داستان چیزی است بیش از سرگرمی، چیزی بیش از ورزش فکری برای تیزکردن اندیشه و بیدار کردن روحیۀ نقادانه. ضرورت است، ضرورت مطلق است، برای آنکه تمدن ادامه باید و بهترین جنبه‌های انسانی را در ما بیافریند و ماندگار کند…
بارها برایم پیش آمده که برخی از درخشان‌ترین آثار ادبی را به برخی معرفی کرده‌ام و پس از چند روز-در صورت باز کردن لای کتاب- با چنین بازخوردی مواجه شده‌ام: «وای خیلی سخت بود. نمیدونم چرا نویسنده الکی حرفشو پیچونده. حوصله‌م سر رفت. نمیشد ساده‌تر بنویسه.»
داستان‌نویسی راه میانبر ندارد.
در نوشتن داستان، مسئلۀ زبان را به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان نادیده گرفت.
در ادبیات ناب، زبان وسیله نیست، هدف است…
جواد مجابی در کتاب یادداشت‌های آدم پرمدعا جملۀ مهمی نوشته که اول آن را با هم بخوانیم:
«شاعری که کتاب‌های چاپ شده‌اش زیاد توی کتابفروشی‌ها معطل نمیشد روزی به من گفت…
نوشتن هم مثل زندگی مشترک، ممکن است در اثر روزمرگی، پس از مدتی تکراری و ملال‌آور بشود.
چه باید کرد؟ وفاداری یا خیانت؟
به‌جای خیانت به نوشتن می‌توان…
به‌محض اینکه خیال‌بافی دربارۀ نتایج و حواشی کار، بیش از اصل داستان ذهن تو را گرفت، باید فاتحۀ خلق اثر را بخوانی.
نتیجه‌گرایی در آفریدن داستان و هر اثر هنری دیگری محکوم به شکست است.
چون اثر هنری بر خلاف ظاهرش مثل زندگی نیست که شوخی شوخی پیش برود…
زمانی که گوستاو فلوبر خالق رمان بزرگ مادام بوواری، گفت که «مادام بوواری منم»، شاید نمی‌دانست که یکی از بزرگ‌ترین درس‌های داستان‌نویسی را در یک جمله گفته است.
یک مرد چاق و سبیلو! چگونه می‌تواند مادام بوواری باشد؟
هر آدم اهل فضلی یک یا چند رمان در کشوی میزش دارد. از این زاویه تمایز نهادن بین اهالی فضل ساده است: آن‌ها که با رمان‌هایشان به موفقیت رسیده‌اند و آن‌ها که رمان‌هایشان بی‌ثمر مانده…
پیش‌نوشت: نوشتن داستان‌های ۵۵ کلمه‌ای علاوه بر اینکه سرگرم کننده و لذت بخش است(+)، می‌تواند در تقویت مهارت‌های نویسندگی ما نقش موثری داشته باشد. مهارت در نوشتن داستان‌های ۵۵ کلمه‌ای موجب تقویت خلاقیت ما در خلاصه نویسی می‌شود. همچنین برای تولید محتوا در شبکه‌های اجتماعی نوشتن داستان‌های ۵۵ کلمه ای ژانر مناسبی به نظر می‌رسد….
یوزپلنگانی که با من دویده‌اند تنها مجوعه داستان بیژن نجدی است که در زمان حیات او منتشر شد. جدا از علاقه‌ی خاصی که به عنوان این مجموعه دارم (که برگرفته از شعری از نجدی است)، این مجموعه داستان را کلاس درسی برای یادگرفتن نثر فارسی می‌دانم. با خواندن و دوباره خواندن این مجموعه و رونویسی…
