دسته: پیاده روی

فکر کنم علاقه‌ی مجنون وار من به پیاده‌روی را می‌دانید، من حین پیاده‌روی حس می‌کنم بیش از هر زمان دیگری خودم هستم، شهامت بیشتری دارم و از شفاف‌تر از همیشه فکر می‌کنم.
پیاده‌روی را گامی در جهت تفکر عمیق و همین‌طور شادی عمیق می‌دانم. پیاده‌روی عادتی است بر پایه حرکت که بیشترین برکت را دارد!
معمولاً در انتهای پیاده‌روی روزانه‌ام، لبخند عجیبی روی لبم می‌نشیند و بی‌دلیل دلم‌ می‌خواهد قهقهه بزنم. چنین عادتی شگفت‌انگیز نیست؟