نوشته‌های شما | محتواگران فعال وب فارسی

سلام استاد عزیزم با وجود مشغله زیاد بالاخره مقاله دوره هزار و یک محتوارو تکمیل کردم. بقول خودتون فقط خواستم انجامش بدم کمالگرایی نکردم .از اینکه وقت میذارین وشاگردتون رو راهنمایی می کنید سپاسگزارمhttps://virgool.io/@hassanikh1363/d/lchohdzros1f

سلام استاد. بی صبرانه منتظر نقد و بررسی شما هستم.
https://vrgl.ir/PFszl

بالاخره قانون جذبم آزاد شد!

http://baten.blogfa.com

ایم پر از حرف ها و افکار رنگیست ، ولی ، تنها غباری از رنگ ها بر روی دیوار تلخ تیره ی سرد جهانم پوشیده شده است که آن هم با گریه هایم از بین رفت…
هنگامی که با رفیق شفیقم که در قلبم وجود دارد صحبت می کنم انگیزه و آرامشی از او می گیرم که هیچگاه قابل توصیف نیست ؛ اما هنگامی که می خواهم بلند شوم و جهان رابه جای بهتری برای زندگی تبدیل کنم ، سرم به دیوار کوتاه افکار دیگران بر خورد می کند و نا امید میشوم… هنگامی که می خواهم دراز بکشم ، مجبورم که تن به دیوار های افکار خوار بدهم ،ولی نه هرگز چنین کاری را انجام نخواهم داد…
حال چاره چیست؟ _ هیچ چیز
من گچی ندارم که دیوارهای آدم خوار را گچ بگیرم و یا تفنگی ندارم که آنها را بکشم و متاسفانه قلمویی هم ندارم که دیوار ها را رنگ بزنم و کاردکی که رنگ های تلخِ تیره ی سرد را از بین ببرد و حتی رنگی که حداقل دیوار را سراسر رنگ سفید بپاشم …
از کسی هم کمک نمی خواهم ؛ چون می دانم که همه ی آنها وعده وعید است و همان وعده و وعید های الکی را هم مطمئنم همان کسانی که این پیشنهاد را داده اند به روش های مختلف باز پس خواهند گرفت ؛ و این را بگویم که من تا بحال این پیشنهاد را هزاران بار از دیوار های افکار خوار شنیده ام …
با تیغِ ۵ سال کار کرده ی ما فوق ام که مخالف افکار من است بدون اجازه موهایم را می تراشم و از استخوان هایی که باعث وجود و نفس کشیدن ام است می برم و قلمو درست می کنم …
و از تیغ !؟ نه ، نه، چون ما فوق ام… از افکاری که دارم و دیگر جز آن آهی در بساط ندارم به دیوارها خیره می شوم ، چون می دانم که عذاب وجدان باعث شکستن شیشه ی عمرشان می شوند زیرا عمری افکارمان را خورده اند و هزاران چشم به چشمان آنها خیره شده است که پس از مرگشان، مطمئنم که قلبشان منفجر می شود و هزاران رنگ خورده شده از دلشان بیرون می آید… حالا نوبت من است …
با ناخن های خورده نخورده شروع به تراشیدن دیوار ها می کنم و پس از آن رنگ های پاشیده شده ی متنوع را سر و سامان می دهم تا اول موجودات آنجا شاد شوند و بعد رسد به دیگران ولی …
موش گرسنه است چون آخرین تکه ی لباس نصفه نیمه ی پوسیده ی مرا می خورد…
عنکبوت عاشق است چون دارد برای زنش با پاها و دستهایش لباس عروس می دوزد…
سوسک خسته است و بر روی بدن من می خوابد…
و زنبور های سرخ هم آنقدر درگیر کارند که هیچ چیز نمی فهمند …
مهتا

درود استاد مقاله جدید هوا شد http://eftekharinia.ir/karafarini/

سلام استاد عزیز لینک مقاله دوره هزار و یک محتوا را خدمتتون ارسال کردم.
https://farnazqaed.ir/%d8%ae%d9%84%d9%82-%da%a9%d8%a7%d8%b1%d8%a7%da%a9%d8%aa%d8%b1/

درود استاد بزرگوار از شاگردان شما در دروه هزار و یک محتوا هستم ممنون میشم اولین مقالم رو نگاهی بکنید و نظر بدید
http://eftekharinia.ir/karafarini/

سلام استاد عزیزم
اولین نوشته با موضوع «ویرایش محتوا» که منتشر کردم و به تدریج کامل خواهم کرد.
https://b2n.ir/937811

استاد در حال اموختن دوره هزار و یک و محتوا هستم، لینک مربوط به مقاله جلسه سوم خدمتتون فرستادم،
بی صبرانه منتظر نقد و بررسی شما هستم.🙏🌹
https://vrgl.ir/jVfQX

با سلام هنر جوی دوره هزار و یک محتوا هستم، خوشحال میشم نظرتون رو درباره مقاله ای که نوشتم بدونم ممنونم.https://virgool.io/@alirezakanani1361/d/xlutaptp3h38

سلام
استاد عزیز من لینک مقاله رو بالاخره گذاشتم مشتاقم که بخوانید و بسیار مسرور خواهم بود که نظرتون رو بدونم https://vrgl.ir/RYfoH

https://vrgl.ir/RYfoH

سلام خدمت شما استاد گرامی
دو روز هست که لینک مقاله رو براتون فرستادم ولی جوابی نگرفتم ممنون میشم مقاله رو بخونید
با سپاس از شما استاد گرامی
https://vrgl.ir/i0Kmp

سلام. عذرخواهم این لینک درست مقاله ۲۰۰۰ کلمه. البته هنوزکامل نیست اما آنچه نوشتم را می فرستم براتون.

http://learntoshine.ir/?p=105

سلام استاد گرانقدر
کاراموز دوره ی جذاب هزارو یک محتوا هستم.لینک مقاله ای که در ویرگول منتشر کردم را خدمت تان ارسال کردم .باعث افتخارم هست که مطالعه بفرمایید.
https://vrgl.ir/alnlA

سلام جناب کلانتری بزرگوار
http://www.blogfa.com

سلام استاد
مهدی کریمی هستم دانشجوی دوره هزارویک محتوا
لینک مطلبی که منتشر کردم را خدمتتون تقدیم میکنم
امیدوارم از راهنماییهای شما بیشتر بهره ببرم

https://vrgl.ir/i0Kmp

سلام خدمت جناب کلانتری گرامی

اگر دوباره دیگاه گذاشتم بنده را عفو کنید، چون دیدگاه اولم که در ارتباط با تکلیف جلسه سوم دوره هزار یک محتوا بود رو ندیدم، شاید هم به تایید شما نرسیده هنوز
https://vrgl.ir/S6IeY

سلام جناب کلانتری من از هنرآموزان نوشتن محتوا در، دوره‌ی هزارویک محتوای شما هستم. خوشحالم که باهاتون آشنا شدم و کلی انرژی و مطالب زیادی یاد گرفتم.

سلام جناب کلانتری وقت شما بخیر
در دوره آموزشی آنلاین هزار و یک محتوا شرکت کردم و لینک اولین مطلبی که منتشر کردم را خدمت شما ارسال می کنم لطفا ملاحظه فرمایید.خوشحال میشم نظر شما را بدونم.
http://learntoshine.ir/?p=105&preview_id=105&preview_nonce=cfb376c6ec&preview=true
سپاس از توجه شما

سلام جناب کلانتری عزیز
استاد گرامی از شما درخواست میکنم که متن بنده را در ویرگول مطالعه بفرمایید.

https://virgool.io/@maryamahanchian8/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%87%D9%86%D8%B1-%D8%B4%D9%81%D8%A7%D9%81-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D9%86-vzpuey7pmgbc
باتشکر

شاهین کلانتری عزیز!
سلام و درود
به بفرموده و دستورتان وب سایت رسمی ام را راه اندازی کردم! هرچند هنوز پربار نیست و این قصه سر درازی دارد، اما با تزریق امید از سوی شما در دوره هزارویک محتوی تصمیم دارم آن را زنده کنم. ممنون خواهم بود، نگاهی از سر محبت و استادی به اولین شبه نوشته هایم بیندازید!
پیروز و برقرار باشید.

سلام استاد گرامی
عرض ادب
لینک تمرین مقاله‌نویسی دوره هزارمحتوا رو براتون فرستادم.ممنون میشم بخونید.
https://vrgl.ir/ftZHb

سلام استاد عزیز
یه جستار کوتاه درباره جستار نوشتم
اینم لینکش: (نمی دونم چرا اینقدر لینکه بلند شد :دی)
https://virgool.io/@sniper64sniper/%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%A8%DA%AF%D9%88%D8%B4%D8%AA%DB%8C-%DB%8C%D8%A7-%D8%A2%D8%A8%DA%AF%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%85-wppyayjygqzv

سلام استاد کلانتری این هم یکی از مقاله‌های من مال نسبتا قبل است ولی فکر می‌کنم پیشرفت قابل توجهی تا حالا نداشتم. البته کل مقالات این سایت را خودم نوشتم 🙂
https://daneshjooyaneh.ir/%d9%85%d8%b2%d8%a7%db%8c%d8%a7%db%8c-%d8%ae%d9%84%d9%88%d8%aa-%da%af%d8%b2%db%8c%d9%86%db%8c-%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c/

سلام به تو که چراغ راهی
اولین مقاله ام رو در ویرگول منتشر کردم https://vrgl.ir/JzfRx
ممنون میشم ملاحظه کنید و نظر راهگشاتون رو به من هدیه بدید

سلام جناب کلانتری عزیز. من هم شرکت‌کننده‌ی دوره‌ی هزار و یک محتوا هستم. دقیقا بعد از جلسه‌ی سوم اقدام به خرید یک هاست طولانی مدت کردم که خودم را ملزم به انجام این کار بکنم 🙂 آجرهای سایت رو روی هم گذاشتم و اولین مقاله رو هم روی اون منتشر کردم:)

این هم موضوعش :
در مسیر یادگیری رفتار مصرف‌کننده، چه دانش‌ها و مهارت‌هایی به کارمان می‌آید؟
https://plink.ir/XAz3F

خوشحال میشم اگر بخونیدش 🙂
ارادت.

درود استاد . ببخشید من دوباره مزاحم می شم اما بی صبرانه منتظرم نظرتان را در مورد مقاله ای که نوشتم و لینک آن ارسال کردم بدانم . من جسارتا مجددا لینک مقاله را ارسال می کنم . https://parkineh.com/what-is-content-marketing سپاسگزارم .

با سلام من از دانشجویان دوره هزار و یک محتوا هستم.
خوشحال میشم مقاله من را هم بخوانید.

سلام سلام وقت بخیر استاد کلانتری گرامی
من یکی از دانشجویان دوره هزارو یک محتوا هستم و لینک اولین دست به تایپ شدنم را برایتان میفرستم خوشحال میشوم مطالعه کنید
ممنون
https://vrgl.ir/cHtJl

سلام جناب كلانتری عزیز🍃
افتخار این رو دارم که در این دوره ی هزار و یک محتوا از دانش شما بهره ببرم.
بر حسب دستور شما، لینک اولین نوشته ی خودم رو خدمتتون ارسال می کنم.
بی نهایت خوشحالم می کنید اگر مطالعه بفرمایید 🕊️
https://virgool.io/@saintmary65/%D9%85%D8%B1%D8%BA-%D9%88-%D9%85%D8%B3-xk81qe22uz1q

سلام وعرض ادب خدمت استادکلانتری عزیز.مائده سمیعی هستم.دانشجوی دوره ی هزارویک محتواتون،همونطور که گفتیدلینک مقاله م روبراتون میفرستم وممنون میشم اگردربرطرف کردن ایراداتش راهنمایی کنید.یک جهان تشکر.

سلام و درود جناب کلانتری،
با سپاس، لینک اولین نوشته‌ام در ویرگول تقدیم می‌گردد، به عنوان تمرین این هفتۀ محتواگران. پیروز باشید.
https://vrgl.ir/90r2g

سلام استاد؛
بنده از شركت كنندگان دوره هزار و يك محتوا هستم. در اين جا پيوست مقاله‌ام در ويرگول را به حضور تقديم مي‌كنم. چنان چه مطالعه بفرماييد بسيار سپاسگزار خواهم بود.
https://vrgl.ir/e5LeR

https://virgool.io/@rezahasani/%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D9%85%D8%B4%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B3%D8%A8-%D9%88%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7-tuemjbm52htm

سلام و درود بر استاد کلانتری عزیز.لینک اولین مقاله من در ویرگول
https://vrgl.ir/8zzQD

درود وقت بخیر
به مطلب ما هم لینک بدین، انگیزه مناسبی به ما خواهد داد
https://slmi.ir/%d8%b1%d8%a7%d9%87%e2%80%8c%da%a9%d8%a7%d8%b1-%d8%a7%d9%81%d8%b2%d8%a7%db%8c%d8%b4-%d8%aa%d9%85%d8%b1%da%a9%d8%b2-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%db%8c%da%a9-%d8%a8%d8%b1%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87%e2%80%8c/
سپاس از شما

سلام استاد
لینک مقاله این هفته من که البته هنوز عکس نوشته هاش آماده نیست.
https://b2n.ir/937863

سلام استاد عزیز وقت بخیر
من از شرکت کنندگان دوره آنلاین هزار و یک محتوا هستم
همون طور که فرمودین وبلاگ نویسی را از ابتدای این هفته شروع کردم و اولین تجربه نوشتنم را (از وب سایت شخصی ام که تازه هوا کردم) برای شما ارسال می کنم. ممنون میشم ملاحظه بفرمایید.
http://miladmarketing.ir/?p=1

من محتوا گر فعال نیستم.اما در تلاشم که فعال شوم.https://vrgl.ir/CerbT
اگر دوست داشتید بخوانید و امیدوارم که موثر واقع شود.

سلام و عرض احترام خدمت جناب کلانتری گرامی

تکلیفی که در دوره هزار یک شب فرمودید، برای خط زدن خدمت شما تقدیم می شود.

سلام استاد گرامی.
من از شرکت‌کنندگان دوره هزار و یک محتوا هستم.
اولین پستم را در ویرگول قرار دادم.
https://vrgl.ir/0yZr9
ممنون می‌شوم مطالعه بفرمایید.

سلام آقای کلانتری عزیز
حیرانی هستم امیرحسین و ملقب به دکتر حیران
از بچه های دوره ی هزار و یک محتوا. لینک مقاله ی تمرین را این زیر برایتان درج میکنم و باعث خوشحالی من هست اگر نظر و پیشنهاد ها و انتقاداتتون رو بدونم. متاسفانه بخاطر گرفتاری های زیاد این هفته تعداد کلمات به دو هزار نرسید اما تلاش خودم را کردم و برنامه دارم هفته ی آینده این مقاله را گسترده تر کنم!
خیلی ممنون
https://vrgl.ir/4qjix

سلام جناب آقای کلانتری،من در دوره هزار ویک محتوا متنم را در ویرگول به ثبت رساندم لینکش را اینجا میفرستم https://virgool.io/d/yxyfal5tgreg/edit
لطفا اگر امکانش هست ملاحظه میکنید

https://vrgl.ir/xXx6C

سلام و صد درود به استاد جانم
بالاخره این مقاله ۲۰۰۰ کلمه ای دوره هزارویک محتوا به پایان رسید و انتشار یافت!
بی صبرانه منتظر نظر شما استاد گرامی هستم.
(اینجانب به شما قول شرف میدهد که با خواندن نظر منفی شما لب هایش را به نشانه اعتراض، از راستی خارج نکند😁)

درود استاد . من یکی از شاگردان شما در دوره ۱۰۰۱ محتوا هستم . محتوایی را با موضوع بازاریابی محتوایی نوشتم که لینکش را برایتان ارسال می کنم ، تمام تلاش خودم را کردم که استاندارهای لازم را داشته باشد و امیدوارم قابل قبول باشد . سپاس فراوان
https://parkineh.com/what-is-content-marketing

https://masoomesourgi.ir/87/%d8%af%d8%b1%d9%85%d9%82%d8%a7%d8%a8%d9%84-%d8%ae%d8%b4%d9%85-%d9%81%d8%b1%d8%b2%d9%86%d8%af-%d9%86%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%a7%d9%86-%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%a8%d8%b1%d8%ae/

سلام بر شاهین عزیز و پرانرژی
مقاله‌ای که برای تمرین ۱۰۰۱ محتوا نوشتم. جلسه‌ی سوم
ارزش‌ها در زندگی به ما چه می‌گویند؟
میدانی من به ارزش‌های زندگی‌ام خیلی فکر می‌کنم. تو را نمی‌دانم. اما گاهی ناخواسته پیش می‌آید که به خاطر غرق شدن در روزمرگی‌ها‌ی زندگی‌ام نادیده‌شان ‌بگیرم. یا کسی پیدا می‌شود که خواسته یا ناخواسته زیر پایشان ‌بگذارد. آن‌وقت حالات درونی و روحی‌‌ام بدون وجود مشکل مشخص و واضحی به‌هم می‌ریزد. اما دلیل آشکاری برای این آشفتگی‌ها نمی‌یابم. شاید برای تو هم پیش آمده باشد. بگذار برایت قصه‌ای بگویم. اگر مسئله‌ی تو هم مثل من شناختن، سالم نگاه داشتن و غنی کردن ارزش‌های زندگی‌ات است تا آخر نوشته‌هایم با من همراه بشو و بعد از ارزش‌های خودت با من حرف بزن.
و اما قصه‌ی من:
خیلی وقت است که حال وحوصله ندارم. به‌هم‌ریخته‌ام. دنبالِ خودم می‌گردم. کوچکترین صدایی که از افراد نزدیک زندگی‌ام می‌آید می‌خواهم خرخره‌شان را بجوم. امروز بهمن از سر کار آمد، درست سر ساعت چهار ونیم بعدازظهر. وقتی نیست دوست دارم زودتر بیاید تا ازدست وروجک سه ساله‌ام خلاصی بیابم ونفسی تازه کنم. همه چیزِ زندگیِ روزمره سر جایش برقرار است. همگی سالم هستیم. فقیر نیستیم. شغل داریم. یک پسر سالم داریم. با هم مشکل خاص و بیخ داری نداریم. آنچه که برای زندگی می‌بایست وجود داشته باشد و همه دارند برای خانواده‌ی من هم برقرار است. اما نارضایتی و خشم در درونم شنا می‌کند بدون آن‌که برون‌ریزی قابل مشاهده‌ای داشته باشد. فقط مشکل اینست که خفه خون می‌گیرم و اگر هم بخواهم نمی‌توانم حرف بزنم. دیشب مهمان داشتیم. امروز بهمن ساعت شش صبح رفت سر کار. من وپسرم دیر از خواب بیدار شدیم. از وقتی که از رختخواب بیرون آمدم، افتادم به جان کارهای خانه. کارهای مربوط به پارسا هم که سر جای خودش باقیست. تازه دستشویی‌اش را یاد گرفته است. وبرای آنکه از دستشویی رفتن لذت کافی را ببرد و خوشحال باشد که مهارت جدیدی را یاد گرفته است، تقریبا نصف روزمان در دستشویی به داستان‌گویی درباره‌ی زندگی جیش‌ها و پِپِه‌ها و خانواده‌ و اجداد آن‌ها در چاه می‌گذرد. بقیه‌ی وقت هم صرف آداب دستشویی و آب‌بازی و باقی قضایا می‌شود که وقت و انرژی زیادی را می‌طلبد. گاهی در آستانه‌ی درِ دستشویی می‌‌نشینم و پارسا و ذوقش برای آب‌بازی را نگاه می‌کنم. می‌گذارم خوب از بازی کردن سیر شود. در افکار خودم به عقب برمی‌گردم. به زمانی‌که قرار بوده‌ است ما را از پوشک بگیرند، عمراً که برای ما این‌قدر وقت و انرژی صرف شده‌ باشد. خودم را می‌گویم. چون مامان را می‌شناسم. آدم بی‌اعصابی که همه‌ی کنترل‌ها و تسلط‌‌‌اش ‌ را بر روی ما با ایجاد احساس گناه و عذاب وجدان دائمی حفظ می‌کرد و حظّ‌اش را می‌برد. نصف بقیه‌ی وقت را هم به کارهای خانه رسیدگی کردم و ماند جارو کشیدن و پاک کردن شیشه‌ها برای بهمن. تمام برنامه‌ریزی‌ام را کرده بودم. می‌خواستم عصر را بگذارم برای کارهای شخصی خودم و خیالم از بابت نظافت خانه تخت شود که امروز نظافت به پایان می‌رسد. از شب قبل هم قرارمان همین شد.
بهمن که از سر کار رسید، با یک سلام خشک و خالی سر وته احوالپرسی را هم آوردم. او با رویی خندان که سعی در هر چه بیشتر عادی جلوه دادن اوضاع دارد وارد شد و گفت:
” یک سوپرایز برای پسر قشنگم دارم. میخواهیم دوتایی با هم برویم مغازه‌ی دوچرخه سواری ویک سبد برای دوچرخه بخریم که پسرم بتواند با دوچرخه‎ی من به دوچرخه سواری بیاید.”
انگار توی ماهی‌تابه‌ی هفت لایه‌ی چفل بسته شده‌ام و دارم سرخ می‌شوم. دیگر هیچ نگفتم. چون می‌دانستم اگر قولی بی‌ملاحظه به پارسا داده شود، دیگر برای منتفی کردنش خیلی دیر شده و او از وقتی که موضوع را می‌شنود تا وقتی که از خانه بیرون برود ثانیه‌ای یک‌بار خواهد گفت: پس برویم. پس برویم. شبیه سگ شده‌ام. ومیخواهم پاچه‌ی کسی را بگیرم و قاعدتاً آن شخص فقط بهمن می‌تواند باشد. گفتم:
” مگر قرار نبود به برنامه‌ی نظافت خانه برسیم؟ تو که می‌دانی من از انجام کارهای بدون آمادگی بدم می‌آید. مگر هزار بار نگفتم هر وعده‌ای که میخواهی به پارسا بدهی اول یک مشورت با من بکن؟”
می‌گفتم و می‌تاختم. جلوی چشم‌هایم را خون گرفته بود. آدم وقتی هم زیاد کار کرده باشد و در حین کار هم نشخوار‌های فکری ولش نکرده باشند، ظرفیت تحمل هضم چیزهای غیر قابل پیش‌بینی را نخواهد داشت مثل آن است که افسار پاره کند. بهمن که دید اوضاع پس است گفت:
“راست می‌گویی. حواسم نبود. دیگر بدون مشورت نمی‌گویم. تو برو به کارهایت برس. من وقتی برگشتم این دو کار را انجام می‌دهم.”
اما مگر من حالی‌ام می‌شد؟ اصلا صدای عذرخواهی‌اش را نمی‌شنیدم. او جیم شد و رفت دوش بگیرد. ومن که جارو را گذاشته بودم به عهده‌ی بهمن از سر لج و لجبازی جارو را درآوردم. پیش خودم می‌گفتم: “اگر زورم به تو نمی‌رسد به خودم که می‌رسد. به جهنم که خسته هستم. جانم که در نمی‌آید. خودم انجام می‌دهم. منت تو را هم نمی‌کشم.”
بعد از سیزده سال زندگی مشترک او را می‌شناختم. او آدم اهل منت گذاشتن نبود. در همه‌ی کارهای مربوط به خانه همیشه هوایم را داشت. اما دلم می‌خواست یک‌ریز غر بزنم. جالب اینجاست که هر چه می‌گفتم نه تنها خالی نمی‌شدم بلکه آتشم تندتر می‌شد و بیشتر گر می‌گرفتم. بهمن از حمام آمده بود و مثل مادر مرده‌ها روی تخت وا رفته بود. استیصال‌‌اش را می‌دیدم. جارو می‌کردم و حرف می‌زدم. داشتم به شکل خودم تنبیه‌اش می‌کردم. آمد حرف بزند که تا اولین کلمه از دهانش بیرون زد گفتم:
” تو همیشه این کار را می‌کنی. می‌خواهی من به کارهایم برسم ولی چرا بی‌مشورت برای خودت برنامه می‌ریزی؟ و انگار نه انگار که ما هم این‌جا آدم هستیم. من هزار بار گفتم به پارسا چیزی نگو تا همان‌وقت که داریم آماده می‌شویم بفهمد می‌خواهیم برویم جایی و اگر نه کچل‌مان می‌کند.”
جواب داد: “من‌که عذر خواهی کردم. چرا این‌قدر موضوع را بزرگ می‌کنی؟ اگر این را می‌بینی خب بقیه‌ی کارهایم را هم ببین . این‌که از خواب و استراحتم می‌زنم به خاطر شما. این‌که تا شما می‌آیید از خواب بیدار شوید صبحانه را آماده کرده‌ام. و خیلی از چیزهای دیگر.”
جواب نمی‌دادم. بحث را بی‌فایده می‌دانستم. به‌علاوه اینکه در خودم می‌دانستم که مشکل این نیست. کار از جای دیگر عیب دارد. هر چه بهمن پرسید هیچ نگفتم و می‌دانستم که حرف نزدن من او را عصبی می‌کند. خفه خون گرفته بودم .شاید به این خاطر ناخودآگاهم مرا به سکوت دعوت می‌کرد تا به او و خودم بفهماند که چقدر آزرده و درمانده‌ام و بحث ادامه بیابد تا بتوانم علت بی‌خلقی‌های اخیرم را کشف کنم. چون وقتی می‌افتم روی دور تحلیل مسائل درونی و بیرونی مربوط به خودم در نود ونه درصد اوقات، آن هاله‌ی کدری که رویم را به‌تدریج گرفته است کنار می‌رود و می‌توانم شرایط و خودم را بهتر و شفاف‌تر ببینم و برای طرف مقابلم بنمایانم. این بود که ناگزیرساکت ماندم. همانطور که قرار بود بشود شد. بهمن از جایش بلند شد. جارو برقی را خاموش کرد. و گفت بیا بنشین کارت دارم. مقاومت کردم. اما او دست برنداشت. و من را روی مبل نشاند. چرایی رفتار من را درک نمی‌کرد و سردرگمی و گیجی در نگاهش موج می‌زد. بچه‌ای بود که دقیقاً می‌دانست خطایش چه بوده است ولی نمی‌توانست تنبیه زیاد از حدّش را هضم کند. یعنی بین خطا و تنبیه نمی‌توانست رابطه‌ای برقرار کند. خودم هم می‌دانستم این خطا مستحق این تنبیه نیست ولی این تنبیه که پرخاشگری منفعلی بود از جانب من در‌واقع دنبال چیز دیگری می‌گشت. مثل آن بود که تنبیه می‌کند تا به کشفیاتی دست یابد تا بتواند کمکی در جهت ادامه‌ی زندگی موجودی باشد که بقایش تهدید شده است. بهمن به حرف آمد:
” خب بگو چت شده. چندین ماه است که حال و روزت به همین منوال می‌گذرد. دیگر حتی به من نگاه هم نمیکنی. وقتی از سر کار بر‌میگردم با یک دنیا انرژی می‌آیم و وقتی تو را این‌قدر کسالت بار و خموده می‌بینم بادم خالی می‌شود. حرف بزن. من که هر کاری از دستم بربیاید دریغ نمی‌کنم. تا جایی که جان داشته باشم از خودم مایه می‌گذارم.”
جمله‌آخرش تمام نشده بود که دوباره گر گرفتم. گفتم: ” دِ خب کار از همین جا می‌لنگد. من نمی‌خواهم تو این‌قدر از خودت مایه بگذاری. تو هم آدمی. مثل همه‌ی ما نیاز به خواب، استراحت، تفریح، کار شخصی، بیان نیازهای خودت، بیان انتظاراتت از من، و خیلی چیزهای دیگر داری. خداییش به من بگو در طی این سیزده سال که با هم زندگی می‌کنیم چقدر به من کار سپرده‌ای؟ فقط هر روز من را به خودت وابسته‌تر کردی. فکر می‌کنی کارهای بی‌شائبه‌ای که برای ما انجام می‌دهی لطف است یعنی از نظر خودت لطف است. از نظرمن مهم نبودن معنا می‌شود. این هر روز ما را از هم دورتر کرده است. تو چسبیده‌ای به نیازهای روزمره و تأمین آن. این خیلی مسئله‌ی مهمی است اما همه‌اش نیست. نقش یک پدر فداکار را گرفته‌ای و از ایفای آن نهایت لذت را می‌بری. من هم دلم می‌خواهد مهم باشم. تو نمی‌گذاری. اصلاً نمی‌خواهی و نمی‌گویی. من می‌بینم که تو دیشب سر کار بودی و چشم‌هایت از شدت بی‌خوابی کاسه‌ی خون است. ازت می‌خواهم بروی بخوابی. و همان موقع اصرار داری که من خوابم نمی‌آید. من هم پیش خودم می‌گویم. خب ولش کن. اصلاً چه اصراریست. من که مادرش نیستم. او هم بچه‌ی من نیست. ولی خواه ناخواه یک گام از تو دور می‌شوم. حس مهم نبودن در زندگی مشترک حس مشمئزکننده‌ای را برای من به همراه دارد. این‌که می‌بینم تو بیش از آن‌که باید پتروس بازی در می‌آوری و نیازهای به حق‌ات را بیان نمی‌کنی احساس اضافه بودن و لش بودن را برایم می‌سازد. هیچ فکر کرده‌ای در طول این سه سال که پارسا با ماست. من هر روز یک قدم از تو دورتر شده‌ام. در طی این سه سال تا حالا شده است که به من بگویی بیا الان که پارسا خواب است در تراس پتو پهن کنیم و یک فیلم ببینیم یا چای بخوریم؟ از من خواسته‌ای که پارسا را امروز چند ساعت بگذارم خانه‌ی مادر تا با هم برویم بیرون؟ تا حالا درخواست کرده‌ای بیا امروز برویم برای من لباس بخریم، شلوارم از رنگ و رخ افتاده است؟ در طی این چند سال چند بار با هم کتاب خوانده‌ایم؟ چند بار سینما رفته‌ایم؟ چند بار موسیقی گوش داده‌ایم؟ چقدر فعالیت‌های مشترک ساده ایجاد کرده‌ای؟ چند بار برایم گل خریده‌ای؟ نگو بلد نیستم چون خانواده‌ام از این کارها نمی‌کرده‌اند که خواهم گفت خانواده‌ی من صد پله بدتر از خانواده‌ی تو بوده‌اند. همه‌اش بخصوص در سه سال اخیر از خودم پرسیده‌ام: چرا مثل قبل نیستم؟ از آن‌همه تنوع‌های کوچک، آن‌همه حرف از هر دری و سخنی، از خودم، از آرزوهایم، از ارزش‌هایم، از اصرارهایم برای بیرون رفتن، از سوپرایز کردن‌هایم، از کادوهای تولدی که با وسواس می‌خریدم، از آن‌همه کلمات محبت‌آمیز، از رابطه‌های جنسی پر هیجانم، چرا از هیچ چیز خبری نیست؟ چرا؟ خودم را بارها و بارها سرزنش کرده‌ام. اما چیزی عوض نشد که‌ نشد. تا حالا از خودت پرسیدی که در طی سال‌های اخیر چرا حتی یک‌بار هم از جانب من درخواستی برای یک رابطه‌ی رضایت‌بخش دریافت نکرده‌ای؟ نه وجداناً پرسیدی؟ گاهی آنقدر از هم دور می‌شویم و آزرده خاطر که چون به‌تدریج و آهسته اتفاق می‌افتد نمی‌فهمیم از کجا دارد آب می‌خورد؟ پس ناخودآگاه در امور مختلف مشترک‌مان تأثیر شگرفی می‌گذارد تا حد بیزاری. بیزاری کامل از خود و از طرف مقابل. تو دیگر چرا؟ مگر من را نمی‌شناسی؟ آن‌قدر در فداکاری‌های روزمره‌ات غرق شده‌ای و آن‌ها را لطف‌های تمام و کمالی میدانی که حتی در مقابل کوچکترین انتقاد گارد می‌گیری و احساس می‌کنی که به اندازه‌ای که باید و شاید قدرات دانسته نمی‌شود. حق با توست. اما تا به حال از من پرسیده‌ای این‌گونه محبت من را راضی می‌کند یا نه؟ من همیشه دنبال اشتراک بوده‌ام و اگرنه اگر قرار باشد هر یک کارهایی را انجام بدهیم که خودمان صلاح می‌دانیم و اسمش را بگذاریم محبت و اشتراک که دیگر به زندگی مشترک احتیاجی نیست. وبدتر از همه آن است که اسم مشترک بررویت سنگینی کند و احساس تنهایی دست از سرت بر ندارد. در سالهای اخیر که من فعالیت‌های کوچک مشترک نساخته‌ام تو چقدر خلاقیت به خرج داده‌ای تا اشتراکات و ارزش‌های مشترک ساده‌ای بیافرینی که هر بار ما را به هم نزدیک‌تر کند؟ حالا دیگر غیر از حرف‌های تکراری روزمره حرفی هم برای گفتن نداریم. جایی خوانده بودم: در زندگی مشترک تا حرفی برای گقتن دارید به آینده‌ی زندگیتان امیدوار باشید و اگر جایی رسیدید که دیدید دیگر حرف مشترکی برای زدن ندارید بدانید یک جای کارتان اساسی می‌لنگد. حرف تازه‌ای بود برای من. مدت زیادی می‌شود که حرف مشترک زیادی برای گفتن نداشته‌ایم و به دنبال خلق حرف‌های مشترک تازه هم نبوده‌ایم. این حرف‌های روزمره‌ی تکراری، حرف‌های تکراری و کسالت بار تمام خانواده‌هاست. حتی آن‌هایی که ظاهراً با هم زندگی می‌کنند. بچه‌ها می‌آیند و روزی از ما جدا می‌شوند. هر چقدر هم که جان‌مان را برای رشد هر چه بهتر آن‌ها تکه و پاره کنیم الی‌الابد با ما نمی‌مانند. آن‌هایی که با هم پیری را سپری خواهند کرد ما هستیم. وبرای من تلخ‌تر از این نمی‌شود که در این سنی که الان هستم پیری را با تمام ابعادش بچشم. می‌دانی هرکسی برای خودش قواعد و ارزش‌هایی دارد که ریشه‌های وجودی روح‌‌اش از آنها آب میخورند . مدت‌هاست که به خاطر روزمره فراموش‌شان کرده‌ام و هر روز بیشتر معنای وجودی خودم را از دست می‌دهم. اهل پول وطلا و ظاهر و آرایشگاه و زیبای اندام و وقت گذاشتن برای غیبت با زنان همسایه و شهرت و چشم و هم چشمی و خیلی از ارزشهای غالب روز نیستم و نبوده ام. حاضرم مانتوهایم را بفروشم تا کتاب بخرم. حاضرم ساعتها درباره مرگ حرف بزنم و زندگی را معنایی نو ببخشم. حاضرم تا ته توانم کوهنوردی کنم. حاضرم با نان وپنیر و هندوانه سه وعده‌‌ی هر روزه را به سر بیاورم. حاضرم با دو دست لباس سر و ته تمام مهمانی‌ها و کلاس‌ها و پیک‌نیک‌ها را به سر بیاورم. حاضرم ساعت‌ها کتاب بخوانم. حاضرم آنقدر فیلم ببینم تا چشمانم از کاسه در بیاید. حاضرم دوست بدارم بی‌چشم داشت و دوست داشته شوم بی چشم داشت. حاضرم روزها تنها بمانم و نترسم. حاضرم ساعتها با عزیز به سفر رفته ام به گفتگو بنشینم. حاضرم دعوت های کوچک وساده‌ی شریک زندگیم را مثل نوشیدن چای در تراس خانه در نیمه شب از کنه جانم بپذیرم و خوشحال شوم. حاضرم به یک شاخه گل تا ابد قدردان بمانم. حاضرم تمام حقوقم را در خانه‌ای مشترک برای مناسبت‌های مختلف خرج کنم. حاضرم که کسی به خواندن یک بیت شعر، یک خط داستان، یک پیاله عشق دعوتم کند و از درون مست شوم و بدرخشم. حاضرم برای رسیدن به اهداف درونی‌ام از خواب و خوراک بیفتم. حاضرم انتظارات شریک زندگیم را بشنوم و کاری انجام دهم تا احساس مهم بودن را بفهمم. حاضرم برای تازه نگه داشتن عشق، فعالیتها و علایق مشترک خلق کنم. حاضرم زندگی کنم. حاضرم….
