ارتباط با مدرسه نویسندگی: 09388101739
ایمیل: info@madresenevisandegi.com
Facebook
Twitter
Instagram
RSS
لوگوی شاهین کلانتری
  • وبلاگ
  • درباره‌ی من
  • کانال تلگرام من
  • نظرات جدید
  • مدرسه نویسندگی
  • آموزش نویسندگی
    • اصول نویسندگی
    • تولید محتوا
    • عادت نوشتن
    • رادیو
  • کلاس‌‌ها
    • کلاس آنلاین نویسندگی
    • نویسنده-کارآفرین
    • کارگاه آنلاین تولید محتوا
    • کلاس حضوری نویسندگی
    • آموزش کپی‌ رایتینگ
  • رسانه‌ها
    • مدرسه نویسندگی
    • اینستاگرام شاهین کلانتری
    • اینستاگرام مدرسه نویسندگی
    • کانال تلگرام
    • کالج پول
    • جمله‌ورزی
  • جملات کوتاه
  • نامه
  • لینک
  • پرسش‌و‌پاسخ
آسیب اصلی دقیقه ‌نودی ‌بودن

آسیب اصلی دقیقه ‌نودی ‌بودن

1398-08-09شاهین کلانتریبهره وری, توسعه فردی16 دیدگاه

شتابزدگی، تکرار و کهنگی می‌آورد.

اگر به انجام کارها در دقیقۀ نود عادت کرده باشید حتما شما هم این بعد از انجام کار چنین جمله‌‌ای را به خودتان گفته‌اید: «اینبار هم نشد اون کاری که می‌خواستم بکنم. دفعۀ بعد باید زودتر شروع کنم تا بتونم یه حرکت تازه بزنم.»

تصور کنید از جایی سفارش تولید محتوا گرفته‌اید، طبق معمول دقیقۀ نود هم رد شده، حتی رویتان نمی‌شود تلگرام و واتس‌آپتان را باز کنید تا پیام کارفرما را ببینید. نشسته‌اید پای لپ‌تاپ تا هر چه سریع‌تر مقاله‌تان را بنویسید. می‌بینید کلی ایده و فکر تازه برای این مقاله داشتید، می‌خواستید فرم تازه‌ای را برای اجرای آن به کار ببندید، می‌خواستید یک قصۀ تازه و بکر به آن اضافه کنید، می‌خواستید از چند پژوهش تازه درآن نقل قول کنید، می‌خواستید کلمات تازه‌ای را در متن به کار بگیرید و … اما حالا می‌بینید برای اجرای هیچ یک از این کارها فرصتی ندارید. هر کدام از آن‌ها حوصله و وقت و تمرکزی می‌خواهد که در دقیقۀ نود اصلاً مجالش نیست. چه کار می‌کنید؟ بله، طبق معمول به همان معلومات و توانمندی‌های قبلی خودتان دست می‌اندازید و ماجرا را یک جوری سَنبَل می‌کنید.

ملاحظه کردید؟ آسیب اصلی دقیقه نودی بودن همین است: مجبورمان می‌کند به همان فکرها و ایده‌های قدیمی پناه ببریم؛ و در چنین وضعیتی از یادگیری عمیق که غالباً در حین کار عمیق صورت می‌گیرد مدام دورتر می‌افتیم.

 

چند پیشنهاد برای مطالعۀ بیشتر: | مدرسه نویسندگی | نقشه راه نویسندگی | تولید محتوا | کپی رایتینگ | معرفی کتاب | کلاس‌ها و دوره‌ها | دانلود رایگان کتاب نویسندگی آنلاین 
شاهین کلانتری در مدرسه نویسندگی | تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین
برچسب ها: بهره وری, دقیقه نودی, شتابزدگی, عجله, کار, کار عمیق, نظم شخصی, یادگیری عمیق
پست قبلی 3 اپلیکیشن مناسب نویسندگی و تولید محتوا برای موبایل و رایانۀ شما پست بعدی بهترین تمرین نوشتن و نویسندگی+یک چالش تازه

مطالب پیشنهادی

برنامه‌ریزی و رشد شتابان

برنامه‌ریزی و رشد شتابان

1399-10-22شاهین کلانتری
شما چه بلایی سر ایده‌های محتوایی‌تان می‌آورید؟!

