ایده‌یابی با اسم آدم‌های موردعلاقه‌مان

جایی نخوانده‌ام، اما کاری است که خودم به آن رسیده‌ام و همیشه با علاقه انجام میدهم.

معمولاً وقتی دنبال ایدۀ تازه‌ای می‌گردم، یا می‌خواهم دربارۀ موضوع مهمی تصمیم‌گیری کنم و نیاز به روش‌های خلاقانه دارم از این روش بهره می‌گیرم.

روی یک کاغذ اسم تعدادی از آدم‌های محبوبم را مینویسم. چند دقیقه ای به این اسم‌ها و هر آنچه برای تداعی می‌شود فکر می‌کنم. بعد هر چه به ذهنم می‌رسد را گوشه و کنار کاغذ می‌نویسم.

مثلا وقتی می‌خواهم برای نوشتن یک کتاب غیرداستانی ایده پیدا کنم یا به ساختاری برای برگزاری یک دوره آموزشی برسم؛ اول روی کاغذ تعدادی اسم را به صورت پراکنده مینویسم:

نسیم طالب، ست گادین، رابرت فراست، مهدی اخوان ثالث، دن آریلی، ابراهیم گلستان، نورمن میلر و…

بعد هر کلمه و عبارتی را که با نگاه کردن به این اسم‎ها به ذهنم می‌رسد روی کاغذ می‌آورم:

برهنه ها و مرده ها، زمستان است، قاصدک، گاو بنفش، اول بد باش، قوی سیاه، شانس، بیست و پنج، اسرار گنج درۀ جنی، راه کمتر پا خورده، تفاوت…

می‌بینید که این اسامی تقریباً هیچ ربطی به هم ندارند، چند نفر ادیب‌اند و بقیه از چهره‌های مطرح روانشناسی و اقتصاد…

زیبایی این بازی هم به همین است.

در نهایت بعد از این چند دقیقه فکر کردن به چهره‌هایی که افکارشان را ستایش می‌کنم به نتیجه می‌رسم؛ به ایده‌ای که شاید به طور مستقیم ارتباط مشخصی به هیچ یک از آنها نداشته باشد.

چگونه نویسنده شویم؟ | دریافت کتاب قدرت نوشتن |کانال مدرسه آنلاین نویسندگی در تلگرام