شما هم دوست دارید هر روز ۱۰ جملۀ تازه بنویسید؟

اقا خیلی وبسایتتون عالیه

سلام آقای کلانتری ممنون ازمطلب دلچسبی که به اشتراک گذاشتین من چندسال مینوشتم اما چون دست به قلمم خوب نبود دلسردشدم وننوشتم اماچندروزی که باشماآشناشدم ومطالبتون روخوندم تصمیم گرفتم دوباره بنویسم

سلام. یکی از محاسن عالی مطالب وبلاگ شما اینه که تاریخ انقضا ندارن. این ایده خیلی عالیه و واقعا چالش برانگیزه. آدم رو مجبور می کنه که بره و چیزهای خوبی بخونه.

عالی بودن، مخصوصا آخری.
البته من آخری رو قبلا امتجان کردم. یه چند وقتی بود که ذهنم پریشون بود و نمیتونستم چیزی بنویسم، شروع کردم نوشتن یه سری تیتر الکی الان هنوز یه عالمه ایده دارم واسه نوشتن

سلام شاهین خان
ایده‌ی ۱۰ جمله، فوق العاده است.
به همین زودی من هم از این ایده ها اختراع می کنم 😉

پایدار بمانی

سلام اقای کلانتری
بنده اتفاقی والان درتوییترباشمااشناشدم وازنوشته هاتون لذت بردم.میشه درموردن چگونه نوشتن ووبلاگ نویسی بیشترتوضیح بدید.ضمناادرس وبلاگتون روهم میخام.ممنون

سلام
شاهین جان نوشته هایت را آرام آرام می خوانم و دلم برای نوشتن تنگ شده است و شما را برای دست دادن و دوست داشتن و یاد گرفتن انتخاب کردم دستانت را به گرمی می فشارم و روزانه دعایت می کنم و می نویسم جمله ای را ، دلم می تپد برای نوشتن و آرام می شود با نوشتن امیدوارم به لطف والاترین یاریگر خداوند منان یاریگرم باشید

[…] بخش اول پروژۀ ۱۰ جمله را اینجا بخوانید. […]

علاقه فوران می‌کند در پی این واژگان باهم در آمیخته‌ات ای دوست. و من از این‌ها چه خوش حال و هوا گشتم:

– دقیقاً وقتی‌که احساس می‌کنی در گِل مانده‌ای باید شروع کنی به نوشتن.
دقیقا وقتی که دیگر احساس می‌کنی چیزی نداری همانجاست که باید شروع کنی و نوشتن چقدر زیباست برای آرامیدن.
۴ و ۶ و ۱۰ را دوستتر می‌دارم.
و ۸ که باید بیشتر برایش بنویسم و زمان بگذارم و بهانه تنهایی که در ۵ گفتی نمی‌گذارد چون من به آن تن می‌دهم.
جملاتت را دست نویس کردم در دفترچه‌ام، چه خوشت بیاید چه نیاید کپی کردم:)
کاش همتی بس مضاعف آید.

در حال تلاش براي عملي كردن مورد دهم هستم👍🏻
سپاس.بابت جرقه اي كه به واسطه ي اين متن تو ذهنم خورد

ســـــــــلام عالــــــــے بود.
مادر عروس🙊

سلام و عرض ارادت.
بنده هم مورد ۷ رو به شدت قبول دارم.
خوشحالم که مدتی هست ، با وبلاگ شما آشنا شدم.

سلام آقای کلانتری عزیز
فوق العاده بود، به ویژه جمله هشتم.