شما چه بلایی سر ایده‌های محتوایی‌تان می‌آورید؟!

1397-08-14شاهین کلانتری
سرپانویسی

سرپانویسی!

1398-01-02شاهین کلانتری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

16 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

شاهین غلام ویسی
1399-02-13 10:58 ب.ظ

سلام شاهین جان امیدوارم حالت خوب و سرحال باشی، من دارم مقالاتی که منتشر کرده ای رو براساس دسته بندی از قدیمی ترین به جدیدترین مطالعه می کنم و تو هفته گذشته دسته بندی بهره وری رو کامل مطالعه کردم و یادداشت برداری کردم، پس اگر از این پس در پست های خیلی قدیمی کامنت گذاشتم زیاد تعجب نکنی…
من بارها برام پیش اومده که یک کار خاص رو تو لیست کارهای 10 – 15 روز متوالی یادداشت کرده باشم و باز موفق به انجام آن نشده باشم و این مورد از دقیقه نودی بودن هم بدتره. علت این مشکل این بود که همیشه کار رو برای اخرین ساعات روز می گذاشتم و قبل از شروع دربارش فکر می کردم و متوجه می شدم که 3 – 4 ساعت انجام این کار وقت لازم داره.
اما خب خوشبختانه راه حلی برای انجام این مشکل پیدا کردم و الان دیگه هیچ کاری رو برای دقیقه نود نمی گذارم و هر روز بعد از ساعت 9 – 10 شب، کاری برای انجام نخواهم داشت و به فعالیت آزاد می پردازم و دلم می خواد که این شیوه رو با شما هم به اشتراک بگذارم بلکه استفاده کنی و حتی در مقاله ای به مخاطبان این سایت آموزشش بدی.
من هر شب قبل از اینکه بخوابم برای فردا یک برنامه کامل آماده می کنم که شامل لیست کارهایی هست که می خوام در طول روز انجام بدم، این لیست رو با دقت آماده می کنم و حسابی روش فکر می کنم تا دیگه در طول روز لازم نباشه که فکر کنم الان باید چه کاری رو انجام بدم.
برخی اوقات پیش میومد که با وجود اینکه لیست کارهای روز رو در اختیار داشتم و می دونستم که باید چه کاری رو انجام بدم، باز فکر می کردم که الان باید چیکار کنم و در واقع تعلل می کردم و ذهن ناخوداگام با شروع کار مبارزه می کرد. همچنین برخی اوقات پیش میومد که قصد شروع کاری رو داشتم، ولی بجای اینکه شروع کنم به انجام دادنش، به نحوه انجام اون فکر می کردم. مثلا یک محتوای 2000 کلمه ای رو می خواستم بنویسم و قبل از شروع به تک تک کلمات و سرتیترهای محتوا فکر می کردم و باعث می شد که دیگه نتونم محتوا رو آماده کنم. این 2 مورد از من یک فرد دقیقه نودی ساخته بود که نصف کارهای روزم رو انجام نمی دادم و نصف دیگه رو هم ناقص انجام می دادم.
خیلی از این بابت از دست خودم دلخور بودم تا اینکه یه روزی در یک جایی یک متنی رو درباره بهره وری مطالعه کردم که گفته بود که برای انجام هرکاری و حتی سخت ترین کار ممکن فقط کافیه شروع کنی و گفته بود که شروع کار به معنی انجام شدن 90% از کار است. منم این توصیه رو آویزه گوشم کردم و هر روز ازش استفاده می کنم و قبل از شروع هرکاری به خودم یادآوری می کنم که فقط کافیه شروع کنم و حتی برخی اوقات ضمیر ناخوداگاهم رو گول می زنم و کاری که چند ساعت وقت لازم داره رو میگم که تو 5 دقیقه می تونم انجامش بدم. در واقع وقتی کاری رو شروع می کنم چنان غرق انجام دادنش میشم که گذر زمان از دستم در میره. این روشیه که با وجود اینکه خیلی ساده به نظر میرسه، کاربرد خیلی زیادی برای من داشته و من رو از شر دقیقه نودی بودن و موکول کردن کار به آینده نجات داده.
ببخشید که خیلی طولانی شد، امیدوارم که براتون مفید واقع بشه
یاحق

