آیا پیاده‌روی ما را خلاق‌تر می‌کند؟

4 پاسخ

1. به نظر من اگر به جای “اگر فقط روزی 1 سیب بخورید سلامت خواهید بود” این جمله “فقط روزی اندکی پیاده روی کنید سلامت خواهید بود” جایگزین میشد یا حداقل اینم مثل سیب سر زبون میفتاد الان کل جامعه یه سطح بالاتر از سلامت رو تجربه میکردن.

   پاسخ

2. پیاده روی رفیق محشریه… و طی ش میشه تمرینات زیادی انجام داد. تمرین به هیچی فکر نکردن، فقط به یه کلمه یا مفهوم فکر کردن یا تصور یه صفحه ی xyz خالی و ترسیم ذهنی اتفاقات توش یا حتی فکر کردن به یک موسیقی و تغییر ذهنیش به روش های مختلف.
   اما تمرین محبوب من صفحه ی سفیده. طوری که صفحه ی سفید مغزم باشه و هرچیزی که بخوام بهش فکر کنم یه لکه ی سیاه، یعنی باید فکرهامو طوری انتخاب کنم که ارزش کثیف شدن صفحه رو داشته باشه. یا طوری که کل صفحه به یه رنگ دیگه دربیاد. هربار که بعد این تمرین به خونه میرسم انگار یه بار صدکیلویی از روی شونه هام برداشته شده

   پاسخ

   1. چه جالب
      واقعاً ممنون، منم حتما انجام میدم.

      پاسخ

3. سلام شاهین عزیز
   من پیاده روی رو خیلی دوست دارم، قدرت شگفت انگیزشو حدود دوسال پیش فهمیدم. اوایل فقط برای اینکه از لحاظ جسمی خسته بشم و شب ها زودتر خوابم ببره پیاده روی می کردم اما توی اون پیاده روی های گاه خیلی طولانی متوجه شدم این کار چه قدر باعث آرامش ذهنم و روحم میشه. توی اون مدت آشفتگی ذهنیم خیلی کمتر شد. شادتر شدم. مردم و میدیدم، جریان زندگی که بی وقفه ادامه داشت رو میدیدم و همه این ها به من القا می کرد که من هم باید ادامه بدم. علاوه بر این توی نوت بوک گوشیم خیلی وقتا افکارمو می نوشتم. میتونم به جرات بگم سه ماهِ اول نودوچهار، که من تقریبا هرروز پیاده روی می کردم، زندگیم خیلی تغییر کرد.
   من با مادرترزا، جولیا کامرون و شما کاملا موافقم:) پیاده روی تاثیر فوق العاده ای روی روح و روان آدم داره.

   پاسخ