‌ای از مخاطبان پیگیر پیدا می‌کنند که با اینکه مطالب را در پست های وبلاگ خوانده‌اند اما بعد از چاپ کتاب نیز حتماً نسخه چاپی آن را می‌خرند. (لینک مطلب)»
با بلاگ کردن یک کتاب برای به روز کردن وبلاگتان انگیزۀ بیشتری پیدا می‌کنید، چون می‌دانید آنچه می‌نویسید در نهایت به یک کتاب تبدیل خواهد شد. چه چیز بهتر از این برای تولید محصولی تازه؟
من قبلن این شیوه را با بلاگ کردن کتابچۀ الکترونیکی «قدرت تکرار» آزموده‌ام.
نکته: از همان اول کار زیاد درگیر ساختار دادن به کتاب نشوید. چنین کتاب‌هایی در حین نگارش به ساختار مناسب می‌رسند. بازنویسی و سازماندهی دقیق مطالب را بگذارید برای زمانی که همۀ پست‌ها منتظر شد.
یک مطلب را به تدریج کامل کنید
مثل کاری که من در مقالۀ هفته انجام می‌دهم. همین مقاله‌ای که الان در حال خواندن آن هستید با همین روش نوشته شده. روند کار اینطور است: پیش از اینکه وارد هفته‌ای تازه شویم به موضوع مقالۀ هفتۀ بعد فکر می‌کنم. سعی می‌کنم موضوعی را انتخاب کنم برای خودم و مخاطبان اصلی سایت مهم و جذاب است. روز شنبه بخش اول مقاله را منتشر می‌کنم. برای بخش اول نوشتن حدود 400 کلمه کافی است. اول پست می‌نویسم «این مطلب در طول هفتۀ جاری پیوسته به‌روز می‌شود.» با این کار نوعی شوق و تعهد برای تکمیل مطلب پیدا می‌کنم. و پس از آن تقریبن در تمام روزهای هفته (اغلب صبح) تکۀ تازه‌ای به مقاله می‌افزایم. با این روش ساده آخر هر هفته‌ای مقاله کامل دارم.
نقل قول کنید
نقل قول همیشه به معنی تنبلی نویسنده در خلق چیزهای جدید نیست. می‌توانیم نقل‌های مهم و مرتبط با موضوعمان را چاشنی وبلاگ کنیم. مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های خوب می‌تواند به چندبعدی شدن محتوای ما کمک کند. با نقل قول نشان می‌دهیم که دیگران دربارۀ موضوع ما چه دیدگاه‌هایی دارند. مخاطب شما با دیدن این نقل‌قول‌ها وبلاگتان را جامع‌تر خواهید دید. به این نمونه نگاه کنید:
اما بهتر است صرفن به نقل‌قول اکتفا نکنیم و نظر خودمان را به پس یا پیش آن بیفزاییم. به‌طور واضح بگوییم چرا آن حرف را نقل می‌کنیم.
یک دستیار داشته باشد
همکاری با دستیار برای وقتی است که کمی حرفه‌ای‌تر می‌شوید.
یک دستیار خوب به شما کمک می‌کند به شفافیت بیشتری دربارۀ اقدامات خودتان برسید. شما برای کمک گرفتن از همکارتان نیاز دارید تا همه چیز را به روشنی به او توضیح بدهید و حجم و زمانی را برای کارهایش در تعیین کنید. از طرفی، اینکه متعهد شوید به کسی دستمزد پرداخت کنید وامی‌داردتان تا دست بجنبانید و نگذارید سایتتان خاک بخورد.
در بخش‌هایی مختلفی از کار سایت می‌توان از کمک دستیار بهره‌مند شد. شاید یکی از بهترین یاری جستن برای به‌روزسانی مداوم مطالب قبلی باشد؛ کاری که به خاطر مشغله‌ها و برنامه‌های تازه از آن غفلت می‌کنیم.
مقالۀ مرتبط برای مطالعۀ بیشتر:
مقاله‌نویسی خلاق | راه و روش تولید محتوای متنی (نوشتن مقاله برای سایت)
21 پاسخ
چقدر دلنشین و مفید بود این مطلب. قلمتون مانا باشه استاد
سپاسگزارم الهام گرامی.
این پست واقعا برای منی که تازه‌کار هستم جذاب و اموزنده بود.
اما متاسفانه حالا که سایت خودمو زدم نوشتن پست و مقاله خیلی سخت شده.
درود مهلا جان
اگر سخت نبود که همه انجامش می‌دادن.
موفقیت در انجام همین کارهای سخته.
و تمایز با پذیرش این دشواری ایجاد میشه.
با قدرت ادامه بدید.
لذت بردم از مقاله
راجع به انتشار روزانه یا هفتگی، علاه بر هدف، به نظرم به نوع مقاله و زمانی که قراره برای اون اختصاص بدیم هم مرتبط هست.
گاهی اوقات همه مواد اولیه کار آماده است. یعنی تحقیق کردیم، یادداشت برداشتیم و الان فقط شروع می کنیم به نوشتن و در چند ساعت مقاله جمع بندی و آماده انتشار میشه.
اما ممکنه در بعضی مقالات مثل مقالات فنی این کار امکان پذیر نباشه. مگر اینکه کل روز رو برای کار روی مقاله بگذاریم.
من معمولا وقتی شروع به نوشتن یک مقاله می‌کنم باید زمان نسبتا زیادی برای تحقیق و یادگیری اون مبحث اختصاص بدم.
طوریکه بعد از کامل کردن مطلب یک فهم بهتری نسبت به قبل از موضوع مقاله پیدا می کنم. این کار فقط با تقسیم زمان در طول هفته برای من امکان پذیر هست.
