محمدحامد الأحمری در کتاب «مسئولیت روشنفکر» می‌نویسد: «انسان نباید امر به نیکی را تا زمانی که خودش به آن عامل نشده، ترک کند و نباید نکوهش باطل را تا زمانی که خودش آن را ترک نکرده، رها سازد. پس امر به نیکی نیک است، در هر حالی که باشی و نهی از بدی واجب است، هرچند آن بدی در وجود خودت وجود داشته باشد.» آنچه در ادامه می‌آید در اصل خطاب به خودم نوشته شده، اما شاید برای شما نیز سودمند باشد.
۱. هر روز یک ساعت خلوت کنیم و به کمک نوشتن بیندیشیم.
۲. هر وقت احساسات و هیجانات منفی سراغمان آمد به‌جای رفعِ زورکیِ آن‌ها دست به قلم شویم و هرچه در درونمان می‌گذرد توصیف کنیم.
۳. برای فرار از احساسات ناخوشایند فورن به گوشی پناه نبریم.
۴. روزمرگی‌هایمان را با دقت مکتوب کنیم و از تکرار در نوشتن ملول نشویم.
۵. یک کانال تلگرامی بسازیم و هر روز در آن یادداشت کوتاهی منتشر کنیم.
۶. دایره‌ی واژگانمان را با استفاده‌ی فعالانه از واژه‌های تازه گسترش بدهیم.
۷. هر ماه دستِ کم یک رمان سطح‌بالا بخانیم.
۸. سبدی از انواع کتاب‌ها داشته باشیم؛ داستان، زندگی‌نامه، شعر، نمایشنامه، فلسفه، علم، روانشناسی، جامعه‌شناسی و…
۹. در کنار نوشتن با کاغذ و قلم، تایپ کردن با رایانه را هم جدی بگیریم.
۱۰. هر روز پیاده‌روی کنیم.
۱۱. مقاله‌یی در باب «هنر خوب شنیدن» بنویسیم.
۱۲. گزیده‌گو باشیم و جملات کامل و دقیقی به زبان بیاوریم.
۱۴. ملاقات حضوری با دوستانمان را جدی بگیریم.
۱۵. نقاشیِ خوب ببنیم و خیره شدن به تابلوها را به نوعی مراقبه تبدیل کنیم.
۱۶. به افراد و گروه‌های توانمند پیشنهاد همکاری بدهیم.
۱۷. مدام به دنبال راهی برای خلق تجربه‌های کاملن تازه باشیم.
۱۸. شب‌ها از ابزارهای الکترونیکی -از جمله گوشی- فاصله بگیریم و از نور محیط بکاهیم.
۱۹. زود بخابیم و خوب بخابیم.
۲۰. در ساعاتی از روز، سرپا کار کنیم.
۲۱. وقت‌شناس باشیم.
۲۲. از دروغ بپرهیزیم و حتا به‌قیمت از دست دادن منفعتمان، واقعیت را تحریف نکنیم.
۲۳. بیشتر آب بنوشیم.
۲۴. قدردان داشته‌هایمان باشیم.
۲۵. با پیش‌فرض‌ها و پیش‌بینی‌هایِ نسنجیده و منفی به عملکردمان آسیب نزنیم.
۲۶. فراموش نکنیم که شکست مکرر در دستیابی به برخی ایده‌آل‌ها بهتر از آن است که از ایده‌آل‌هایمان دست بکشیم.
۲۷. رنگین‌کلام باشیم.
🩷در وبینارهای نوروزی نویسنده‌ساز درباره‌ی هر یک از این موارد بیشتر حرف می‌زنیم.