مراحل نویسندگی: از ترس تا عشق

بسیار عالی شاهین من در مرحله دوم هستم

سلا، خیلی به نکات خوبی اشاره کردید ، خیلی مهم و بدرد بخور بودن ممنون
سوالی که دارم اینه که چطور ایده بگیریم ؟ یعنی از چی بنویسیم ؟

ممنون از توضیحات تون من مرحله اول گذراندم اما دستم به مرحله اول نمی رسد که تغییر کنم

[…] مراحل نویسندگی: از ترس تا عشق […]

سلام آقای کلانتری عزیز، ممنون از راهنمایی های ارزنده و گران مایه تون به ویژه راهکار پیاده روی که واقعا برای من چاره ست. یک سؤال ازتون داشتم ، من می خوام گنجینه ی واژگانم رو قوی کنم ولی فقط خوندن لغت نامه ی معین یا دهخدا بدون کاربرد کلمه توی جمله کافی نیست. میشه متون یا کتاب هایی رو در این راستا بهم معرفی کنین؟

خیلی هم عالی. ممنونم. این سه مرحله رو باهم باید پیش برد یا یکی یکی و به ترتیب؟

جدای هرمتنی که نوشته وبه اشتراک میزارید دیدن اینکه به تک تک کامنت چقدر با حوصله جوب میدید خیلی جالبه وقتی دو روز پیش بخاطر شکستن گوشی ویادگرفتن تولید محتوا رزومه خواستم بفرستم ومورد نویسندگی ودیدم وذوق کردم با نوشتن پول دربیارم فکرنمیکردم اولین سرچم تو گوگل انقدر جالب باشه ده هفته نویسندگی وحالا بشینم وانقدردرموردش بخونم ویه رویای بزرگ درموردش بسازم وحتی فکر کنم ایا هنوزم یادگیری عمیق میخوام ادامه بدم وبرم یا اینکه وقتمو بزارم برای نویسندگی همه اینا تو دوروز…

منم به یه مورد اشاره کنم به نام ترس از عاشق شدن :))) اقا شاهین!!
آمدیم و کسی میترسید دلبسته نوشتن بشه!
مطلب عالی ای بود. این سه مرحله فک کنم خیلی جاها مصداق داشته باشه. شاید هرکاری که بشه یادش گرفت. یه زمانی میخواستم صدام خوب بشه. ولی میترسیدم جلوی دیگران تمرین هاش رو انجام بدم. خصوصا که بعضی هاش باید صداهای خاصی رو ادا میکردم. مثلا خمیازه میکشیدم و مممم رو تا جایی که میتونستم کش میدادم. بعدها گفتم دیگران ببینن اخرش چی میخواد بشه. یکم نهایتش میخندن. تو خیابون هم نهایتش میگفتن این پسره مشکل داره. ولی این ترس بی دلیل رو خیلی کمک کردم. این خیلی کمک کرد تا تمرکز بیشتری روی تمرین داشته باشم.

من که مدتی حسابی از این مجازی دور بودم و خیلی کم نگاهی در حد نیاز داشتم. وقت بیشتری برای نوشتن بود و چقدر لذت بخش است که هربار بهتر و بیشتر،‌ آسانتر از قبل می‌نویسی.
واقعا این مراحل را قبول دارم حالا زندگی باشد و یا شیرجه زدن در استخر بدون دانستن شنا. هرچه باشد باید رفت و این رفتن هر روز را بهتر می‌کند. نه کسی ضرری دیده و نه کسی خواهد دید. در کمترین حالت یک مهارت خوب یاد می‌گیریم و بهترین حالت هم ندارد. آری ندارد، این یک مسیر است نه یک بازی نه یک قول و جو! یک مسیر است همچو طبیعت از دریا به بیشه و از بیشه به جنگل و از جنگل به کوه و برو تا دشت ادامه دارد و نه تمام خواهد شد و نه تکراری. این مسیر است که لذت بخش است.

امیدوارم همگی این لذت را بچشند. بقولی آدم کاری کند که پشیمان بشود خیلی خوش‌تر است از اینکه بشیند و حسرت نکرده‌ها را بخورد. اما این نوشتن که با تاریخ بشر گره خورده‌است پشیمانی ندارد.

راه بیافتیم در مسیر …

سلام ممنونم از مطلب بسیار خوبتان.جناب کلانتری عزیز میخوام چنتا کتاب بهم معرفی کنین.که بتونه توی نوشتن جزئیات بهم الهام بده.در واقع ذهنم رو باز کنه .کتابهایی که خودشون جزئیات رو نوشتن و البته به شکلی جذاب و هیجان انگیز.نمیدانم چقدر تونستم منظورم رو بگم.اما اگه متوجه شدین کتاب هایی بهم معرفی کنین نمیوانم کتابهای ملکوم گلدول مناسب هستن یا نه اما میخوام قبلش شما راهنمایی وبهم معرفی کنین..ممنون میشم.

سلام
تو فوق العاده ای شاهین جان
سپاس واسه انرزی که توی نوشته هات 🙂
#همین
#شاهین کلانتری
#نوشتن
#خواندن

[…] کوچک و بزرگی را بنویسید و اینکار را آنقدر ادامه دهید که از نوشتن نترسید. در حین نوشتن، ایده ها یکی یکی به ذهن تان خطور خواهد […]

آقای کلانتری
برای دوستان یه پیشنهاد ویژه دارم
هر چی می خواهند می توانند درباره تیم محبوبشون بنویسن ببینید چه جوری ذوق و شوقش رو دارید واقعا شیفته این گونه نوشتن می شوید

دقیقا همان چیزی بود که به آن نیازداشتم.حدود دوماه است که پس ازکلی کلنجاررفتن وبهانه آوردن بالاخره صفحات صبحگاهی رانوشتم.البته دلایلی هم برای این اززیرکاردررفتن ها وجودداشت.درواقع من خیلی حساس بودم آنچه که دقیقا خانم جولیا کامرون می گوید رااجرا کنم،درحالی که پس ازمدتی راه حل تداوم دراین کاررایافتم وباخودم گفتم چه ایرادی دارد آن رابه روش خودم انجام دهم،به آن روشی که باهاش راحتم وزیاد خدشه ای به آن وارد نشود.برای مثال به جای تاکید برروی تعداد صفحات،بررو تعداد کلمات تمرکز می کنم،به جای قلم وکاغذ تایپ می کنم ویک جورایی صفحات صبحگاهی راباعادت هزار کلمه درهم آمیخته ام.به هرحال هرچه که هست من باهرضرب وزوری می شد ،حدود دوماه بود این کارراادامه دادم ونوشتم وحالا دقیقا احساس می کردم آماده رفتن به مراحل بعد بودم.من هم دقیقا مثل همان هایی که گفتی ازعشق شروع کردم ،اما باعث نشد من چندان منظم بنویسم وخیلی محرک قرص ومحکمی نبود.وبعد با وبلاگ شما آشنا شدم واحساس کردم کم کم وارد مرحله دوم می شم.تمرین هایی راانجام دادم ،اما بازهم احساس کردم ،راه رااشتباه می روم وسپس پس ازاینکه کلی درسایتتان تاکید شما رابرروی هرروز نوشتن ومنظم نوشتن دیدم ،باخودم گفتم دیگر وقتش است که نوشتن رابرای خودم به عادت تبدیل کنم وحالا که دراین کارموفق شده ام وبسیارهم وخوشحال وازشما هم سپاس گذار هستم،احساس کمبود کردم وتصمیم دارم بیش تریاد بگیرم ومطالعه کنم.درحال حاضر خواهان این هستم که مطالعه رامثل نوشتن برای خودم تبدیل به عادت بکنم.
پی نوشت:درادامه مراحل فوق:همچنین باهوا کردن یک وبلاگ یادگیری خودمان راتثبیت کنیم.

شاهین عزیز
اینقدر همیشه از نوشتن میگی و می نویسی که وقتی این کلمه به ذهنم میاد کنارش اسم تو هم هست.
من یک مدت طولانی از نوشتن فاصله گرفتم و فکر میکنم یک وقفه طولانی باعث میشه دوباره ترس نوشتن به تو غلبه کنه. اما امیدوارم با استفاده از راهکارهای تو من به اون غلبه کنم.
همیشه خوب و خوش باشی و برامون بنویسی.