نوشتارپریشی‌های یک قلم‌شیدا

 

لذت این روزهایم: تولید و تماشای خرچنگ قورباغه.

قلم‌شیدا بودم قلم‌شیداتر شده‌ام.

مدام ماژیک به‌ دستم و کاغذ پُر می‌کنم. آرامشم می‌دهد. در همین هرزه‌نویسی‌ها حسِ بچگی می‌کنم. هر کلمه، هر بار که روی کاغذ میاید شکل دیگری می‌یابد. دست به کلمه می‌زنم رگ می‌شود. هر واژه‌ رگی از مغز من است.

به همسفران مدرسه نویسندگی بپیوندید:

پیشنهاد مطالعه:

25 اردیبهشت 1398

25 اردیبهشت 1398

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *