مدرک نویسندگی

مدرک نویسندگی

نوشتن را نباید با تحصیلات رسمی آلود.

تحصیل در دانشگاه یک چیز است، نویسندگی چیزی دیگر.

دانشجو بالاخره فارغ‌التحصیل می‌شود، اما نویسنده همیشه در حال تحصیل است.

متن ما مدرک ماست.

16 پاسخ

  1. به قول هیچکس “از همه یاد میگیرم چ از تو چ از اونی که میکنه انتقا کشکی تا بمیرم کلاس بشه تعطیل”من خودم سعی می کنم تا زمانی که زنده هستم تو کلاس در حاظر بشم

  2. اگر از نوشتن چیزی جز خودش را طلب نکنیم آنگاه باور پذیر می شود که نمی توان بدون نوشتن زیست.

  3. سلام شاهین عزیز
    خیلی وقته اینجا چیزی ننوشتم و سایتم رو هم بروز نکردم.
    راستش مدتیه درگیر چندتا دوره آموزشی هستم و دارم تا حد مرگ روی یادگیری خودم کار می‌کنم.
    خیلی دلتنگ اینجا بودم.
    از نوشتن هم دور افتادم و احساس گناه میکنم.
    راستش بعضی اوقات دچار چهارچوب‌های ساختگی ذهنی در مورد علاقه و استعداد میشم اما یه کم که بیشتر دقیق میشم میبینم واقعا مهم نیست من به چی علاقه دارم و استعدادم چیه. مهم اینه که باید بنویسم تا بدونم قدم بعدی چیه. نوشتن منو به مسیری میبره که انتظارشو نداشتم اما باید میرفتم. علاقه و استعداد اهمیتی نداره.
    به نظرم مهم‌ترین چیزی که یک محتواگر نیاز داره صبره.
    نوشته‌هام خیلی زهوار در رفته شده استاد ببخشید.

    1. اتفاقا امروز داشتم فکر می‌کردم که چرا مرتضی کامنت نمی‌ذاره یه مدته.
      سایتت رو هرگز ول نکن. حداقل هفته‌ای یکبار یه چیزی بنویس حتما.

      1. احساس می‌کنم درگیر کلیشه‌های بی‌فایده نوشتن شدم در حالی که نباید نوشتن رو سخت گرفت و برای همین حتما با قدرت این کارو از سر می‌گیرم و به هر ترتیبی شده هفته‌ای حداقل یک پست منتشر می‌کنم بدون هیچ کلیشه‌ای.

  4. فکر کنم توی کتاب نبوغ دیوانه خوندم که هنرمند هیچ وقت بازنشسته نمیشه. یه نفر رو هم مثال زد که تا آخرین لحظه زندگیش مشغول کار و هنرش بوده. اگه اشتباه نکنم نویسنده داشت از اهمیت نوشتن می‌گفت.

    1. زنده باد زهرا جان
      راستی من کتاب نبوغ دیوانه رو دوست دارم.
      ایده‌هایی خوبی هست تو یه بخش‌هایی از کتاب.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *