تو می‌نویسی، من می‌نویسم، ما بزرگ می‌شویم.
Facebook
Twitter
Instagram
RSS
لوگوی شاهین کلانتری
  • وبلاگ
  • درباره من
  • ماجرای محتوا
  • کلاس نویسندگی
  • پرسش و پاسخ
  • حرفای گُنده گُنده
  • نقشه راه نویسندگی
  • بهترین کتاب‌ها
  • دوستان من
کی به استعداد می‌رسیم؟

کی به استعداد می‌رسیم؟

۱۳۹۷-۱۱-۲۲شاهین کلانتریاز نوشتن, توسعه فردی, یادگیری7 دیدگاه

اگر مسیر یادگیری یک هنر و مهارت جدید را به یک چک لیست تشبیه کنیم، استعداد فقط یکی از گزینه‌­­هاست که که بعد از تیک زدن بسیاری از موارد مهم دیگر به آن می­‌رسیم.

بنابراین بسیاری از تست­‌های استعدادیابی، اگر پیش از آزمودن کارها انجام شوند، چیزی جز جفنگ یا مانعی ناشیانه نیستند. (+)

تصور کنیم «کیانوش» قصۀ ما قصد دارد قصه­‌گویی را بیاموزد؟

آیا باید اولین دغدغۀ کیانوش سنجش استعداد قصه­‌گویی‌­اش باشد؟ مثلاً ببیند در بچگی و توی مدرسه خوب قصه می­‌گفته یا نه؟ یا یکی در یکی دو تا آزمون استعدادیابی و شخصیت­‌شناسی شرکت کند؟

به نظر می­‌رسد، قبل از پریدن توی آب، هر نوع تصمیم‌گیری دربارۀ وجود و میزان استعداد نابجا و گهگاه مهلک است.

چه بسیار استعداهای درخشانی که قربانی بازی «استعداد دارم یا نه؟» می­شوند. و چه بسا بهانۀ اهمال‌کاری ما برای پرداختن به اصل کار، رفتن به موضوعاتی حاشیه‌­ای مثل استعدادسنجی باشد.

استعدادیابی حقیقی زمان­‌بر، و گهگاه طاقت‌­فرساست و بیشتر به «استعدادسازی» می­‌ماند.

برای پیدا کردن رگه­‌هایی از استعداد، حداقل ۳ تا ۵ سال زمان لازم است، که تو به طور جدی برای  یک هنر و مهارت وقت  بگذاری، تا حدی به زبان و جهان آن کار اشراف پیدا کنی، سبک­‌ها و مکتب­های مختلف آن کار را بشناسی و با آزمون و خطای فراوان، به یک ارزیابی ابتدایی دربارۀ میزان استعداد خودت برسی.

ضمن اینکه به گمان من در پرورش هر هنرمندی، فرهنگ و آموزش، بیش از ذات و غریزه موثر است. ضمن اینکه کمابیش سهمی از استعداد انجام کاری در وجود هر انسانی وجود دارد. در این رهگذر، وجود علاقه و اراده و مداومت، کارسازتر از وجود جوهره است.

عجالتاً گزینۀ استعداد را از روی میزمان برداریم و با اشتیاق شروع کنیم به کار کردن.

کیانوش قصۀ ما هم باید صدها داستان مختلف را بخواند، دربارۀ قصه و قصه­‌گویی مطالعه کند، کلاس برود، بگوید و بنویسید، تا شاید روزی مثل رابرت بنچلی به این نتیجه برسد:

دوازده سال طول کشید تا کشف کردم که استعداد نویسندگی ندارم، اما دیگر نمی­توانستم از این کار دست بکشم، زیرا بیش از اندازۀ مشهور شده بودم.

 

 فکر می‌کنم بعد از مطالعۀ این پست، خواندن لینک زیر هم برای شما سودمند باشد:

شما آتش درون ندارید+مزایای ذلت نفس!

