ساخت پازل انگیزه برای نویسندگی، ضبط پادکست و کارهای دیگر

اینکه آدم روی خودش مطالعه کند جالب است؛ اگر بتوانی این مطالعات را صورت‌بندی و ارائه هم بکنی که دیگر نورعلی‌نور است. و بیش از دیگران برای خودت مفید است، چون چیزی که در چارچوب معینی قرار گرفته قابلیت بیشتری برای حک و اصلاح پیدا می‌کند.

باری، داشتم فکر می‌کردم که من چگونه در مسیر انجام کارهایم خودم را ثابت قدم و با انگیزه نگه می‌دارم؟ در خیلی از روزهای پریشان زندگی‌ام، چطور توانسته‌ام بنویسم، بخوانم و یادگیری‌ام دچار وقفه نشود؟

دیدم من پازلی ذهنی دارم، که هر بار کافی است کمی سرگرم بازی با آن بشوم، تا توان و اراده‌ام را برای پرداختن به کارم چند برابر شود.

اسم این پازل را گذاشته‌ام: پازل انگیزه.

ساختن پازل انگیزه نوعی تولید محتوای شخصی برای رشد و توسعۀ فردی است. یعنی مجموعه‌ای از محتوا را گردآوری و تنظیم می‌کنیم تا خوراک مناسبی برای مغزمان فراهم شود.

خب، هر پازل انگیزه، می‌تواند همه یا تعدادی از قطعات زیر را داشته باشد:

خاطره

فیلم‌

کتاب

سخنرانی

کلاس

یادداشت

آمار

شعر

کلیپ

پند

خبر

کلیپ

خواب

آهنگ

عکس

نقاشی

پازل انگیزه

حالا تصور کنید من می‌خواهم پازل انگیزه‌ام برای نوشتن را به شما نشان بدهم:

روزی‌ست عادی مثل همۀ روزهای دیگر. با کمی رخوت بیدار شده‌ام و صفحات صبحگاهی را هم نوشته‌ام. حالا باید بروم سراغ یک پروژۀ نوشتاری، اما کمی سختم می‌آید و طفره می‌روم. اینجاست که خودآگاه یا ناخودآگاه می‌روم سراغ پازل انگیزه.

قطعه یا قطعاتی از پازل را توی ذهنم مرور می‌کنم:

قصار: «نوشتن مثل نفس کشیدن است؛ می‌توان یاد گرفت که آن را بهتر انجام داد، اما در هر صورت باید آن را انجام داد.» این جمله جولیا کامرون، با یادآوری اهمیت نوشتن دلگرمم می‌کند تا وسواسم را کمتر کنم.

نقاشی: یاد یک نقاشی قدیمی می‌افتم از پرترۀ بالزاک در حال نوشتن. تصور همین نقاشی، حسم به نوشتن را بهتر می‌کند.

شعر و ترانه: یاد ترانه‌ای می‌افتم: «تو که دستت به نوشتن آشناست…» این ترانه با اشارۀ زیبایی به نوشتن، شکوه نوشتن را برایم بیشتر می‌کند.

خاطره: یاد ماجرایی می‌افتم که نوشتن یک یادداشت کوتاه باعث شده تا ارتباط تازه‌ای با یک استاد بزرگ شکل بگیرد، و اهمیت نوشتن در شکل‌گیری روابط را به یادم می‌آورد.

مقاله: یاد نوشته‌ای از ماریو بارگاس یوسا می‌افتم که در آن از تاثیر نوشتن برای رشد و توسعۀ فرهنگ گفته است.

و…

و با همین‌ها خودم را گرم می‌کنم برای نوشتن.

یا فرض کنید می‌خواهم پادکست ضبط کنم. شاید این چند قطعه موتورم را روشن کند و سریع بروم سراغ شروع کار:

کلاس: یاد کلاسی می‌افتم که معلم در آن از جادوی صدا گفته بود و امکانات ویژه‌ای  که فقط با صدا می‌توان به آن‌ها دست یافت.

سخنرانی: تکه‌هایی از سخنرانی پادکستر معروفی به ذهنم متبادر می‌شود که در آن از اهمیت تاریخی ضبط پادکست در روزگار ما گفته بود.

عکس: تصویر فرد خلاقی به خاطرم می‌آید با نشاط و جذاب که در حین ضبط پادکست گرفته شده بود.

و…

یا فرض کنید می‌خواهم از جمع افراد منفی دوری کنم. اینجا شاید مرور نقل قولی از کنفسیوس عزمم را جزم تر کند:

قصار: به جای صد لعنت به تاریکی، شمعی روشن کنید.

و…

یا فرض کنید قصد راه‌اندازی یک کسب‌وکار کوچک داریم:

سخنرانی: یاد سخنرانی کارآفرینی که روایت می‌کرد از هیچ شروع کرده و علیرغم هر دشواری، بیش از یک دهه دوام آورده تا به نتیجۀ مطلوب برسد.

آمار: ممکن است یادآوری آماری که به‌تازگی دربارۀ رشد حوزۀ فعالیتم خوانده‌ام، عزم و انگیزه‌ام برای پیگیری کار چند برابر بشود.

و…

این‌ها تنها نمونه‌هایی از کارکرد پازل انگیزه بود. این فهرست می‌تواند بسیار رنگارنگ‌تر و کامل‌تر از این مثال‌ها باشد.

البته که انگیزه موضوع پیچیده و وسیع‌تری است. پازل انگیزه را می‌توان چاشنی انگیزه دانست.

شاید هرگز به تاثیر انگیزه‌بخش بسیاری از چیزها (قطعات پازل انگیزه) آگاهانه فکر نکرده باشیم، اما آن‌ها محرک ما هستند و ما را پیش می‌برند. مشکل اصلی در اغلب اوقات کم‌رنگ شدن برخی از قطعات پازل است. که شاید دادن شکل عینی به پازل انگیزه این نقیصه را برطرف کند.

از طرفی به نقش منفی برخی از قطعات ناسازگار با پازل انگیزه هم باید اندیشید. این قطعات را باید از پازل دور ریخت تا انسجام تصویر از دست نرود.

باری، به این فکر افتاده‌ام، خیلی جدی و کامل برای بعضی کارهایی که قصد دارم خیلی جدی به آن‌ها بپردازم، یک پازل کامل بکشم و سعی کنم قطعات پازل را توسعه بدهم.

مثلاً یک پازل کامل بسازم برای انگیزه‌هایم برای تولید محتوا و تمام فیلم‌ها، شعرها، پندها، گفتگوها، نقل‌قول‌ها، سخنرانی‌ها، آهنگ‌ها، خبرها، آمارها، رویاها، عکس‌ها، نقاشی‌ها و قصه‌هایی که الهام‌بخش و برانگیزانندۀ من برای تولید محتوا هستند کنار هم بچینم.

چنین پازلی را هیچ‌گاه از چشم خودم دور نگه نمی‌دارم.

 

  شاهین کلانتری در مدرسه نویسندگی | تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین

به همسفران مدرسه نویسندگی بپیوندید:

پیشنهاد مطالعه:

10 شهریور 1400

10 شهریور 1400

9 اردیبهشت 1404

9 اردیبهشت 1404

5 مرداد 1403

5 مرداد 1403

29 اردیبهشت 1397

29 اردیبهشت 1397

7 پاسخ

  1. سلام

    ممنون که برای ما شمعی روشن می کنید که بتوانیم بهتر از عمر و زمانمان استفاده کنیم.
    خیلی ایده سازنده ای بود برای رشد فردی

    ببخشید سوالی برایم پیش آمده بود قسمتی که در مورد خواب بود چطور باعث ایجاد انگیزه نوشتن می شود

    1. سلام مهرداد عزیز
      ممنونم از مهرت.
      به طور مثال تو خوابی می‌بینی که بهت انگیزۀ کاری می‌ده، بنابراین این رویا هم می‌تونه جزو پازل انگیزه باشه.

  2. واقعا عالی چه پازلی ، انگیزشی ودلگرم کننده منهم با خواندن یا شنیدن نوشته های شما سخت شور وشوق نوشتن پیدا می کنم و به هزاران ایده دست می یابم .قلمتان پر نقش استاد

  3. چقدر این مطلب جالب بود. تازه متوجه شدم که لایوهای شما چه پازل انگیزه‌ی پررنگیه برای نوشتن من. هروقت میبینم شور و شوق نوشتن در من فوران میکنه و همین شور و شوق من رو برای شرکت در لایوها پایدار کرده. هرچند از وقتی زمانش بعداز ظهر شده توفیق حضور نداشتم.

    استاد چند روز بود منتظر یادداشتاتون بودم. شاید اگه بدونید عده‌ای هستند که هرروز به سایتتون سر میزنند به شوق خوندن یادداشتهای روزانتون، پازل انگیزه‌ای بشه برای هوا کردن یادداشت در روزهایی که سرتون خیلی شلوغه😉

    سپاس بیکران 🙏🏻

    1. درود فاطمه جان
      منم هم به شوق دوستانی چون شما این وبلاگ رو به روز می‌کنم.
      زیاد می‌نویسیم اما متاسفانه گاهی مجالی پیش نمیاد که نوشته‌ها رو تایپ کنم و بذارم اینجا.
      اما امیدوارم از امروز بتونم هر روز یه چیزی هوا کنم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *