ایده‌های بدشانس، ایده‌های خوش‌شانس

سلام به شما استاد عزیز
بله دقیقا خیلی وقتا تجربه کردم و وقتی شروع به نوشتن کردم خودم هم تعجب کردم که چقدر بهتر از اون چیزی که فکر می کردم شده. هر وقت خواستم بهانه بگیرم که هزار کلمه روزانه رو ننویسم و دقیقا همون روز شاید خیلی بهتر نوشتم و برام جالب بود.

دیروز همه فکر و ذکرم راجع به ایده ای بود که “میتسو ماساآنو” نقاش و تصویرگر ژاپنی روی کتابهای کودکان پیاده کرده بود.
اسم کتابی که از ایشون دارم “شهرگربه ها” است.
من که سی سال داشتم کتاب رو ورق میزدم و از دیدن تصاویر و ایده طومار وار کتاب واقعا لذت میبردم.کتابی بی هیچ کلمه و پر از داستان .
ایده ای که هیچ چیز سخت و پیچیده ای نبود که به فکر کسی نخواد برسه،اما ایشون چقدر قشنگ این ایده ساده رو بهش بها دادند و پردازشش کردن که یک کتاب تولید بشه که از سه ساله خانه ما تا سی ساله خانه از ورق زدنش لذت ببرند.
دارم فکر میکنم راز برنده شدن “بها دادن به ایده های ساده ای “هست که به راحتی از کنارشون میگذریم …