کلاس نویسندگی

 شاهین کلانتری در تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین

برچسب ها: استعداد, استعداد نویسندگی, استعدادسازی, استعدادیابی, مهارت, نوشتن, نویسندگی, هنرمند, یادگیری
پست قبلی چرا داستان‌های ما نیمه‌کاره می‌مانند؟ پست بعدی وقتی لذت نوشتن دو برابر می‌شود

مطالب پیشنهادی

مثلث نوشتن

۱۳۹۵-۰۹-۲۴شاهین کلانتری

تا دیر نشده مهاجرت کنیم

۱۳۹۷-۰۸-۱۴شاهین کلانتری
کتابخانه‌ای با یک کتاب

کتابخانه‌ای با یک کتاب

۱۳۹۶-۰۸-۳۰شاهین کلانتری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

7 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

ستاره اردانی زاده
۱۳۹۷-۱۱-۲۵ ۴:۵۰ ب.ظ

سلام…
استعداد مثل ته دیگ میمونه !
ترجیحا هم ته دیگ سیب زمینی که زیر یک عالمه ماکارونی چرب و چیلی مدفون شده باشه ! درسته که ته دیگ هرچند کم دل انگیز تر از خودماکارونیه اما اگه شروع کنیم به زیر و رو کردن لوله ها نشاسته ای و در نهایت هم ته دیگ ها رو پیدا کنیم و بخوریم ماکارونی از دهن میفته! و اینطوری ما لذت گرم خوردن کرم های نشاسته ای چرپ و چیلی که توی سس گوجه میلولن رو از دست میدیم …
حتی اگه تموم ته دیگ ها رو هم قبل از سر رسیدن کفگیر پشت دستمون تموم کنیم باز هم سیر نمیشیم و اون وقت کی دوست داره جسد های لوله ای سرد و از دهن افتاده ی کرم های نشاسته ای رو بخوره !
فکر کنم استعداد هم یه همچین چیزیه …. رسیدن بهش خوشمزست اما نه به بهای از دست دادن لذت تجربه های دیگه ( که در راستای رسیدن به استعداد خود به خود اتفاق میوفتن و ما اصلا متوجهشون نیستیم !)
ممنون و خسته نباشید ….

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۷-۱۱-۲۶ ۹:۱۴ ب.ظ

به به
خیلی خوبه که تشبیه و استعاره رو تمرین میکنی.
خوشم اومد از کامنتت.

پاسخ
حوریه ناجی
۱۳۹۷-۱۱-۲۳ ۱۱:۵۹ ب.ظ

سلام.
چه جالبه که همین عصری یه مطلبی خوندم و بعدش دقیقا داشتم به میزان تاثیر استعداد در پیشرفت هر کاری فکر می کردم.
از خوندن این پست خیلی لذت بردم ولی یه کم باهاتون زاویه دارم.
کاملا درسته که استعداد در مراحل اولیه قرار نداره و تا کار نکنی و خودتو در متن اون فعالیت قرار ندی نمی تونی نتیجه بگیری که استعداد کاری رو داری یا نه، ولی نمیشه به کل دور استعداد یه خط قرمز کشید و گفت هیچ تاثیری نداره.
دو نفر با میزان کار و فعالیت برابر و با امکانات مساوی در یک زمینه بعد از طی زمانی مساوی، از نظر رشد و پیشرفت در رتبه های کاملا متفاوتی قرار می گیرن چون یکی شون در اون زمینه استعداد داره و یکی شون نداره یا کمتر داره.
از این قبیل موارد حتما همه مون زیاد دیدیم.
بعضی وقتا می بینیم یه چیزایی می افتن تو بورس و اینکه بگی مثلا من فلان کاره ام از نظر اجتماعی خیلی کلاس داره و … .
اینجور وقتا زیاد پیش میاد که یه سری از مردم با اینکه نه علاقه خاصی به اون کار دارن و نه حداقلی از استعداد رو، وارد اون جریان میشن و با اینکه می دونن در زمینه های دیگه ای به مراتب می تونن بهتر و موفق تر و تاثیرگذارتر عمل کنن ولی خودشونو گول میزنن و چه بسا سال هایی از عمرشون رو هم هدر میدن و آخر سرم ولش می کنن. (به قول یکی: دیدم که میگما…☺).
من فکر می کنم به استعداد گیر ندیم و تو اولویاتا مون نذاریمش ولی کلا بی خیالشم نشیم.

