1
قبلاً دربارۀ اهمیت فهرستها گفته بودم. فهرستنویسی نسبت به نوشتن متنهای پیوسته جالبتر است و مطالبه فهرستوار همیشه خواندنیتر به نظر میرسند.
چند روزی است که دربارۀ موضوعات مختلفی که برایم اهمیت دارند یا ذهنم را درگیر کردهاند لیست 100 تایی مینویسم، عنوان بعضی از لیستهایی که تاکنون نوشتهام را در زیر میآورم:
100 سؤال مهم زندگی من
100 چیزی که یک روز من را خراب میکنند
100 گام من برای تقویت مهارت نویسندگیام
100 عادت مفیدی که میتوانم در خودم ایجاد کنم
100 چیزی که به خاطر آنها نگرانم
2
شما هم میتوانید «لیست 100» خودتان را بنویسید. از نتیجۀ کار شگفتزده میشوید.
نوشتن هر یک از این لیستها میتواند تأثیر مثبتی روی روحیۀ شما بگذارد و به راهها خوبی دست پیدا کنید.
اگر در نوشتن فهرست ایده کم آورید اصلاً نگران نباشید، معمولاً ایدههای خوب وقتی میرسند که مغزتان در فشار باشد!
ضمناً لازم نیست همه گزینهها باهم فرق داشته باشند، هر مورد را هرچقدر دوست داشتید تکرار کنید.
در نوشتن لیست 100 نهایت سرعت را داشته باشد؛ و از خودسانسوری پرهیز کنید.
نوشتن لیست 100 بیست تا سی دقیقه بیشتر زمان نمیبرد
20 پاسخ
من اومدم 100 ویژگی همسر آیندمو بنویسم ولی 25تا بیشتر نشد!!!
جباری جان 25 تا هم زیاده. بازم دم توم گرم
سلام شاهین.
به دو دلیل با این کار موافق نیستم (نظر شخصی).
1- من بعد از نوشتن ۱۰۰ چیزی که به خاطر آنها نگرانم قطعا خودکشی می کنم. یعنی به مغزم فشار بیارم و نگرانی های زندگی ام رو بیارم شون بیرون؟ به نظرم بولد می کنیم شون با این کار.
2- 100 گام برای تقویت مهارت x، مثل لیست خرید توی کارتون ها که از این سر خیابان تا آن سر خیابان را گرفته است می مونه. پاهای آدم شل میشه وقتی می بیندشون!
پیشنهاد: میشه این 100 تا رو کرد 5تا، 4تا، اصلا 2تا! 2 عاملی که در روزهای سوخته ماه گذشته، مقصر اصلی بوده اند. آن ها برطرف شوند. دو تای دیگر می آیند روی کار. دو نگرانی من، آن ها برطرف شوند، به بقیه فکر کنم. 2 مهارت اول برای نویسندگی را که به دست آوردم، دوباره یه همچین لیستی برای خودم می نویسم. این طوری پیشرفت هام محسوس میشه، نسبت به اینکه یه لیست 100 تایی درست کنم و یکی یکی شروع کنم به بالا رفتن.
ممنون ازت شاهین. =
علی نگاه متفاوت تو رو خیلی دوست دارم.
پیشنهادت هم هوشمندانه و خوبه و در نهایت بعد از نوشتن لیست صد تایی هم ما قراره به یکی دو تا میکرواکشن برسیم. قرار نیست هر صد چیزی که نوشتیم اجرا کنیم. بلکه میخوایم تفکر واگرا رو به کار بگیریم.
اما درباره نکته 1 باید بگم که فکر میکنم اینطور نیست. پژوهش هایی که تو حوزه نوشتار درمانی انجام شده، نوشتن این لیست ها رو نمونه های مختلفی امتحان کردن و نتیجه مثبت گرفتن. حالا یه بار امتحان کن؛ مثلاً دربارۀ صد چیزی بنویس که تو رو خشمگین میکنن.
نوشتن درد نیست، درمانه.
دوباره سلام و دوباره ممنون شاهین. حتما همین هفته این تمرین رو انجام میدم.
سلام شاهین کلانتری عزیز.
خیلی خوشحالم که این تجربه ات رو روی وبلاگ گذاشتی.
