بهترین روز زندگی من

وقتی نوشته های شما را میخوانم نوشتن را راحت تر و دوست داشتنی تر حس میکنم. انگار دیگر ترسی برای دست به قلم شدن نیست.

بینظیر بود بینظیر
و چقدر تامل برانگیز هستن جمله جمله ی نوشته های شما . نوشته های به ظاهر آرام، خانگی و معمولی اما برای من نوشته های شما مثل مقاله های زبان انگلیسی می ماند که جمله جمله اش کلمه به کلمه اش برای جذاب و مفیدن مثل زمانی که می نوشتم it is a book باور کنید جملات ساده ی شمارو هم همینقدر با تامل می نویستم تکرار میکنم و تمرین میکنم تا در ذهنم نهادینه شوند و دایره ی لغاتم را بالا ببرم . به نظر من البته استاد جان ما باید زبان فارسی را مثل زبان های خارجی تمرین کنیم و به قول این نتورکرها فنجونمون باید خالی باشه ……

وااااای عالی بود من الان نزدیکه دوساعته که دارم توی سایت میگردم و میخونم چه لذتی بالاتر از این که انسان هر لحظه با چیزای جدیدی آشنا بشه از همه مهم تر حرف های قشنگیه که شما نوشته بودین چقدر دلنشین بود و قلبم پراز خوشحالی شد با دیدن اینقدر زیبایی
امیدوارم شاگرد خوبی براتون باشم و روسفید بشم .

شکوه‌ زندگی، زمانی است که حس کنی بهترین روز زندگی‌ات را تجربه کرده‌ای و هیچ بهانه‌ای توان خدشه‌دار کردن این شگفتی را ندارد.

سلام.مدتی است که میخوانمتان. وارد شدن به اینجا آسان و از اینجا رفتن بسیار سخت است. قطعا یکی از بهترین ها هستید. از این وقت و انرژی و عشقی که میگذارید و کاملا ملموس است سپاس گزارتان هستم.

مخلص شاهین عزیز هم هستیم.
والا من هم میخوام ببینمت اما وقت نمیشه. این وقت نمیشه از این دسته سرم شلوغه نیست. کار و لذت بردن و سفر هستش و صد البته زبان.
ولی حتما یه روزی یکی از کارگاه هات رو میام فقط به دیدن خودت.

فلسفه(تفکر عمیق) که چیز خوبی هست فقط حیف که تو جامعه ما گم شده :/

[…] «بهترین روز زندگی من» را […]

سه شنبه جالب بود
منم حوصله نوشتن رنگ دیوار و خال دماغ معلم و پای شکسته دوست و مریضی خودم را ندارم
من حوصله حوصله ی سر رفته خودم را با نوشتن از جعبه خیلی خیلی خیلی بزرگ اینده خیلی خیلی خلی جذابی که برای خودم رسم کردم را می خرم….
ایا نوشتن روزانه به معنی نوشتن وقایع روزانه است ؟

سلام 🙂
اول از همه سال نو مبارک؛ هر چند از دید جنابعالی روزی عید است که در آن چیزی نوشته باشی… پس هر روزت مبارک 😉

درستش این بود که اول لغات جدیدم را یاد می گرفتم و بعد به عنوان هدیه می آمدم اینجا و کامنت می گذاشتم؛ اما نوشته ات خیلی عالی بود پس اول کامنت می گذارم.
——

“اصولاً وقتی چیزی را جار می‌زنی یعنی اصلاً از آن سر درنمی‌آوری”
به همین دلیل است که از واژه senior متنفر هستم. آدم ها یا fresh man هستند یا junior یا mid-level و یا life time student. خیلی از ایرانی ها عاشق این هستند که در لینکداین بزنند “کارآفرین” یا senior developer … جمع کن عمو… خیلی هایشان مصداق همین جمله تو هستند.

“آخر شب، حوالی دوازده هر طور شده، پادکست را ضبط می‌کنم. ”
پادکست هایی که قرار هست عمومی شوند؟

“در آموزش فلسفه هیچ‌چیز جای سروکله‌زدن با یک متن دشوار را نمی‌گیرد.”
متن دشوار از چه لحاظ؟ کلمات قلمبه سلمبه؟ یا متنی که قرار باشه تفکری باشه؟

“رابطۀ نزدیک رابطه‌ای است که در آن؛ خودِ گفتگو از موضوع گفتگو مهم‌تر باشد”
چه جمله محشری… برای این جمله چیزهایی در همین کامنت نوشتم که پاکشان کردم 🙂

سلام
مثل همیشه ایده جدیدت حرف نداره.
من که هم از قالب و هم از ایده خوشم اومد.
جالب، جذاب و آموزنده.
موفق باشی.

درود بر استاد و خسته نباشید
چقدر ایده بسیارجالبی،سپاس فراوان
روز نوشت هایی به صورت مرور روزهای هفته، حداقل کاری است که می توان برای نوشتن بصورت روزانه انجام داد و از درون آن چیزی سترگ بیرون آورد.
روز نوشت ها چقدر غنی از جملات ونوشته هایی است که هرکدامش میتواند ساعت ها آدم را به فکر فرو ببرد.
حداقل، تکلیف آدم با خودش به این شکل روشن هست حتی اگر هیچ ایده ای برای نوشتن درباره آن نیافتی از مجموع اندیشه هایی که دایم درذهن در گذرند و حالات احساسی روزانه میشود چیزی از دل آن بیرون کشید ونوشت.
چون قرارگداشتیم با خودمون که به قول استاد کلانتری((خودمون را با غولها مقایسه کنیم نه کوتوله ها)) من که واقعا حض( ؟) کردم از راهبرد نو استاد در نوستن و الهام گرفتم.

چه کار جالب و هیجان انگیزی.
دوست دارم امتحان کنم

شاهین جان سلام، وقتی روی دکمه ضبط می زنی، دستتو روش نگه دار و به طرف بالا سوایپ کن تا قفل بشه و دچار قالب بستن انگشت نشی

خیلی کار هیجان انگیزیه این روز نوشته‌ها

سلام برادر

تلگرام شعورش را داشته!!
وقتی شصت مبارک را بر روی آیکون ضبط صدا قرار دادید به سمت بالا بکشید تا آیکون قفل شود. در این لحظه شما شصت مبارک را بردارید و با خیالی آسوده به ضبط پادکست ادامه دهید.

شاهین کلانتری عزیز
همیشه از خواندن مطالب سایت هیجان زده می شوم. کلی انرژی در لا به لای کلماتت پنهان شده اند.
باید اعتراف کنم وبلاگت یکی از بزرگترین و الهام بخش ترین منابع مطالعاتی من هست. بعضی از جمله هایت ایده هایی را بهم می دهد که در یک طوفان فکری 10 نفره هم نمی توان به آنها دست پیدا کرد.
راستی برای ضبط پادکست چرا از رکوردر گوشیت استفاده نمی کنی؟ بعد از ضبط خیلی راحت می توانی آن فایل را هر جا که خواستی قرار دهی

نادر فتوره چی برای درک ابتذال، شاید مجبور است در فضای توئیتر باشد.
در آن فضا پاسخ هایی که به او داده می شوند، انعکاس خوبی برای ارزیابی وضعیت میانمایگی اند.
هر چند شخصا خواندن کتاب «میانمایگی» نادر را به خواندن توئیت هاش ترجیح میدم.
با مهر
یاور

شاهین تلگرامتو اپدیت کن … میتونی دکمه ویس رکورد رو قفل کنی و با خیال راحت شستت رو برداری و حرفتو بزنی

سلام شاهین جان
یه نکته ای به نظرم اومد که احتمال داره تا حالا بهش رسیده باشی ولی اینجا میگم شاید کمک کنه
برای ضبط کردن تو تلگرام زمانی که روی علامت ضبط لمس میکنی، یه علامت قفل باز شده بالای علامت ضبط میاد، فقط کافیه همونجور که در حال لمس علامت ضبط صدا هستی، انگشتت رو به سمت اون قفل بکشی، اونوقت دیگه نیاز نیست انرژی شصتت بیخودی هرز بره
یه سری مزایای دیگه هم داره که خودت بهتره امتحانشون کنی

سلام آقای کلانتری
واقعا نوشته های شما و آقای حسین صفوی آدم رو عاشق نوشتن می کنه
دمتون گرم