پاسخ
امیر لازمی
۱۳۹۷-۱۱-۲۳ ۱۱:۱۶ ق.ظ

بی ربط به این پُست
—————————————–
آقای کلانتری
شما به سیاست و نوشتن درباره اش علاقه دارین؟ اخبار روز رو دنبال می کنین و از اتفاقات هر روزه جامعه مون خبر دارین؟ مثلاً برای من (یا ما) جالبه که بدونیم درباره این دولت و کارها و سیاست هاش چه فکری می کنید؟ کُلاً سیاست رو چطور می بینید؟
شما هم به خاطر شرایط و اوضاع فعلی (خصوصاً از نظر اقتصادی) مثل اکثریت مردم تو فشار و سختی هستین؟ نظرتون درباره «حــسن روحــانی» چیه؟ نظرتون راجع به افکار و رفتارهای مردم چیه؟
راهکار و پیشنهاد شما برای کنار اومدن با این اوضاع چیه؟ (نظر شخصی خودم، همرنگ جماعت نبودن، غر نزدن، متفاوت فکر کردن و توجه و تمرکز کردن به مسئله پیشرفت فردی و شخصیه که می تونه آینده و زندگی بهتری برامون در پی داشته باشه)
* مطمئنم تو این زمینه ها هم، نظرات تون خوندنی، جالب توجه و قطعاً برای خواننده هایی که شما رو می شناسن، مفید و ارزشمنده …

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۷-۱۱-۲۴ ۳:۲۳ ب.ظ

سلام امیر جان
بله، من به شدت به سیاست علاقه دارم و خیلی هم به موضوعات سیاسی فکر میکنم.
چند سال پیش که کم سوادتر از الان بودم هم یه چیزکی در رابطه با اهمیت سیاست نوشتم:
شهریار، لویاتان و چند چیز دیگر!
دربارۀ سوال‌های تو هم بزودی، به شکلی متفاوت چیزی خواهم نوشت.

پاسخ
محسن م
۱۳۹۷-۱۱-۲۳ ۸:۴۷ ق.ظ

تو یکی از مصاحبه ها کانر مک گرگور ( یکی از مبارزهای یو اف سی ) با این مضمون گفته بود که هیچ استعدادی وجود نداره این که به استعداد فکر کنی بازی رو نا برابر میکنه همه چیز تلاش سخته بعد خودش رو مثال میزنه میگه من هم بی استعدادم ولی الان تو این جایگاهم و بار ها گفته هیچ کس اینجا بیشتر از من تلاش نمیکنه

پاسخ
شاهین کلانتری
۱۳۹۷-۱۱-۲۴ ۳:۱۴ ب.ظ

زنده باد محسن عزیز
مرسی بابت نقل این ماجرا.

پاسخ

من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم!

دریافت خبرنامه اختصاصی

با عضویت در خبرنامه، هر هفته گزارشی از پست‌های سایت و مطالب مهمی که به تازگی خوانده‌ام، دریافت خواهید کرد.

Please wait...

عضویت شما با موفقیت انجام شد.

جدیدترین مطالب

  • جمله‌­ای از جرج اورول بر دیوار اتاق من
  • اخبار شاهین کلانتری: کارگاه یادداشت‌نویسی
  • سنگ کلامی چیست؟
  • نوشتن از عقاید نفرت‌انگیز
  • وقتی لذت نوشتن دو برابر می‌شود
  • کی به استعداد می‌رسیم؟
  • چرا داستان‌های ما نیمه‌کاره می‌مانند؟
  • جنازه‌ای که همیشه با خودمان حمل می‌کنیم
  • من این‌گونه شعر می‌خوانم
  • احوالپرسی اهل خواندن و نوشتن

کامنت‌نویس‌های فعال ماه

  • محسن م (8)
  • بهار (6)
  • ستاره اردانی زاده (6)
  • عصمت خادمی (6)
  • بهار (5)

آخرین کامنت‌ها

  • زهرا رادمنش on چگونه یک کانال تلگرام حرفه‌ای داشته باشیم؟
  • بهار on سنگ کلامی چیست؟
  • وحید on تست استعداد نویسندگی
  • آدم on پرسش و پاسخ
  • اچ . ان on پرسش و پاسخ
  • بهار on سنگ کلامی چیست؟
  • بهار on سنگ کلامی چیست؟

آرشیو ماهانۀ پست‌ها

  • بهمن ۱۳۹۷ (۱۸)
  • دی ۱۳۹۷ (۱۸)
  • آذر ۱۳۹۷ (۱۹)
  • آبان ۱۳۹۷ (۱۶)
  • مهر ۱۳۹۷ (۱۹)
  • شهریور ۱۳۹۷ (۱۳)
  • مرداد ۱۳۹۷ (۱۶)
  • تیر ۱۳۹۷ (۲۴)
  • خرداد ۱۳۹۷ (۲۲)
  • اردیبهشت ۱۳۹۷ (۲۵)
  • فروردین ۱۳۹۷ (۲۵)
  • اسفند ۱۳۹۶ (۲۲)
  • بهمن ۱۳۹۶ (۲۸)
  • دی ۱۳۹۶ (۲۸)
  • آذر ۱۳۹۶ (۲۶)
  • آبان ۱۳۹۶ (۲۹)
  • مهر ۱۳۹۶ (۲۶)
  • شهریور ۱۳۹۶ (۲۶)
  • مرداد ۱۳۹۶ (۳۱)
  • تیر ۱۳۹۶ (۳۱)
  • خرداد ۱۳۹۶ (۳۶)
  • اردیبهشت ۱۳۹۶ (۴۹)
  • فروردین ۱۳۹۶ (۳۱)
  • اسفند ۱۳۹۵ (۲۵)
  • بهمن ۱۳۹۵ (۲۵)
  • دی ۱۳۹۵ (۲۵)
  • آذر ۱۳۹۵ (۲۱)
  • آبان ۱۳۹۵ (۳۰)
  • مهر ۱۳۹۵ (۱۷)
  • شهریور ۱۳۹۵ (۲۱)
  • مرداد ۱۳۹۵ (۲۲)
  • تیر ۱۳۹۵ (۶)
  • خرداد ۱۳۹۵ (۱)
  • اردیبهشت ۱۳۹۵ (۲)
  • فروردین ۱۳۹۵ (۲)
  • اسفند ۱۳۹۴ (۷)
  • بهمن ۱۳۹۴ (۴)

دسته‌بندی مطالب

  • 10 جمله (19)
  • از نوشتن (150)
  • استراتژی محتوا (45)
  • استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم (1)
  • اطلاع رسانی (1)
  • با شما نبودم (23)
  • با و بی حوصله (4)
  • باشگاه تولیدکنندگان محتوا (3)
  • برای اعضای دورۀ آنلاین لذت نویسندگی (1)
  • برند شخصی (2)
  • بهترین لینک‌های هفته (1)
  • بهره وری (13)
  • پرسش و پاسخ (3)
  • پیاده روی (12)
  • تبلیغ نویسی و کپی رایتینگ (2)
  • تکنولوژی (3)
  • تکه‌های طلایی هفته (7)
  • تلگرام (6)
  • تمرین (11)
  • توسعه فردی (123)
  • تولید محتوا (41)
  • توییتر من (1)
  • تیتربازی (1)
  • جستارنویسی (1)
  • جملات کوتاه (41)
  • چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟ (1)
  • چگونه نویسنده شویم؟ (5)
  • خلاقیت (51)
  • داستان (6)
  • دل نوشته ها (30)
  • دهه هشتادی ها (2)
  • دوست (6)
  • دیجیتال مارکتینگ (3)
  • رابطه (19)
  • رویاها (9)
  • زندگی (4)
  • سبک زندگی (11)
  • سخنرانی (2)
  • سوال (7)
  • شاعرانه‌ها (11)
  • شبکه های اجتماعی (6)
  • شعر (4)
  • عشق (3)
  • فروش (1)
  • فکر و تفکر (4)
  • فیلم (2)
  • فیلمسازی (2)
  • قدرت (1)
  • کارتون و کاریکاتور (16)
  • کارگاه کلمات (17)
  • کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام (4)
  • کتاب الکترونیکی (7)
  • کتاب قدرت تکرار (17)
  • کتاب و کتابخوانی (87)
  • کسب و کار (9)
  • کلاس نویسندگی (7)
  • کلمات قصار (6)
  • کلمه (13)
  • لینک های خوب (14)
  • مدرسه نویسندگی (5)
  • مصاحبه (3)
  • مصاحبه با علی اکبر قزوینی (3)
  • معرفی کتاب (1)
  • مهارت های نویسندگی (167)
  • موفقیت (14)
  • نامه ها (3)
  • نامه‌های شاهین کلانتری (1)
  • نسیم نیکلاس طالب (3)
  • نقل قول (60)
  • نوشتن کتاب (2)
  • نویسندگی آنلاین (12)
  • نویسندگی استراتژیک (1)
  • نویسندگی خلاق (5)
  • نویسندگی مثبت نگر (3)
  • هزار و یک ایده (87)
  • هوش کلامی (2)
  • وبلاگ نویسی (46)
  • ویدیو (1)
  • یادگیری (35)
  • یک کار تازه (1)