«شاد بودن کافی نیست» عنوان کتابی است که نشر میلکان به‌تازگی از مارک منسن چاپ کرده. در یکی از جستارهای کتاب که اندرزنامه‌ای برای کارآفرینان مشتاق است می‌خوانیم:
«برای پول‌درآوردن وبلاگ ننویسید.
به خاطر عشق به نویسندگی وبلاگ بنویسید.
برای به‌اشتراک گذاشتن علایقتان با دیگران وبلاگ بنویسید.
اما برای پول‌درآوردن این کار را نکنید.
هر وبلاگ‌نویسی که بابت نوشته‌هایش درآمد میلیونی دارد، ابتدا این‌گونه نبوده و این‌طور برنامه‌ریزی نکرده بوده است. فقط این‌طور پیش آمده و سال‌ها زمان برده است. ماه‌ها نه، سال‌ها.»
چند نکته هم هست که من به این حرف اضافه میکنم:
توجه به حرف منسن کمک می‌کند با نگرانی کم‌تری بنویسیم و مداومت در وبلاگ‌نویسی را بی‌ثمر ندانیم. و مدام خودمان را بازخواست نکنیم که چرا وبلاگمان پولساز نیست یا چرا خواننده و بازخورد نداریم.
توان و تمرکز ما می‌تواند صرف اصل کار شود؛ یعنی ساختن وبلاگی با محتوای درجه‌یک.
و بعد اینکه:
یاد خودم افتادم! چند سال پیش که کیبوردفرسایی برای این وبلاگ را شروع کردم، اصلا بنا نداشتم کلاس نویسندگی برگزار کنم. البته پیش از آن سابقۀ تدریس چیزهای دیگر را داشتم، اما در این وبلاگ برنامۀ تدریس نداشتم.
چون کار روزنامه‌نگاری را گذاشته بودم کنار، به واسطۀ وبلاگ می‌خواستم دستم کماکان در آتش محتوا باشد.
باری، اولین کلاس‌های نویسندگی من با درخواست خوانندگان وبلاگ و کانالم شکل گرفت. حتی به دلیل مشغله‌های دیگر مدتی از انجام این کار امتناع میکردم.
اما خب حالا خوشحالم که وبلاگ واسطه‌ای شد تا در فضای بزرگ و جریان‌ساز آموزش، حضوری جدی‌تر داشته باشم.
از طرف دیگری به موضوع نگاه کنیم:
در حال حاضر استراتژی محتوا به من می‌گوید که به جای روزانه‌نویسی در وبلاگ، هر یکی دو هفته یکبار یک مقالۀ خرکیِ بهینه شده برای گوگل منتشر کنم. اما می‌بینید که این حرف توی گوش من نمی‌رود (یا می‌رود و سریع از آنور لیز می‌خورد میفتد بیرون).
چرا؟ چون از انتشار روزانۀ یادداشت در وبلاگم لذت می‌برم. نوشتن به این شیوه سرحالم می‌کند. مثلاً الان که دارم این سطرها را می‌نویسم ساعت از دو نیمه‌شب گذشته، فردا نه صبح یک کلاس سه ساعته دارم و بعد از آن یک خروار کار دیگر، اما خوش دارم بیدار بمانم و بنویسم تا با حس پیروزی حاصل از نگارش یک یادداشت به بستر بروم.
جان کلام:
وبلاگ‌نویسی زمانی نتیجه می‌دهد که با تداوم همراه باشد و تداوم جز با عشق و اشتیاق میسر نیست.
34 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
چقدر عجیب که من به تمام سوالاتم به شکل عجیب غریبی توی سایتتون میرسم استاد.
🤞🤞😍
هر روز با خوندن نوشته هاتون بیشتر و بیشتر به دنیای نویسندگی و مخصوصا وبلاگ نویسی علاقه مند میشم…
سلام
خوشحالم که چنین حسی دارید دوست خوبم.
به امید موفقیت روزافزون شما.
درود بر استاد شاهین جان عزیز و نازنین استاد بی همتا
من هم انجیر خشک و حتی خیس شده را دوست دارم
اما انجیر تازه که توی باغ مان هم هست به سختی میخورم یا صرف نظر می کنم اکثر اوقات از خوردنش هنوز دلیل محکمی برایش پیدا نکرده ام دقیقا عین طفره رفتن برای وبلاگ نویسی
سلام.
استاد من تازه دارم یه سایت بالا می‌آرم. وقتی می‌خوام برگه تازه و دسته بندی‌های جدید ایجاد کنم کمی گیج میشم. نمی‌دونم برگه بلاگ من چه ویژگی‌ای قراره داشته باشه که سایر مقالاتم نداره؟
آیا فرق وبلاگ‌نویسی در سایت با مقاله نویسی در روزمره بودن وبلاگ نویسی هست؟ یعنی من در برگه بلاگم باید یادداشت‌های کوتاه‌تر و غیر تخصصی‌تر و شخصی‌ترم رو منتشر کنم؟
درود زینب خانم گرامی
موضوع خیلی ساده‌ست:
وبلاگ یعنی بخشی از سایت که توش محتوا می‌ذارید.
ممکنه اسم وبلاگ هم روش نباشه.
پس اصلاً درگیر این موضوع نشید.
فقط بنویسید و منتشر کنید.
خیلی جالب بود مطلب تون درباره وبلاگ نویسی
سپاس بی‌نهایت.
این سوال پیش میاد که آیا باید از اول استراتژی خاصی برای کار وبلاگ نویسی داشت؟ بخش های مختلف داشته باشه؟ یا مثلا توی وبلاگ داستان هامونو فقط بذاریم یا سایر مطالب رو هم بذاریم؟ اشکال نداره همه اش باهم باشه؟
درود زینب عزیز
اول باید ببینید که چرا می‌خواید این کار رو انجام بدید.
بعد هم شروع کنید به کار و آزمایش و مطالعه.
به تدریج در حین کار می‌تونید استراتژی خودتون رو شکل بدید.
اینجا دربارۀ این موضوع یه چیزایی گفتم:
انتشارات کوچک خودتان را راه‌اندازی کنید
سلام
ممنون استاد جان بابت معرفی کتاب جدید. نوشته‌های مارک منسن واقعا راهنمای خوبی است. کلمات جاندار هستند و تاثیرگذار.
ممنون که همیشه هستید و پر تلاش می‌نویسید. نوشته‌های هر روز شما برای من همیشه انگیزه بخش بوده و هست.
پاینده باشید.
سلام آیدا جان
فدای تو.
محبت داری.
شاد باشی دوست خوبم.
با آرزوی بهترین‌ها.
سلام جناب استاد کلانتری…ممنون بابت مطالب خوبتون و شوق و اشتیاقتون…
ای کاش روزی برسه ک بنده هم مثل شما و امثال شما پرهدف و باانگیزه پیش برم…تشکر از لطفتون
زنده باشید ملیحه عزیز
بی نهایت سپاسگزارم از شما به خاطر مهر و لطفی که دارید.
امیدوارم همیشه خوش بدرخشید.
سلام به شاهین عزیز
من هم به وبلاگ‌نویسی عادت کرده‌ام. خوشبختانه یکسال و نیمه که مداوم می‌نویسم و گاهی مطالب قبلی رو بازنگری میکنم، این فضا هیچوقت خسته‌کننده نیست. پیش اومده در بعضی پست‌هام به
تکرار بیفتم اما در آخر نوشتن از یک موضوع تکراری رو به جایی می‌رسونم که مطلبم
حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشه.
ممنونم ازت
زنده باد بیتا جان
چقدر این جمله قشنگ بود:
«در آخر نوشتن از یک موضوع تکراری رو به جایی می‌رسونم که مطلبم حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشه.»
شما نظم و تداومت تحسین‌برانگیزه.
همیشه با قدرت ادامه بده.
استاد جان سلام امشب بعد از لایو صد داستان شنبه ۹۹/۱۰/۶ داشتم این پست را می خواندم و پیش خودم حساب میکردم که با کارهای مختلفی که شما انجام می‌دهید در طول شبانه روز چند ساعت می‌خوابید؟ آخرش هم حساب و کتابم به جایی نرسید
درود بر مرجان خانم عزیز و نازنین
😉😍😍
من اتفاقا هشت ساعت کامل می‌خوابم شب تا صبح؛ اما تو ساعت بیداری سعی میکنم نهایت استفاده رو از زمان ببرم. البته که وقت زیادی هم هدر میره.
از مهر و توجه شما بی‌نهایت سپاسگزارم.
سلام و عرض ادب استاد عزیز 🌹
جان کلام تان ذوق مضاعفی به قلب اشتیاقم نشانه رفت.
استاد اینقدر خوشحال میشم که هر روز اینجا حضور داشته باشید.
خیلی از مطالب پربرکت قبلی تان را هنوز توفیق خوندنشون رو نیافتم اما مطلب زنده ی روز یک حس متفاوتی دارد خواندنش.
تشکر می کنم استاد گرامی
درود بر تو فاطمه جان
نوشتن در اینجا رو داشتن دوستانی نیکی چون شما به کاری دلچسب تبدیل می‌کنه.
درود بر شاهین کلانتری عزیز که حرف‌هاش مدام من رو وسوسه می‌کنه برای راه‌اندازی وبلاگ.
درود علی عزیزم
امیدوارم وبلاگ خودت رو زودتر هوا کنی و لینکش رو برام بفرستی.
سلام استاد
من تا به حال هیچ کدام از کتاب های آقای مارک منسن را نخوانده ام و این دلیلی شد که نامش را در گوگل جست و جو کنم و چند مصاحبه از ایشان بخوانم. از نگاه من خاصیت این دنیاست که هرچقدر عشق بدهی به آن اندازه دریافت نمی کنی! بلکه بیشتر نصیبت می شود. شاید هم خاصیت عشق باشد! نمی دانم! و این درباره عشق به نوشتن هم مصداق دارد! حس میکنم سال ها عشق نویسی، در فروش کتاب های آقای منسن بی تاثیر نبوده و همین دلیل خوبی است برای وبلاگ نویسی که به آن توصیه دارید. که امیدوارم این دلیل ها به زودی مرا در مسیر وبلاگ نویسی قرار دهد. سپاس برای اشتراک نوشته هایتان
امیدوارم خوش بدرخشی هانیه عزیز.
سلام آقای کلانتری عزیز
واقعا چقدر خوبه که بشه همه ی آدما برای علاقه شون یه کاریو انجام بدن نه صرفا از اول برای کسب درآمد و بدون هیچ علاقه ای… نبودن علاقه باعث میشه هیچ وقت با عشق اون کارو انجام ندیم و به زور باشه.
زنده باد زهرای گرامی.
باعشق و اشتیاق، برقرار باشید….
زنده باشی هانیه عزیز.
اگه من عاشق نویسندگی بودم و تو این حوزه فعالیت میکردم حتما یه ادرس میذاشتم تو فضای مجازی که همه برام لوازم تحریر بفرستن!
بعد نگهشون میداشتم هر روز از ارسالی های جدید استوری میذاشتم یا یه پیج جدید براشون میساختم، هیچوقتم هیچ کدومشونو به خیریه ها نمیدادم.
حتی میتونستم کار آفرین بشم از چند نفر بخوام ارسالی های مردمو تو قفسه ها بچینن و گرد و خاکاشو پاک کنن یا چک کنن خودکارا مینویسن یا نه. اگه هم از لوازم تحریر قدیمی یا خیلی جدید و فانتزی کسی چیزی می فرستاد ادرس خونه هاشونو پیدا می کردم می رفتم حضوری ازشون تشکر می کردم و کلی دوستای با فرهنگ پیدا می کردم! شایدم اصن نویسندگی رو میذاشتم کنار به جاش یه مغازه لوازم تحریری میزدم و با ۵۰% اف جنسامو میفروختم.
خیلی هم عالی.
بسیار عالی ، من خیلی خوشحالم که از نوشته های شما ، بهره میگیرم
سلام بهاره عزیز
بی‌نهایت سپاسگزارم.
از کیبورد فرسایی تا اسکای روم، راه طولانی و طاقت فرساست، بنشینید و گلویی تازه کنید.
😍 سلامت باشید.