سایه‌ی یک سیب را توصیف کن

گاهی جمله‌یی کوتاه انگیزه‌یی می‌شود برای ده برابر بیشتر نوشتن. یکی از این جمله‌ها که در من بسیار اثر کرد از پیتر د بویسر است خطاب به مترجم کتاب «کتاب‌سوزی/چشم‌انداز گذرگاه خیالی»: 

«ساعت‌ها بدون گوشی تلفنت بنشین و سایه‌ی یک سیب را توصیف کن.» 

این جمله ما را دعوت می‌کند به دیدن، حوصله‌ی دیدن،‌ حوصله‌ی از دیده‌ها نوشتن. 

باور کن. باور کن که نوشتن یعنی حوصله. 

شاید چون حوصله‌ی خیلی چیزهای دنیا را نداشته‌یی به نوشتن پناه آورده‌یی. پناه آورده‌یی تا از بی‌حوصله‌گی‌ات بگویی؛ اما همین هم حوصله می‌خواهد، حوصله‌ی کلمات را سر بردن، تا بهتر شدن، ذره ذره بهتر شدن. 

به همسفران مدرسه نویسندگی بپیوندید:

پیشنهاد مطالعه:

7 خرداد 1403

7 خرداد 1403

30 مهر 1403

30 مهر 1403

24 شهریور 1399

24 شهریور 1399

16 اردیبهشت 1401

16 اردیبهشت 1401

29 اردیبهشت 1404

29 اردیبهشت 1404

2 پاسخ

  1. جناب آقای کلانتری
    با سلام

    من به «سبک توصیفی» و تصویرسازی و خیال‌پردازی در نوشتن علاقه دارم. سوالم از شما این است که چه منابع یا کتاب های دست اول و معتبری در این زمینه برای بهبود و ارتقای مهارتم در این سبک مفید است؟ ناگفته نماند اشعار حکیم نظامی را در این زمینه بسیار دوست دارم و بهره می برم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *