اگر بخواهی به طور منظم وبلاگ‌نویسی کنی یا در توییتر و اینستاگرام بنویسی، باید نسبت به یک موضوع مهم آگاه‌تر بشوی.
اینکه در این طیف بیشتر در کدام طرف هستی:
دسته اول: افرادی که حرف خودشان را می‌زنند
دسته دوم: افرادی که در حال پاسخ دادن به دسته اول هستند
پر واضح که دسته دوم ممکن است به ناله کردن، نقدهای بیهوده و سرخوردگی دیده‌نشدن دچار شوند.
اما بیایید با دو نمونه موردی فرضی کمی واضح‌تر این موضوع را بشکافیم:
وبلاگ‌نویس اول:
سعید راه خودش را می‌رود.
بسیار می‌خواند و وبلاگش را گزارش یادگیری می‌داند. ایده‌هایش را در مخالفت با دیگران به دست نمی‌آورد.
لب به نقد موضوعاتی که چیزی از آن‌ها نمی‌داند نمی‌گشاید.
سطح خودش را در این حد تنزل نمی‌دهد که مدام در حال پاسخ دادن باشد.
او مسئله ایجاد می‌کند.
سعید با خودش رقابت می‌کند.
تسویه حساب شخصی در وبلاگ دغدغه او نیست.
خسته نمی‌شود، تداوم دارد. چراغ وبلاگ او همیشه روشن است.
وبلاگ‌نویس دوم:
نیما از سر حسادت، بغض، کینه یا توخالی بودن مدام دنبال تناقض‌یابی در ایده‌های دیگران است.
اون فقط به فکر پاسخ دادن است.
به جای در نظر گرفتن طیف وسیعی از مخاطبان، برای دیده‌شدن و برانگیختن یکی دو نفر می‌نویسد.
نیما برای خودش مجوز اظهار نظر دربارۀ چیزهایی که هیچ از آن‌ها نمی‌داند را صادر می‌کند.
نیما چند وقت یکبار عزم وبلاگ‌نویسی می‌کند، مدتی می‌نویسد و دوباره با بهانه‌ای دیگر وبلاگش متوقف می‌شود.
لجبازی و حماقت نیما را از پای در می‌آورد.
به هر حال، همۀ ما ترکیبی از سعید و نیمای فرضی هستیم.
مهم این است که سمت و سوی ما به کدام طرف طیف باشد.
وبینار آموزش نویسندگی شاهین کلانتری (کلاس آنلاین نوشتن و تولید محتوا)
16 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
[…] دو سبک متفاوت ایده‌یابی در وبلاگ‌نویسی […]
بسیار عالی و مفید بود. ممنون آقای کلانتری. قلمتون مانا
ممنونم مریم نازنین
سلام مجددا
خیلی ممنونم بابت وقتی که گذاشتین
من هنوز سایت خودم رو راه اندازی نکرده ام
کنکوریم و میخوام بیشتر رو درس و مشقم تمرکز کنم
ولی بعد از کنکور خیلی دوست دارم رو ارزوی چندین ساله ام (یعنی داشتن یه بلاگ) کار کنم
الان فقط میخوام تحقیقات لازم راجب موضوع اینده ی بلاگم رو انجام بدم و برای زمان بعد از کنکور چند تا مقاله ی اماده داشته باشم
قبلا یه وبلاگ ساخت عکس نوشته داشتم ولی اینبار دیگه نمیخوام تو این حوزه فعالیت کنم
به موضوعات خیلی زیادی علاقمندم
و متاسفانه مطالعاتم خیلی پراکنده ان
از موضوعات روانشناسی رشد فردی و مدیریت زمان تا فلسفه و موضوعات مذهبی مثل حدیث پژوهی و معارف اهل بیت (ع) و زبان های خارجه
من توی مقاله هاتون راجب بلاگ نویسی خونده ام
پیشنهاد داده بودین راجب رشد فردی بنویسیم
ولی من در این خصوص انقدر مطالعه کرده ام که واقعا نمیتونم بیشتر ازین راجبش مطالعه کنم ( دوست دارم راجبش بنویسم ولی نه به عنوان موضوع هشتاد درصدی بلاگم)
هدفم از ایجاد بلاگ اینه که دوست دارم به مردم کمکی کرده باشم و همچنین مطالعات پراکنده ی خودم رو سر و سامان بدم بخاطر همین هم خیلی مایلم یه موضوع خوب برای نوشتن و تحقیق پیدا کنم
در ضمن مطمنم مهم نیست چه رشته ایی قراره بخونم حتما حتما راجب رشته ام هم خواهم نوشت و مطمنا یکی از موضوعات خیلی مهم بلاگم خواهد شد
من مقیم آلمان هستم و مشاهده میکنم که افراد خیلی زیادی سوالات مختلفی رو راجب زندگی کردن در غرب دارن
همچنین موضوعاتی مثل چگونه اموختن زبان خارجه و … و طبیعتا فرهنگ متفاوتشون با فرهنگ خودمون
راجب این موضوع هم دوست دارم بنویسم ولی فقط به عنوان بیست درصد محتوای بلاگم ( دوست ندارم موضوع اصلی بلاگ باشه)
خیلی دوست دارم در اینده یه رمان بنویسم
همچنین کتبی رو که مطالعه میکنم رو همراه با یه خلاصه و چیزایی که ازش یادگرفتم به اشتراک بزارم
البته یه چند تا کتاب خوب المانی که هنوز به فارسی ترجمه نشدن رو هم خیلی مایلم ( یا یه قسمتهایش رو یا هم کل کتاب رو) ترجمه کنم
خیلی خیلی ممنونم
سلام رفیق
به به، پس منظرم تا زودتر وبلاگ خودت رو هوا کنی.
راستی مگه اونجا هم این کنکور لعنتی هست؟
تا قبل از راه اندازی بلاگت، لااقل اینجا بیشتر بنویس برام. خوشحال میشم.
یعنی شما میفرمایین با این توضیحاتی که دادم خوبه با این موضوعات وبلاگ بسازم . یا اینکه منظورتون فقط نوشتن (به عنوان موضوع اصلی ) راجب محل اقامتم بود ؟
اره یه چیزی شبیه کنکوره البته خیلیییییییییی خیلیییی متفاوته ولی خوب بهر حال امتحانی هست که باهاش مشخص میشه چه رشته هایی رو میتونیم بخونیم و تو چه رشته هایی شانس کمتری داریم
بازم ممنونم و ببخشید که همه اش وقتتون رو میگیرم
ببین شروع کن به نوشتن.
خود نوشتن بعد از یه مدتی بهت میگه که دربارۀ چه موضوعاتی بیشتر بنویسی.
ولی هرگز خودت رو از مزایابی شگفت انگیز وبلاگ نویسی محروم نکن.
تحت هر شرایطی بنویس.
منتظرم تا زودتر لینک وبلاگت رو بهم بدی.
سلام وقتتون بخیر
ممنون بابت مطلبی که گذاشتین
یه سوال داشتم ممنون میشم اگر. اهنماییم کنید:
خیلی وقته تو فکر اینم که وبلاگ نویسی رو شروع کنم فقط نمیدونم چطوری باید موضوعم رو انتخاب کنم
موضوعی که به قول خودتون ( تو کتاب انلاینتون) بتونم ۸۰ درصد مطالبم رو بهش اختصاص بدم
میشه بفرمایین چطوری باید موضوع وبلاگ رو تعیین کنیم ؟
خیلی ممنون
سلام دوست خوبم
سوال خیلی مهم و خوبی رو پرسیدید.
البته من تو دسته وبلاگ نویسی دربارۀ این موضوع چندباری نوشتم.
اما تصمیم دارم برای شما یک پست مستقل بنویسم.
لطف میکنید اگه یه مقدار بیشتر از علایق و حوزه های کاری خودتون برام بگین.
و اینکه آیا سایت خودتون رو راه انداختید یا نه؟
سلام
وقت به خیر
عالی بود
من یه دعا میکنم شما امین بگو 🙂
خدایا مارو همچون نیما نالان نگردان و همچون سعید بگردان تا سعادتمند شویم .
شما الان تصور کن یه لیموترش قاچ کردی و نمک زدی فشارش بده اب لیمو ترش روش جمع شده (دیدی بزاق دهنت ترشح شد 🙂 فقط تصور کردی ) پس با تصور روزهای خوب و با برنامه ریزی و تلاش و تکرار و تلاش و تکرار به اهداف دست پیدا کنیم .
#همین
#تکرار
#سعادت
دقیقا همین دیدگاه است
سعی کرده‌ام سعیدوار به مسیرم ادامه دهم گرچه بعضی وقتها نیمای درونم بدقلقی می‌کند ولی توانسته‌ام مهارش کنم 😉
ممنون از تو شاهین عزیز
پیروز بمانی
تو اگه با همین فرمون جلو بری به جاهای خیلی خیلی خوبی میرسی.
با سلام خدمت شاهین بزرگوار.
(او وبلاگش را گزارش یادگیری می داند.)
این طور که از این جمله متوجه شدم یعنی هر چقدر مطالعه می کنی، گزارش آنچه یادگرفتی رو به طور مداوم در وبلاگت منعکس کنی.
و به همین دلیله که همیشه میگی اگه یک کتاب خوندی، باید به اندازه دو تا کتاب بنویسی. درست متوجه شدم استاد؟
بله لیلا جان
البته نوشتن دو کتاب در ازای یک کتاب در عمل شاید دشوار و غیرعملی برسه و حالت استعاری داره.
یعنی اینکه میزان بهره برداری خودت رو از اونچه که میخونی بالاتر ببری.
وبلاگ نویسی باعث میشه مطالعه و یادگیری ما اثربخش تر بشه. چون با نوشته هامون به نوعی در حال آموزش دادن آموخته هامون هستیم و آموزش دادن بهترین نوع یادگیریه.
سلام جناب کلانتری… مطلب مفیدی بود. به نظرم فونت سایت عوض شه، نمایشش بهتر خواهد شد
حامد عزیز
به خاطر سرعت اینترنت شاید دیر لود شده.
چند لحظه صبر کنی فونت سایت درست میشه.