زندگی من خلاصه است در تنوع‌هایی ساده که ارزش‌های ژرف برایم می‌آفرینند. چیزهایی که در امروزِ خیلی‌هامان معنای واقعی ندارند ویک مشت مزخرف به چشم می‌آیند، برای من ارزش محسوب می‌شوند. من سادگیهای زندگی را دوست دارم. تنوع را باید خلق کرد. اشتراکات هر چه بیشتر را باید ساخت. این را تو بدان. حال که در آستانه سیزدهمین سالگرد با هم بودنمان است نگذار نحسی این باور دیرینه زندگی‌مان را شکاف دهد. هر چند که جزئی شکاف شکاف است. این دلمشغولی‌های روزمره و فرزند خواهند گذشت. تو برای من می‌مانی و من برای تو. شکاف بین ما را فرزند پر نخواهد کرد. شکاف بین ما با آفرینش اشتراکات هر چه بیشتر پر خواهد شد. با احترامی تعظیم‌گونه به ارزش‌های یکدیگر. این را تو بدان. من انسانم از جنس ارزش‌هایم. مرا با چارچوب قواعدی ببین که مرا تعریف می کنند و خودت را با چارچوب قواعدت برایم بشناسان. این فاصله‌ی کوتاه اخیر ما را بر خواهد داشت. ارزش‌های مرا به رسمیت بشناس که درعین سادگی تکلیف تو را برای آفریدن لحظه‌های خلاقانه مشترک سخت خواهند کرد و ارزش‌های خودت را برایم بی‌وقفه تکرار کن تا تمامی تلاشم را به کار گیرم و آنها را به رسمیت بشناسم. ارزش‌های ما هویت ما هستند. وما برای تازه نگاه داشتن‌شان ناچاریم از مداومت تکرار و گشودن درددل هر کدام. تا با شناخت هریک اشتراکاتی را خلق کنیم و زندگانی را معنا ببخشیم.
به ساعت نگاه می‌کنم. ساعت هشت شب را نشان می‌دهد. دو ساعت است که یک‌ریز حرف زده‌ام. الان ته کشیده‌ام. خالی خالی‌ام. بهمن در فکر فرو رفته است و پارسا بر روی مبل ارزش‌هایش را خواب می‌بیند.
ارزش‌ها و میزان اهمیت آن‌ها در زندگی
کمی با خودت فکر کن اگر از تو بپرسم ارزش‌های زندگی‌ات را بر طبق اولویت برایم نام ببر به من چه خواهی گفت؟ اصلا می‌دانی ارزش‌ها در زندگی کدام است؟ می‌شناسی‌شان؟ تا به‌حال لیستی از آن‌ها در جایی دیده‌ای که بتوانی از بین‌شان ارزش‌های خودت را دریابی؟ یا اصلاً از قبل‌تر بپرسم. می‌توانی تعریفی از ارزش‌ها داشته باشی؟ کمی فکر کن.
بیا کمی دقیق‌تر خودمان و آدم‌های اطراف‌مان را رصد کنیم: هرکسی را که نگاه می‌کنیم منحصربه‌فرد است، پس ارزش‌هایی هم که برای خودش درونی کرده یا تازه به لیست ارزش‌هایش اضافه کرده است برایش معنای خاص و یگانه‌ای می‌یابد. یعنی در واقع ارزش‌هایش هم منحصربه‌فرد هستند. برای مثال:
کسی تمام زندگیش را می‌دود تا پول روی پول بگذارد. دیگری واله و شیدای قدرت می شود. کسی دیگر تحصیلات، تمام وقت و انرژی‌اش را پر می کند. کسی پیدا می‌شود که کار را بر خانواده ترجیح بدهد. و کسی که تمام همّ و غم‌اش خانواده باشد. کسی که تمام رگهای عصبی‌اش به دروغ حساس است و صداقت بزرگترین اصل زندگی‌اش را تشکیل می‌دهد، هم چنین کس‌که در عین ثروت با لباس‌هایی مندرس ظاهر می‌شود و خرید حتی یک دست لباس نو برای خودش را ولخرجی می‌داند، کس‌که تعهد در رابطه برایش از نان شب واجب‌تر است، کسی که هر چقدر هم تلاش می‌کند و زحمت می‌کشد باز هم از دست خودش ناراضی است، و هزاران نمونه‌ی دیگر. حتم دارم تو هم مثل من انواع متفاوتی از این دست دیده‌ای یا شاید در خودت هم نمونه‌ای از این قبیل یا شبیه به این‌ها باشد.
میدانی ریشه‌ی هر کدام از ارزش‌هایی که انتخاب و درونی می‌کنیم، حال چه موضوع انتزاعی باشد مثل صداقت یا موضوع ملموسی باشد مثل پول، به عوامل مختلفی وابسته است: از جمله خانواده و نوع تربیت آن‌ها که همیشه حرف اول را می‌زند، جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم و ازش‌هایی را که ناخواسته از آن جذب می‌کنیم، میزان بهره‌مندی‌مان از سلامت روان، میزان آگاهی و اطلاعات ما، میزان پایبندی به اصول و باورهایی که برای خود تعیین کرده‌ایم و موارد دیگر.
گاهی به این فکر میکنم چقدر خوب می‌شد اگر هر یک از ما هرازگاهی نگاهی به لیست ارزش‌های زندگی‌مان می‌انداختیم، سالم و ناسالم بودن‌شان را درمی‌یافتیم، افراط و تفریط‌شان را تخمین می‌زدیم و اگر لازم بود تغییراتی لحاظ می‌کردیم. یا اصلاً به این می‌اندیشیدیم که آیا در زندگی ارزش‌هایی مشخص و لیست‌شده داریم؟ ارزش‌های‌مان را خودمان و با چشمان باز انتخاب کرده‌ایم یا ارزش‌هایی است که ازبس به خوردمان داده شده، برای‌مان درونی شده است؟ به واسطه‌ی شغلم به عنوان مشاور خانواده که با ارزش‌های درونی و شخصی کاردارم، آدم‌های زیادی را می‌شناسم که حتی نمی‌توانند فقط یکی از ارزش‌های خودشان را نام ببرند چون ارزش‌های خودشان را نمی‌شناسند چه برسد به ارزش‌های طرف مقابل‌شان و اغلب آن‌ها انسان‌های سرگردانی هستند که به صورت مداوم از این شاخه به آن شاخه می‌پرند. هم‌چنین آدم‌هایی را سراغ دارم که مثلاً با آن‌که به سن چهل سالگی رسیده‌اند اما باز با همان اصول و ارزش‌هایی زندگی‌می‌کنند که از زمان کودکی و در اثر تربیت‌های نادرست والدین و یا تأثیر جامعه در ذهن‌شان جا افتاده و آن‌قدر به آن نمونه از ارزش‌ها خو گرفته‌اند که به عنوان جزئی از خودشان درآمده است. بدون آن‌که لحظه‌ای فکر کنند و لیست ارزش‌هایشان را منعطف کرده و با نیازهای درونی و روزشان هماهنگ کنند کورکورانه و انعطاف ناپذیر با همان ارزش‌هایی که در ذهن‌شان تزریق شده است زندگی می‌کنند.
خودت را موجودی تصور کن که برای ساخته شدن‌ به پایه‌ها و ستون‌هایی بنیادین احتیاج دارد. به قطع می‌توانم بگویم که پایه‌های بنیادین تورا و من را و همه را همین ارزش‌های ساده تشکیل می‌دهند. می‌دانی چرا؟ درست به این دلیل که اگر به هر دلیل این ارز‌ش‌ها توسط خودت یا اطرافیان زیر پا گذاشته شود آن‌قدر تو را از لحاظ روانی و حتی جسمانی به خطر می‌اندازد و دچار آشفتگی می‌کند که پایه‌های موجودیتت تکان برمی‌دارند. چون آنچه به فرد اعتبار و معنا می‌دهد همین ارزش‌هاست. واگر مورد غفلت واقع شوند می‌توانند از لحاظ شخصی و خانوادگی وحتی در ابعاد وسیع‌تر بسیار دردناک باشند.
در زندگی‌ات خوب دقت کن. شاید تا به حال برایت پیش آمده باشد. می‌بینی همه چیز زندگی به روال است. روزمره جاریست ولی با کوچکترین حرفی جبهه می‌گیری، عکس‌العمل ناگهانی نشان می‌دهی، دیگر از کلمات محبت‌آمیز استفاده نمی‌کنی، به طرزی غیر عادی در لاک خودت فرو رفته‌ای، از روابط جنسی اجتناب می‌کنی یا مثل قبل لذت نمی‌بری و… میدانی که کار از جایی می‌لنگد اما هر چه می‌گردی منبع حالات درونی‌ات پنهان است. احساس فرسودگی و سردرگمی‌ دست از سرت بر نمی‌دارد.
خب. کافیست. متوقف شو. باید برگردی و در ارزش‌های زندگی‌ات نگاهی بیندازی. اگر آن‌ها را نمی‌شناسی یادشان بگیری. تا با چارچوب حد ومرزهای روانی‌ات از نزدیک آشنا شوی. باید یاد بگیری که این حد و مرزها تا کجا سلامت و از کجا به بعد می‌توانند ناسالم و خطری جدی برایت محسوب شوند. این را هم بدان که در طول این مسیر ارزش‌ها برای تو و هیچ‌کس دیگر هدف نیستند. درست و غلط هم ندارند. فقط وسیله‌هایی درونی هستند که مانند ستاره‌ها در آسمان جهت و مسیر راه را به نمایش می‌گذارند. پس کسی‌که ارزش‌هایش در زندگی را بشناسد قاعدتاً راحت‌تر و صحیح‌تر انتخاب خواهد کرد و تصمیم خواهد گرفت، چون برا اساس ارزش‌های وجودی‌اش انتخاب کرده است و آن‌ها رازیر پا نگذاشته است. پس از تصمیماتش راضی خواهد بود. همین تصمیمیات آگاهانه او را در طولانی مدت به موفقیت خواهند رساند.
حال شناختی نسبی از ارزش‌ها و میزان اهمیت آن در زندگی را توضیح دادم میتوانم با خیال راحت به ادامه‌ی مسیر بپردازم. در ادامه می‌خواهم لیستی از ارزش‌ها را برایت بنویسم و چند روش بسیار کاربردی را ذکر کنم که به کمک آن‌ها می‌توانی درونی‌ترین ارزش‌هایی که در تو وجود دارد و چه بسا از آن بی‌خبری را کشف کنی. بعد از کشف ارز‌ش‌های درونی‌ات تازه کار شروع خواهد شد. و گام به گام می‌توانی از میزان سلامت و ناسالم بودن هر یک آگاهی بیابی. و ارزش‌های افراطی و بیمارگونه را شناسایی کنی و آگاهانه دریابی که قدرت و جایگاه ارزش‌ها تا چه حد می‌تواند زندگی شخصی و روابط میان‌فردی‌ات را تحت تأثیر خودش قرار دهد.
بامن همراه باش.