البته انتشار میتونه هفتگی باشه اما قطعا تولید محتوا باید هر روز انجام بشه.
با احترام باهاتون مخالفم😅
چون این یک کلمه عربیه که در فارسی رایجه و اگه نمیخواین عربی بنویسید بنظرم معنای اون یعنی هرگز و هیچگاه باید نوشت اگه با این استدلال که تنوین در فارسی وجود نداره بخوایم املای واژه رو عوض کنیم تا املاها بهتر بشه
پس ص ث هم وجود نداره و فارسی اصلا میشه اسلن همنطور بقیه حروف (ح)(ظ)و…. همه کلمات باید عوض بشن
(ده بار کامنتم رو گذاشتم تا بفرسته انگار سایت یه مشکلی داره)
ممنون از توضیح کامل …با این دید که بقیه کلمات هم باید کم کم عوض بشن و این مدل زاویه دید میتونم موافق 《اصلن》 هم باشم! فکر کردم صرفا فقط تنوین مدنظرتونه! و گفتم خب کلمات زیادی داریم عربیه…. منتظر قسمت آخر مقاله یعنی دستیار گرفتن هم هستم
خواهش می‌کنم.
این موضوع شامل حتی و موسی و مرتضی و کبرا و اینا هم میشه.
من می‌نویسم حتا، نه حتی.
خیلی پست خوب و آموزنده ای بود و برام انگیزه شد… حتی اینکه خودتون هربار به روزش میکردین هم یه آموزش بود که انتشار دادن سریع چقدر مهمه که مطلب خاک نخوره
ولی یه سوال مابین این مقاله و مقاله نقل قول برام پیش اومد دیدم تنوین ها رو نون میزاریدپ
مثل—》 اصلا- اصلن… آیا غلطه تایپیه؟
نه فاطمه جان
غلط تایپی نیست. اینجوری درست‌تر هم هست.
یه جوابی در این رابطه به یه دوستی داده بودم برای شما هم می‌ذارم:
من هم قبلن کلماتی مثل «قبلاً» و «قطعاً» و «حتماً» و… رو به شکل رایج می‌نوشتم. اما مدتیه تصور می‌کنم که باید اینا رو فارسی بنویسم، چون این کلمات دیگه فارسی شدن، و من هم در حال فارسی نوشتنم، بنابراین این شکلی بهتره.
بذارید این نقل قول رو هم به کامنتم اضافه کنم:
محمد پروین گنابادی از صادق هدایت نقل می‌کنه:
«مرحوم هدایت معتقد بود به فرض که بخواهیم کلمه‌های تنوین‌دار را به کار ببریم، برای این که به آنها رنگ فارسی ببخشیم باید آنها را همچنان که تلفظ می‌شوند بنویسیم تا این همه گرفتاری‌‌های املایی از میان برود و برای مثال، ابداً را ابدن و واقعاً را واقعن و اتفاقاً را اتفاقن بنویسیم.»
درود شاهین عزیز حرف های شما برایم انگیزه ای شد تا سایتم را به روز رسانی کنم .
سپاس فراوان
چقدر عالی و خوشحال‌کننده.
سلام استاد گرامی ، همواره راهکارهای شما برای من انگیزه قوی برای شروع به کار بوده است . و بابت
آن قدر دان زحمات شما هستم .
بعد از خواندن مطلب بالا کار ، در نظرم خیلی راحت تر از قبل جلوه گر شد وجالب اینکه خود شما با رنگ قرمز به مخاطب تفهیم می کنید که من هم این هفته خود را به این مقاله اختصاص داده ام .پس تو هم چنین کن.
فقط یک سوال برای پرسش البته برای من باقی می ماند : آیا با تمرکز بر روی یک مطلب مشخص واینکه فرد به عنوان متخصص آن رشته ، معرفی می شود .می تواند به راحتی در حوزه های دیگر به
نگارش بپردازد یا برای از دست ندادن مخاطب دائم باید در همان رشته فغالیت کند.؟
سلام خانم یقینی نازنین و ارجمند
سپاس از مهر همیشگی شما.
به نظر می‌رسه گاهی میشه از میر تخصصی خودمون فاصله بگیریم، برای تنوع بد نیست. بهت هشتاد درصد مطالب تخصصی باشه و بیست درصد رو هم بذاریم برای موضوعات دیگه.
اینطوری که شما میان‌تیترها رو زدین، آدم ترغیب میشه تا هر دفعه به این پست سر بزنه. تابه‌حال نشده که یکی از پست‌های شما رو ببینم و فقط از محتوای اون استفاده کنم. همیشه کلی چیز درباره‌ی «ایجاد کنجکاوی برای مخاطب»، «عنوان مطلب»، «پیوستگی مطالب» و خیلی چیزای دیگه یاد می‌گیرم.
سلام سارا جان
دقت نظر تو عالیه.
موفق باشی و پرکارتر از همیشه.
سلام استاد عزیزم من برای امسال تصمی دارم که هفته ای یک بار مقاله منتشر کنم و نکته ای که گفته بودید که بقیه انرژی مون رو صرف معرفی مقاله کنیم خیلی کاربردی و مفیده
درود استاد کلانتری خلاق و دوست داشتنی!
دقیقن زمانی که به این پست نیاز داشتم منتشرش کردید.
سپاس
با سلام جناب کلانتری
می خواهم نحوه ی صحیح ایجاد وب سایت را بدانم لطفا مرا راهنمایی کنید.
سلام خانم بطحایی گرامی
با آقای قائدی در تماس باشید:
سعید قائدی