نوشتن رو خیلی دوست دارم و تمرین ها رو تا جایی که بتونم انجام میدم. علاوه بر اون ، این نوشته برای من یادگیری تطبیقی داشت که از متمم یاد گرفته بودم.
شما گفته بودید که ۱۰۰ گام برای تقویت مهارت نویسندگی ام کدام است؟
من از خودم پرسیدم که ۱۰۰ گام برای تقویت مهارت آهنگ سازی چیست؟
و دیگه این پرسش که* ۱۰۰ سوال مهم زندگی تان چیست؟* باعث شد برای مدت کوتاهی هم که شده بنشینم و بدور از مشغله فکری برای لحظاتی فکر کنم که من از زندگی چی میخوام و سوالم از دنیا چیه و این برای من عالی بود
ممنونم.
زنده باد شهرام مرادپور عزیز
بی صبرانه منتظرم تا یک روز آهنگ هات رو گوش بدم و بنویسم.
شاید منم امتحان کنم این ۱۰۰ هارو 😊
امتحان کن سما جان. تعلل نکن. خیرشو میبینی.
ایده خیلی خوبیه…. ممنونم.
با آقای تارم موافقم…جواب سوالات واقعا شهامت لازم داره!
سلام!
ایده خیلی خوبی بود.
من صد سوال مهم زندگی م رو نوشتم.
نوشتن سوالات آسون بود؛ اما جواب دادنش خیلی شهامت می خواد!
سلام و درود بر شما
خیلی جالبه فقط ای کاش یه راهنمایی خیلی مختصر در خصوص صد تایی ها می کردید
مثلا ” چند گام از تقویت مهارت نویسندگی خودتون را برای آدمهای تازه کار ی مثل من می نوشتید
مستدام باشید
حتماً مینویسم براتون نسرین جان
سلام و درود جناب کلانتری.
یک هفته ای میشه که با وبلاگ شما همراهم. تغییرات خیلی خوبی رو در زندگیم شاهدم.
واقعا سپاس.
بعد از مدت ها ننوشتن به فکر رمان نوجوان جدیدم هستم.
خودم و اعضای نوجوان کارگاه داستانم با اشتیاق مطالب کانال و وبلاگ رو دنبال می کنیم.
سربلند باشید.
سلام فاطمه خانم عزیز
باعث افتخاره که دوستان خوبی مثل شما از مخاطبان وبلاگ هستند.
من رو هم در حریان پیشرفتتون قرار بدید.
سلام. مدت هاست خواننده خاموش وبلاگتون هستم و از این وبلاگ لذت می برم چون انگار فقط سفارشی شده برای من! به سوالای من جواب میده و بهم انگیزه میده! اینا رو گفتم که از نویسنده اش تشکر کرده باشم 🙂
و اما سوالی که مدتیه برام پیش اومده: آشنایی با این وبلاگ منو اول از همه از این سوتفاهم درآورد که حتما نیاز نیست نویسنده و داستان نویس یکی باشن! (این موضوع خیلی خوشحالم کرد چون معمولا قصه گوی خوبی نیستم!) اما حالا که فهمیدم نویسنده غیرداستانیم داریم که به طور حرفه ای بنویسه، مسیری برای این کار روبه روی خودم نمی بینم. اینکه از کجا شروع کنم؟ از چه موضوعی بنویسم؟ چه مراحلی رو طی کنم که بتونم در آینده به این کار به عنوان یه حرفه نگاه کنم؟!
سلام کمند گل
از لطف و محبتت ممنونم.
سوال های خیلی خوبی پرسیدی و من دلم می خواد یک پست مفصل برات بنویسم.
پس بزودی می نویسم!
سلام و وقت بخیر
پس از عملیاتی کردن پیشنهاد یادداشت های صبگاهی ، باید بگویم با اینکه مدت زیادی از آغاز نمیگذرد اما حجم نوشته هایم گاهی از سه صفحه بیشتر می شود که شاید این هم خود یک ضعف باشد.
و حالا پیشنهاد لیست 100تایی به نظرم ایده فوق العاده ای است نه تنها در تمرین نوشتن بلکه بیشتر بخاطر رشد شخصیتی و خودشناسی اثر گذار است.
از همین امروز نوشتن لیست 100تایی را شروع می کنم.
بخاطر تجربه هایی که برای دیگران به اشتراک می گذارید سپاس گزارم
زنده باد محدثه گرامی و عزیز