‌

سلام جناب کلانتری
من در دوره آنلاین هزار و یک محتوا شرکت می کنم
لینک اولین نوشته محتوا براتون فرستادم لطفا ملاحظه کنید و خوشحال میشم که نظرتون لحاظ کنید .

سلام خدمت استاد گرامی
از دانش آموختگان دوره هزار و یک محتوا هستم. لینک نخستین مطلب منتشر شده در ویرگول را برایتان ارسال میکنم. https://vrgl.ir/zHrie

با سلام خدمت استاد عزیز
من قبل از ثبت نام در دوره هزار و یک محتوا، درک مناسبی از نویسندگی نداشتم.
اما با راهنمایی های شما و مطالعه مطالب تان، بیشتر به نویسندگی علاقمند شدم.
گرچه مشغله هام خیلی زیاده، اما دوست دارم بیشتر بنویسم.
حسب فرمایش شما در جلسه سوم، دو تا مطلب آماده و بارگذاری کردم.
اگه منت گذاشته، مطالعه بفرمائید و یک راهنمایی کوچک به من هدیه بدهید، ممنون می شوم.
درود بر شما

لینک ۱
http://roll-call.blog.ir/post/Softwareimportance

لینک ۲
http://cctv-info.blog.ir/post/%E2%80%8DCctvImage

سلام جناب کلانتری وقت شما بخیر
بنده از شرکت کنندگان دوره آنلاین هزار و یک محتوا هستم
اولین تجربه نوشتنم را برای شما ارسال می کنم ممنون میشم ملاحظه کنید و من را از نظر خودتون مطلع کنید.https://vrgl.ir/dPxIh

سلام جناب کلانتری وقت شما بخیر
در دوره آموزشی آنلاین هزار و یک محتوا شرکت کردم و لینک اولین مطلبی که منتشر کردم را خدمت شما ارسال می کنم لطفا ملاحظه فرمایید.خوشحال میشم نظر شما را بدونم.
سپاس از توجه شما
https://vrgl.ir/dPxIh

سلام بر شاهین عزیز بر اساس گفته شما در خصوص تمرین داده شده لینک مقاله برای شما ارسال شد

سلام!
واقعا خیلی خیلی ممنونم که نوشته «تنها کاری که بلد بود… | نقل قولی از کتاب کیمیاگر» رو اینجا قرار دادید. واقعا خیلی انگیزه می‌گیرم برای نوشتن وقتی حمایت‌هایی که از طرف شما میشه رو می‌بینم ((:
ممنونم ازتون.

شاهین عزیز؛
یکی از دوست‌داشتنی‌ترین نوشته‌هام که به سلیقه شخصی خودم هستش رو برات می‌فرستم. کاری که توصیفی بر محیط بوده و سعی کردم حس‌آمیزی‌های مختلف رو تاجاییکه می‌تونم به کار ببندم. خداروشکر بازخورد خوبی هم گرفتم بابتش.
خدمت تو:
لحظه‌نگار: جویِ آب – رهاییِ دل‌نشین
http://meyaghoubi.com/%d8%ac%d9%88%db%8c-%d8%a2%d8%a8/

درود اقا شاهین
من صحفه یا وب ندارم
اتفاقی با سایت شما اشنا شدم
دوس دارم که یاد بگیرم و بنویسم و برعکس شاید
یه داستان کوتاه نوشتم
اولین داستانی کوتاهی هست که نوشتم
خوشحال میشم دیدگاهتو بگی و یاری کنی منو توی این مسیر سبز

بعد بابام فهمید
ی سیگار دستش بود
لای انگشتاش
ترک و زخم پوست دستاش هنوز جلو چشامه
ته سیگاره بود
بابام گفت بیا بکش…

منم همینجوری توامان با ترس و حس خجالت نگاش کردم

سلام شاهین عزیز
صفحه خیلی خوب و مفیدیه. چند نوشته و نویسنده خوب از دل همین صفحه درآوردم.
http://madresehvaledgari.ir/%d8%aa%d8%ad%d8%b1%db%8c%d9%81%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%ae%d8%aa%db%8c-%d9%88%d8%a7%d9%84%d8%af-%d8%9b-%d8%a8%d8%a7-%db%b1%db%b3-%d8%ae%d8%b7%d8%a7%db%8c-%d9%81%da%a9%d8%b1/

سلام استاد، خوبین؟
خوشحال میشم به پست جدید من هم سر بزنین و نظرتون رو بگین:
https://smarteen.ir/success-in-3-seconds/
خیلی خیلی ممنوم ازتون و منتظر جوابتون هستم 😁❤💙

سلام استاد. خوبید؟
خیلی ممنون به خاطر معرفی این نوشته‌ها، کارمون آسون‌تر میشه برای پیدا کردن نوشته خوب ((:

سلام
من یه مدتی بود با یکی از دوستانم خیلی بحث میکردیم سر موضاعت مختلف ولی کم کم فهمیدم که انگاری بیشتر از رسیدن به نتیجه خود بحث کردن براش لذت بخشه و داره وقتمو تلف می کنه برای همین براش یه نامه (نسبتا طولانی) توی وبلاگم نوشتم
ممنون میشم اگه بخونیش و نظرتو بگی 🙂
http://mohamadmahdi.com/نامه-ای-به-یک-دوست/

سلام استاد مهربان وکوشا شهرادهستم به لطف خداوتشویقهای شما سایت من هم بالااومده ۳تامقاله دارم وبارگزاری کردم ولی به نظرخودم هنوز خیلی باید تلاش کنم تا مقاله های خوب و مقبول داشته باشم سعی میکنم باتلاش بیشتر بهتر کار کنم
چرانوشتن قداست دارد ؟
تربیت وداستان سرایی
داستان سرایی و فروش

سلام استاد عزیزم
این هم اولین مقاله من در موضوعی که واقعا بهش علاقه دارم
https://b2n.ir/719033

سلام . من مدت زیادی نمی شه که دارم نوشته های شما را دنبال می کنم ولی تاثیر خیلی زیادی روی من داشته .

سلام من یک ماهی میشه که با سایتتون آشنا شدم و بعد از خواندن مطالب شما انگیزه نوشتنم چند برابر شده
لطف می کنید سری به وبلاگم بزنید و نظر بدید.
Saaaampersonalpage.blogfa.com

سلام استاد عزیز
دومین پست من در دوره محتواتیم هوا شد.
https://plink.ir/Igzqr

سلام شاهین عزیز
آقا ممنون که از نوشتن و محتواگران حمایت می کنید
به شخصه مطالب شما در نوشتن برایم مفید و الهامبخش بوده
و سعی می کنم در کار نوشتن افق های دورتر و اهداف والاتری داشته باشم
به قول حافظ:
“گردون چو کرد نظم ثریا به نام شاه
من نظم در چرا نکنم از که کمترم
شاهین صفت چو طعمه چشیدم ز دست شاه
کی باشد التفات به صید کبوترم”
البته ما بیشتر اهل نثریم تا نظم!!

در پست جدیدم حکایت یک تجربه شخصی را روایت کردم
ممنون می شوم مروری بفرمایی
ارادت

«روزی که از سر راه خود کنار رفتم»
https://soo.gd/5bm4

سلام استاد عزیز
اولین پست سایتم را بعد از ورود به دوره محتواتیم منتشر کردم.
https://b2n.ir/786677

مطالب دوستان واقعا قشنگ هستند

سلام استاد.
روزتون به خیر.
من از اول اریبهشت در کلاس های نویسندگی خلاق شرکت کردم و اولین داستان کوتاهم رو نوشتم.لطف می کنین نظر بدین؟
http://sunflower99.blogfa.com/tag/داستان-های-کوتاه-من

سلام استاد عزیز مقاله‌ی ششم سایتم رو هم منتشر کردم.

http://mortezarezaie.ir/24-%d9%85%d9%87%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d9%84%d8%a7%d8%b2%d9%85-%d9%88-%d8%b6%d8%b1%d9%88%d8%b1%db%8c-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%db%8c%da%a9-%d9%85%d8%ad%d8%aa%d9%88%d8%a7%e2%80%8c%da%af%d8%b1-%d8%ad%d8%b1/

سلام و درود ،این پست جدید من که الهام گرفته از پست انگیزشی شما در تلگرام تان می باشد خوشحال می شوم آن را بخوانید
http://fanolme.ir/1399/02/10/%d8%a7%d9%86%d8%aa%d8%ae%d8%a7%d8%a8-%d8%b1%d8%b3%d8%a7%d9%86%d9%87-%d8%af%d8%b1%d8%b3%d8%aa-%d9%be%d9%84%d9%87-%d8%a7%db%8c-%d8%b1%d9%88-%d8%a8%d9%87-%d8%a8%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%b3%d8%aa/

سلام آقای کلانتری وقت تون بخیر، این یک بخشی از مطالبی که من تو سایتم نوشتم. خوشحال میشم بخونید.البته باقی مطالب تو سایتم موجود است.

http://jahanfekr.ir/2019/12/27/%d8%b1%d9%88%db%8c-%d9%be%d8%a7%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%ae%d9%88%d8%af%d9%85/

http://jahanfekr.ir/2020/03/23/%d9%86%d9%82%d8%a7%d8%b4%db%8c-%d9%88%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86-%d9%88%d9%86-%da%af%d9%88%da%a9/
من همین طور فایل صوتی داستان نویسی تون هم چند روز پیش تهیه کردم خیلی عالی تا الان چند فایل را گوش دادم. خدا قوت واقعا

سلام استاد عزیز این هم لینک مطلبی که تازه در سایتم منتشر کردم
https://b2n.ir/933623

سلام شاهین جان
میدانم سرت شلوغ است و کار هایت زیاد.
اما لطف میکنی این نوشته من راجع به نوشتن را بخوانی؟
http://behnamfallah.ir/%d8%b4%d8%a7%db%8c%d8%af%d8%8c-%d9%85%d9%87%d9%85%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d8%b9-%d8%a8%d8%b4%d8%b1/

سلام استاد گرامی
ممنون از لطفتون

سلام شاهین خان
ممنون از مطالب خوبت
استفاده میکنم
خوشحال میشوم این مطلب را هم ببینی و بذاری دوستان هم ببین:

“فلسفه حماقت لودویگ ویتگنشتاین”
https://mousatoumaj.ir/%d9%81%d9%84%d8%b3%d9%81%d9%87-%d8%ad%d9%85%d8%a7%d9%82%d8%aa-%d9%84%d9%88%d8%af%d9%88%db%8c%da%af-%d9%88%db%8c%d8%aa%da%af%d9%86%d8%b4%d8%aa%d8%a7%db%8c%d9%86/

سلام جناب کلانتری من محمد علی هستم من بخش ویرگول رو راه انداختم و دوتا پست گذاشتم خوشحال میشم نظری در رابطه با طرز نوشتن من بدید خیلی ممنونم انگیزه من روز به روز داره بیشتر میشه و فقط یک روز یادداشت صبحگاهی رو جا انداختم و بقیه رو هر صبح نوشتم و کتاب کلیله و دمنه رو تازه دارم مطالعه میکنم چون اعتقاد دارم هرکسی که بتونه نثر قدیمی و کهن رو بنویس یا کمی بفهمه قطعا در نثر جدید پیشرفت جدی خواهد کرد.. بازهم منتظر کامنت های من باشید چون تازه اول راهه 🙂
اینم لینک :https://vrgl.ir/7l2xW

سلام به استاد جان
رضا هستم
یه مطلب با توجه به یکی از جلسات دوره پرکاری و پولسازی در خانه نوشتم که فکر می‌کنم قشنگ باشه.
http://mohammadise.ir/%d8%ae%d9%88%d8%af%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c/
این لینک مطلب من

http://sharafi.blogfa.com/post/14

سلام .این لینک یکی از مطالب سایتم است.خیلی کوتاهه .ولی ممنون می شوم اگر بخوانید و در اینجا لینک بدین استاد.http://zohrehahm.com/?p=46

درود برشما
امیدوارم خوب باشید

میخواستم یه بازخورد بهتون بدم جناب آقای کلانتری گرامی
بنده هر موقع سطح انگیزه ام پایین میاد ، سریع میام یه گشتی توی سایتتون میزنم حالم خوب میشه و میرم با قدرت ادامه میدم….

مرسی برای وقتی که صرف میکنید .
هیچ سایتی نیست این همه نکته درباره نوشتن رو به رایگان منتشر کنه

خدا پشت و پناهتون

سلام
ممنون بابت کار خوب‌تون 🙂
پیشنهاد من:
قدرتِ دوست‌داشتن یا دوست‌داشتنِ قدرت؟!
https://vrgl.ir/HheZA

بیایید کمی به بدها حق بدهیم
https://vrgl.ir/MhrLS

سلام شاهین عزیز. قرار بود یک کتاب رو برای شما ایمیل کنم ولی ایمیل رو میزنه نامعتبر. و منهم اطلاع چندانی در مورد کامپیوتر ندادم متاسفانه.آیا آدرس دیگه ای هست من بفرستم.یا از طریق تلگرام یا واتس آپ. سپاس بی حد

[…] نوشته‌های شما […]

دل بزرگی دارید، از فواید قرنطینه بودکه شناختمتون و انگیزه ای شدید برای بیشتر خواندن و هر روزه نوشتنم… اینکه به همه ی کامنت ها پاسخ داده بودید، ارزشمند بود برایم…راستی، کتاب “بادبادک باز ” را خوانده اید؟

سلام استاد
به این نوشته در یک سایت برخوردم، با عنوان «اگر شاعران نخستین شهید شعر خویش نباشند…»؛ گفتم ممکن است در گوشه‌ای از سایت وزین شما قابل درج باشد. لینک آن را نیز برایتان فرستادم:
شرم باد مرا اگر بسرايم كه گويندم «شاعر»! است و دريوزگی چند نگاه تحسين‌آميز و سطحی را از پيراهن عقل بدرشوم.

شرم باد مرا شرمی عظيم، اگر واژگانی چند به رشته كشم كه گويندم «اهل قلم» است و سخن‌پرداز؛ در اين نمايش‌بازارِ عرضه‌ی «خود»، كالايی باشم پيچيده در زرورقی چشم‌فريب، باد به غبغب افكنده‌يی تهی مغز، پركننده‌ی گوشها. و آوخ! تهی از حقيقت دلقكی، رقصنده با باد و آنچه «پسند روز» نام دارد. شرم، شرم.

سلام استاد جان. خوبید ؟
من از اواخر آبان سایتم را راه انداختم.ولی خیلی کم کار هستم.البته به مدت یکسال و نیم هم هست که یک کانال کوچک ۱۰ نفره در تلگرام دارم.در آن بیشتر فعالم.با این حال فعلا لینک وبسایت ام را برای شما اینجا قرار می دم.ممنون می شم اگر به ساختار وبسایت ام یک نگاهی بکنید.
مرسیی

سلام استاد. این لینک یکی از مطالبم درباره نوشتن است. خوشحال میشم شما که در این زمینه دستتان سوخته است ( از بس دستی بر آتش داشته اید) نگاهی به آن بیندازید:
http://www.zahrashojaei.com/?p=178

یه نگاهی هم به خونهٔ محقر ما بندازید آقای نویسنده 🙂

سلام شاهین عزیز.اشکال نداره مجددا مطلب رو اینجا تایپ میکنم و منتظر نظر شما در رابطه با نوشتم هستم.در ضمن میخاستم بگم من متولد ۱۳۵۱ هستم و میخام یک کتاب مشترکا با شما بنویسم.شروعش کردم ۲۰۰۰ کلمه از اون رو میخام برات بفرستم بگو دقیقا از چه طریقی به دستت برسونم.مرسی.
پس شد دو تا خاهش:نظرت در مورد نوشته م و طریق فرستادن کتاب برای مشارکت.مرسی و تشکر
خوشگل نوشته ام ناز بخوانید :
چه خوب اگر شهری میساختند که معمارانش زبان خاک و سیمان و آب را میفهمیدند.و زیر این احساس نرم سخت ترین بتن ها را پی ریزی میکردند.و نمای آن را میپوشاندند از پیچک و یاس.من این آمیختگی را دوست دارم من آن معمار را دوست دارم که زبان خاک،سیمان و آب را میداند.که پیچک را به تمدن این شهر میپیچد و برج ها را بالا میبرد.و سیمان،انگار حافظ نجابت شهر است تا زنان که قافیه ی خانه هایند را از زلزله مصون دارد.و مردان را لای ایده سنگین و عضله ایشان با قدرت و بی دغدغه نگه دارد.
چه خوب است که میشود یک زندگی را با کلمه ساخت.و اشتیاق شد میان سلولها.و رفت تا قعر ناخواگا. و دوباره همه چیز را تکه تکه عوض کرد،ساخت.با کلمه عقل آورد احساس آورد.با کلمه حال شما را خوب کرد.چه خوب است که میشود چشمه ای در این ده جست.هی ذره ذره رنگ سبز از آن برداشت هی دشته را پر از بهار کرد.هی رخت زیبایی بر تن مترسکها کرد تا کلاغها ن ترسند. هی گل آفتابگردان را رو بسوی خورشید چرخاند.و هی نشست از گودالی کلمه در آورد روی پیشخوان دکان گذاشت آنها را فروخت.و به مردم گفت میشود عاشق دوره گردی بود که توی کوچه های بن بست فریاد میزند های نفت داریم……گندم داریم….و بعد زیر لب میگوید کلمه داریم کلمه میفروشیم. ……

سلام شاهین عزیز؛
این هم جزو آخرین نوشته های من.
تونستم تا امروز هرروز نویسی رو جلو ببرم.
http://behnamfallah.ir/%d8%a7%d9%82%d8%aa%d8%b5%d8%a7%d8%af-%d9%88-%da%a9%d8%b1%d9%88%d9%86%d8%a7%d8%9b-%d9%85%d8%b1%d9%88%d8%b1%db%8c-%da%a9%d9%84%db%8c/

سلام
مطالب متنوع و دلنشینی هستند سپاس برای این اشتراک گذاری.

Faezeh1380.blogfa.com

سلام
https://shivaroshani.com/%da%86%d8%b1%d8%a7-%d9%88-%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%b4%d8%a7%d8%b9%d8%b1-%d9%85%db%8c%e2%80%8c%d8%aa%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%af/
.
این یکی از آخرین متن‌های منه. خوشحال میشم بخونید

سلام
من نزدیک به دوساله که وبلاگ شما رو دنبال می‌کنم و سعی می‌کنم نوشتن یاد بگیرم. تو این مدت خیلی زود به روزانه‌نویسی رو اوردم و از ایده‌های شما برای تمرین کردن استفاده می‌کردم. هر وقت توی نوشتن سرد می‌شدم، یه سری به وبلاگ شما می‌زدم و اشتیاق سرشار شما به نوشتن، اندکی به من هم سرایت می‌کرد و دوباره موتورم گرم می‌شد. از اون جایی که به نوشتن به عنوان حرفهٔ اصلی نگاه نمی‌کنم و بیشتر به عنوان یک مهارت جانبی که خیلی به درد زندگی می‌خوره می‌بینمش، نوشتن‌هام نمود خارجی نداشتن و حتی کامنت گذاشتن هم برام سخت بود. تا جایی که حس کردم پیشرفتم توی نوشتن متوقف شده. تصمیم گرفتم یه دفتر تمرین آنلاین راه بندازم و توش تمرینم رو ادامه بدم. خوش‌حال می‌شم یه نگاهی بهش بندازید.
شما که صدایی از من نشنیده بودید، ولی من مثل یه معلم به شما نگاه می‌کنم. تشکر.

شاهین عزیز و بامحبت. افتخاریه برای من دیدن نوشته‌م در این سایت ارزشمند. همیشه گفتم و می‌گم که سخاوت و سخت‌کوشی تو زبانزده و همین عامل رشد هرروز تو و ما همراهانته 🙂

سلام استادجان
با پيشنهاد شما سايتم رو راه اندازي كردم. خيلي خوشحال ميشم كه سايتم را ببينيد،
ممنونم از اين همه مطالب مفيد.💐

سلام افتخاری هستم یک مطلب در جایی که گفته بودی گذاشتم دوست داشتم بخونی و نظرت رو بدونم.بینهایت ممنونم ازت.

سایت رمان نویسی ام کارهای اصلی اش درست شد. بزودی مستقل می‌شود. مانده وبلاگ حبیب آذرگشسب که فعلا همان طور که قبلا توی رز بلاگ بود بازهم خواهد بود.
راستی یادم رفته بود، اگر یادت باشد در بهمن ماه از تمرین توصیفات گفتم. تا سیزده فروردین چه با تبلت چه روی کاغذ انجامش دادم، دیروز یک متن نوشتم. توصیفاتش فوق العاده بالا بود، حس آمیزی خوب و سهل شدن نوشتن هم دیگر اثرات انجام این تمرین بود.
در یک کلام، بهترین کاری بود که توی سال۹۸انجام دادم
حالا شروع کردم به تمرین دیگری، تمرین ۹۰ داستان.
قراراست تا پایان سال۹۹ من ۹۰ داستان کوتاه هشت صفحه‌ای یا ده صفحه‌ای بنویسم، یعنی چیزی نزدیک ۹۰۰ صفحه باید بنویسم.
امیدوارم این تمرین هم موفقیت آمیز باشد
در مورد وبلاگ شخصی ام، بزودی مطلبی را با عنوان”من نویسنده نیستم” منتشر خواهم کرد که لینکش را برایت می فرستم. امیدوارم بخوانی ؛ چون واقعا از نظرم یکی از جالب ترین مطالب من توی این یک و نیم سال وب نویسی است.

سلام آقای کلانتری
آی ام ذوقینگ از دیدن لینک نوشته‌هام در اینجا؛
خواستم تشکر کنم از سخاوت‌‌تون و دلگرمی‌ای که میدید و اینکه دغدغه نوشتن رو دارید. بخش زیادِ زیادی از پایبندیم به نوشتن رو مدیون آشنایی با شما و تاکیدهایی که روی نوشتن داشتید و دارید و در عمل هم انجام میدید هستم.
امیدوارم بهترین‌ اتفاق‌ها براتون رقم بخوره.

خوبی این کارتون اینه که لیستتون ثابت نیس و سایت‌های مفید و جدید بطور مستمر معرفی میکنین

مرسی مطالب خیلی مفیدی هستند.

سلام

چه ایده خوب و مفیدی 🙂
داشتم ذوق می کردم که اینجا چقدر می تونه مفید واقع بشه که پست خودم رو هم دیدم، ذوقم بیشتر شد!

کلی متن خوب با دیدگاه های متفاوت که باعث میشه با مدل های ذهنی مختلف آشنا بشیم.
فقط کاش به یه گوشه ای از وبلاگ چسبونده بشه که گم نشه و بتونیم راحت پیداش کنیم.