پاسخ
شاهین کلانتری
1399-02-15 7:00 ق.ظ

سلام شاهین عزیز
امیدوارم که حالت خوب باشه.
زنده باد. خیلی خوب نوشتی.
گزارش تجربیات شخصی فوق‌العاده کارساز و مفیده.
جای تبریک داره که انقدر خوب در حال بالا بردن بهره‌وری خودت هستی.
برات بهترین‌ها رو آرزو می‌کنم.

پاسخ
ستاره اردانی زاده
1398-11-06 8:52 ب.ظ

نمیدونم واقعا احساس خیلی بدی داره …
درمورد همه چیز به شک افتادم… شاید خاصیت سال کنکوره ولی احساس بی فایدگی شدیدی میکنم..
راستی درمورد اون ایده نانو محتوای کنکوری که گفتم هنوز به عملی بودنش زیاد مطمئن نیستم میترسم معتاد اینستا بشم و یا اینکه وقت زیادی ازم بگیرم فکر میکنم ایده خوبی باشه اما نمیدونم چمه!! به شدت گیجم و مردد..
به نظرت به جز اینستاگرام چه بستری برای اینکار مناسبه که کمتر اعتیاد آور باشه ؟
یه چیز دیگه ..
میدونم تا امروز خیلی درمورد اهمیت برنامه ریزی و شیوه شخصی خودت توی مدیریت زمان صحبت کردی اما خواهش میکنم اگر امکانش هست بیشتر و ریزتر و جزئی تر درمورد روش های برنامه ریزی خودت بنویس…
مثلا اینکه تو توی روزای آشفته و پر فشار چطوری برنامه ریزی میکنی ؟چطوری میتونی به همه ریز عادت های خودت پایبند بمونی و توی بلند مدت و هر روزه انجامشون بدی؟ آیا همیشه به همه اون کارایی که براشون برنامه ریختی میرسی؟
چطوری شبا بیدار میمونی تا لیست کارایی که فردا باید انجام بدی رو بنویسی چی باعث میشه؟چی بهت انگیزه میده؟
ببخشید که با این سوالای چرت و پرت وقتت رو میگیرم همش به خاطر اینه که نمیدونم باید چیکار کنم…
خیلی خیلی به خاطر لطفت ممنونم…

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-11-16 1:24 ق.ظ

ستاره جان
بزودی در این رابطه یه پادکست ضبط میکنم.

پاسخ
ساقی نبی لو
1398-08-10 9:37 ب.ظ

سلام
گاهی وقتا حتی وقتی حرفی ندارم، دلم نمیاد بابت نوشته‌ی خوبتون تشکر نکنم.
من هم این حالت ِ دقیقه نودی رو خیلی تجربه کردم… دقیقاً همین شکلی که نوشتین.

چند هفته‌ای میشه که کلاس دیجیتال مارکتینگ شرکت کردم و جلسات ابتدایی آموزش سئو هستش.
برا همین خیلی وقتا بنا به اقتضا دنبال کلمات کلیدی میگردم یا بعضی از کلمات رو سرچ میکنم.
چند روز پیش سر کار، لابه لای کارا به سرم زد کلمات کلیدی مرتبط به دروس MBA رو سرچ کنم. وقتی دیدم در بیشتر از شاید 95 درصد! متمم در صدر رتبه‌بندی گوگله، داشتم از خوشحالی بال درمیاوردم. همه ش به مدیرم میگفتم من خیلی خوشحالم، حالم خیلی خوب شد… یه جورایی فکر کنم همه مون این حس رو درک میکنیم که وقتی شخص یا کسب و کاری که ما خیلی دوسش داریم، رشد میکنه و موفقه، چقدر حس خوبی بهمون دست میده. علاوه بر حس خوبش یه جورایی برامون افتخارآمیزه که وقتمون رو پای این یادگیری از این آدم یا کسب و کار یا موسسه و… گذاشتیم.
امشب هم به سرم زد کلمه نویسندگی رو سرچ کنم.
راستش خیلی ذوق کردم وقتی دیدم هر 3 تا رتبه اول برای شماست.

واقعاً حس خوبی داره یاد گرفتن از کسانی که از عمل‌کرده‌هاشون حرف می‌زنند و می‌نویسند، نه از چیزهایی که اتفاق خواهد افتاد…
🙂

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-08-11 2:57 ق.ظ

سلام به ساقی همیشه خوب و نازنین
هر کامنت تازۀ از تو مثل یه هدیۀ خوب و ارزشمنده.
به خاطر این ذوق و خوش‌قلبیِ نابی که داری بهت تبریک می‌گم.
ایشالا که همیشه خنده رو لبات باشه.

پاسخ
مصطفی منبری
1398-08-10 2:28 ب.ظ

واکنش شتابزده به نظرات و کارهای اطرافیان و جواب فوری‌دادن به سوالات هم همین بلا رو سرمون میاره.

از وقتی سعی کردم به مشکلات و تعارض‌هایی که پیش میاد، واکنش سریع نشون ندم، احساس می‌کنم آدم دیگه‌ای شدم.

واکنش کُند، یا حتی واکنش نشون‌ندادن، از ما آدم‌های بهتری می‌سازه.

ما رو با‌انصاف‌تر و و مهربون‌تر می‌کنه.

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-08-11 2:58 ق.ظ

درود مصطفی جان
می‌بینی قانون جذب چه خوب جواب میده! :)))
نمیدونم چرا، ولی حس می‌کردم تو زیر این مطلب کامنت میذاری.
و چه کامنت خوبی هم نوشتی؛ یه ایدۀ مفید و کاربردی.

راستی بازم ممنون به خاطر طعم ست گادین. اسم کانالتو این روزا زیاد می‌شنوم جاهای مختلف.

پاسخ
ساراصفایی زاده
1398-08-10 11:46 ق.ظ

سلام.
خیلی با این نوشته تون موافقم.
استاد این fekrhaeiamikhtebakalame.blogfa.com
این ادرس وبلاگ من هست.
خوشحال می شم بخونید.

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-08-16 2:27 ق.ظ

سلام سارا جان
چند وقته وبلاگت رو سیستم من بازه.
جه عنوان جالب و خوبی هم داره.
حتماً میخونم نوشته‌هاتو.
برای بهتر نتیجه گرفتن حتماً تداوم داشته باش.

پاسخ
ستاره اردانی زاده
1398-08-10 12:25 ق.ظ

اگه بگم وقتی خوندن این متن رو تموم کردم دلم ریخت و پشتم از ترس لرزید دروغ نگفتم! آخه این متن رو که خوندم بعدش با عجله به ساعت نگاه کردم…
از دقیقه نود رد شده بود!
می دونی بعد از خوندن این متن یه لحظه با خودم فکر کردم درسته من زمان خیلی محدودی برا کار کردن دارم اما این دلیل نمیشه که همین زمان محدود رو بگنجونم توی دقیقه نودی که باید کارم رو تحویل بدم.
جدا از حس بدش و استرسی که می کشم یه نوع حماقت و ظلمه که نزاری ایده هات به صورت تمام و کمال رشد کنن و تو نطفه خفشون کنی!
مطمئنم که نمی تونم قول بدم ولی سعی می کنم از این به بعد اولین زمانی که پیدا کردم رو صرف ایده هایی بکنم که برای پرداخته شدن نیاز به زمان بیشتری دارن.
تغییر باید از یه جایی شروع بشه…
یه جایی مثل یه نقطه از زمان وسط اولین ساعت های بامداد روز جمعه …

ممنون که همیشه سر بزنگاه می نویسی.
موفق و پاینده باشی..

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-08-16 2:34 ق.ظ

درود ستاره جان
این مدل و ذهنی نگاه تو عالیه. همیشه حفظش کن: بالاخره تغییر باید از یه جایی شروع بشه.
هر چند با گام‌های کوچک، هر چند با بارها و بارها زمین خوردن.

پاسخ
ستاره اردانی زاده
1398-11-04 10:18 ب.ظ

میدونی روزی که جوابت به این کامنتم رو خوندم با خودم گفتم اره من به این بارها و بارها زمین خوردنه اعتقاد دارم و قراره همچین ادم چغر و بدبدنی بشم!
میدونی اون موقع به این حرف اعتقاد داشتم ویه طورایی آرمانم بود اما توی هفته های گذشته فهمیدم این بارها و بارها زمین خوردنه همچینم آسون نیست…
توی هفته های گذشته بارها و بار ها برنامه ریختم که به همه کارام برسم اما هیچکدوم اونجوری که باید تیک نخوردن و نا تموم موندن با اینکه من خودم رو تنبیه کردم برای خودم محدودیت گذاشتم از بقیه خواستم تا منو چک کنن ولی هیچکدوم جواب نداد…
میدونی بدتر از همه اینها حس بدیه که بعد از هر بار شکست روی دوش آدم میوفته و اون بار ها و بار ها دوباره بلند شدن رو سخت میکنه…
حالا میفهمم عذاب کمال گرایی واقعی از چه لحاظ منفیه!!!
هر لیست نا کامل هر برنامه آرمانی که من برای خودم مینوشتم آخر هر روز مثل یه پتک توی سرم میخورد و حالا من واقعا له و کوفتم و نمیدونم چطور خودم رو برای یه شروع دوباره آماده کنم یا بهتره بگم قانع کنم!!
من قبلا به این بارها و بارها زمین خوردن و بلند شدن اعتقاد داستم ولی حالا با اینکه تجربش کردم اما قبول کردنش سخته…
به قول بابام…
نصف موفقیت آدم توی ذهنشه…

ممنون

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-11-05 8:59 ب.ظ

تو مشخصه که آدم پرتلاش و باپشتکاری هستی. پس می‌دونم که با قدرت ادامه میدی.
لتس گو…

پاسخ
علیرضا شیاسی
1398-08-10 12:22 ق.ظ

مساله بدتر وقتی که این وضعیت میاد توی کل زندگی.
انگار عادت کردیم لحظه آخری.
یکهو می‌بینیم کل محتوای زندگی هم همینطوری سنبل کردیم. اون موقع دیگه فرصت بعدی هم نیست. حالا این درسای زندگی رو ول کنیم.
همین پروژه‌های کوچولو که به اسم کار می‌گیریم. از یه طرف نق میزنیم که کار کمه کار نیست (حق هم داریما تا حدی) اما ازونور نوبت خودمون میشه دقیقه نودی یه چیزی سرسری تحویل میدیم.

یک بار، دوبار، سه بار و بلاخره چندبار که رد می‌کنه کار هم دیگه نیست. اصلا پروژه‌ای هم نمیاد.
در آخر ما میمونیم و نق نق‌ها.

پاسخ
شاهین کلانتری
1398-08-11 3:00 ق.ظ

درود بر حضرت علیرضا شیاسی
آقا از اینورا.
دلم برای کامنت‌های طولانی تو تنگ بود.
این کامنت کوتاه بود در قیاس با ارتکابات قبلی تو.
خلاصه مشتاق اون طومارهای جاندار تو هستم.

پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

من عاشقِ انجیر خیس‌خورده و نوشتنم

پیشنهاد مطالعه

چگونه نوشتن را راحت‌تر شروع کنیم؟ نوشتن چیست؟
چگونه نوشتن کتاب را شروع کنیم

آخرین دیدگاه‌ها

  • شاهین کلانتری در کلمه‌ی سال ما
  • حمید بهمنی در کلمه‌ی سال ما
  • حمید در کلمه‌ی سال ما
  • مهدیه کاظمی در کلمه‌ی سال ما
  • Motahareh Mehdipour در کلمه‌ی سال ما
  • عهدیه فزونی در کلمه‌ی سال ما
  • عهدیه فزونی در 100 جمله در روز دسته‌ به دسته با نظم ترتیب اینجا نشسته
  • سمیرا خدیوی در کلمه‌ی سال ما
  • فروغ در 100 جمله در روز دسته‌ به دسته با نظم ترتیب اینجا نشسته
  • Fereshteh Mousavi در کلمه‌ی سال ما

دریافت خبرنامه اختصاصی:

با عضویت در خبرنامه، هر هفته گزارشی از پست‌های سایت و مطالب مهمی که به تازگی خوانده‌ام، دریافت خواهید کرد.
loader

جدیدترین مطالب:

  • شعرهایی که می‌خوانم
  • فهرست عملکرد من
  • 100 جمله در روز دسته‌ به دسته با نظم ترتیب اینجا نشسته
  • کلمه‌ی سال ما
  • فهرست عجیب‌وغریب
  • فهرست فهرست‌ها
  • از مدرسه نویسندگی چه خبر؟ فراخوان کلاس‌های جدید
  • چگونه همیشه به موضوعات مهم فکر کنیم؟+نمونه‌ی چک‌لیست
  • منوی رستوران نویسندگی
  • جملات کوتاهی درباره‌ی نوشتن و نویسندگی
  • موضوع برای نوشتن | ۳+۴۰ سوژه و ایده برای نوشتن متن‌های داستانی و غیرداستانی
  • فهرستی از عمیق‌ترین و بدترین اشتباهات دنیای نویسندگی
  • نکات کوچکی درباره‌ی نگارش
  • فهرست مصاحبه‌های الهام‌بخش
  • اسم این کتاب‌ها را دوست دارم
  • فهرستی درباره‌ی اهمیت فهرست‌ها
  • فهرست کلمات تازه
  • پیشنهادی برای آغاز سال نو | کلمه‌ی سال من
  • نقطه‌ی شروع تولید محتوا به عنوان یک متخصص
  • چرا نوشتن سخت‌تر می‌شود؟
  • قصه‌های روزانه‌ی من
  • فهرست مهم‌ها
  • درباره‌ی شرکت در مسابقات نویسندگی | نظر جعفر مدرس صادقی
  • عشق و نفرت
  • درس‌هایی از مقایسه‌ی ترجمه‌ها
  • از علی باباچاهی چه می‌آموزیم؟
  • استمرار یعنی چی؟
  • چگونه از تمرین نوشتن لذت بیشتری ببریم؟ | پاسخ ۵ نویسنده
  • تکرار و ترغیب
  • پیشنهادی ظریف و شفاف

دانلود رایگان کتاب:

مجلۀ عشق نوشتن:

آموزش تولید محتوا:

تولید محتوا

ویدیوهایی دربارۀ نویسندگی:

نوشتن تی وی

جمله‌ورزی:

شاهین بلاگ

موضوعات:

  • 10 جمله (22)
  • 101 جمله (2)
  • آفوریسم (5)
  • آموزش دستور زبان فارسی (6)
  • آموزش ساخت محصول آموزشی (2)
  • آموزش نویسندگی (75)
  • آنافورا (4)
  • از تدریس (9)
  • از نوشتن (438)
  • استراتژی محتوا (74)
  • استعاره (2)
  • استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنم (1)
  • اطلاع رسانی (12)
  • اون می‌گه (1)
  • این آدم‌های دوست‌داشتنی (4)
  • این شکسته‌ها (2)
  • با شما نبودم (29)
  • با هم بنویسیم (4)
  • با و بی حوصله (5)
  • باشگاه تولیدکنندگان محتوا (3)
  • باورهای من (6)
  • برای اعضای دورۀ آنلاین لذت نویسندگی (1)
  • برگزیده‌ها (17)
  • برند شخصی (2)
  • بهترین لینک‌های هفته (1)
  • بهره وری (28)
  • پادکست (28)
  • پادکست بهترین عادت (1)
  • پادکست شاهین کلانتری (3)
  • پادکست محتواتیم (5)
  • پادکست مهم (1)
  • پاره‌ها (2)
  • پرت و پلا (1)
  • پرسش و پاسخ (5)
  • پست‌های چندصدایی (1)
  • پیاده روی (14)
  • تبلیغ نویسی و کپی رایتینگ (6)
  • تجربه‌ی شرکت در کارگاه تمرین نوشتن (1)
  • تسلط کلامی (9)
  • تعریف‌های تازه (18)
  • تفکر نقادانه (1)
  • تکنولوژی (5)
  • تکنیک تبلیغ نویسی (5)
  • تکه‌های طلایی هفته (7)
  • تلگرام (7)
  • تلگرامات (7)
  • تمرین (23)
  • تمرین افزایش دایره لغات (12)
  • تمرین نویسندگی (36)
  • توسعه فردی (279)
  • تولید محتوا (111)
  • توییتر من (1)
  • تیتربازی (1)
  • جستار هفته (1)
  • جستارنویسی (2)
  • جملات کوتاه (57)
  • چالش جستارک (3)
  • چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟ (1)
  • چگونه نویسنده شویم؟ (4)
  • حرف کتاب (2)
  • خرده‌گفته (1)
  • خلاقیت (79)
  • داستان (17)
  • داستان دوست (6)
  • دل نوشته ها (30)
  • دهه هشتادی ها (2)
  • دوست (5)
  • دیالوگ روز (1)
  • دیجیتال مارکتینگ (12)
  • رابطه (23)
  • رادیو کاماک (1)
  • رادیو نویسندگی (21)
  • رادیونوشته (1)
  • رسانه‌سازی (7)
  • رویاها (9)
  • ریزنوشته‌ها (1)
  • زندگی (11)
  • سبک زندگی (15)
  • سبک‌های نویسندگی (2)
  • سخنرانی (3)
  • سمپوزیوم توسعه فردی (16)
  • سمپوزیوم نویسندگی (21)
  • سوال (7)
  • شاعرانه‌ها (12)
  • شاهین کلانتری (1)
  • شاهین‌شو (3)
  • شبکه های اجتماعی (6)
  • شعر (14)
  • شعر نوشتن (1)
  • شکسته‌نویسی (5)
  • شما و شاهین (1)
  • عشق (5)
  • فروش (1)
  • فکر و تفکر (9)
  • فهرست‌ها (34)
  • فیلم (3)
  • فیلم نامه نویسی (3)
  • فیلمسازی (6)
  • قدرت (1)
  • قصه گویی (3)
  • قلم‌انداز (17)
  • کارتون و کاریکاتور (17)
  • کارگاه تولید محتوا (7)
  • کارگاه کلمات (20)
  • کانال مهارت های نویسندگی در تلگرام (4)
  • کتاب الکترونیکی (8)
  • کتاب قدرت تکرار (17)
  • کتاب و کتابخوانی (136)
  • کسب و کار (16)
  • کشکول کلانتری (24)
  • کلاس کپی رایتینگ (4)
  • کلاس نویسندگی (7)
  • کلمات قصار (13)
  • کلمه (27)
  • کلمه‌برداری (8)
  • کلمه‌ی سال (1)
  • گروه‌سازی (1)
  • گزارش زندگی (1)
  • گفت‌وگوی روزانه درباره‌ی نوشتن (2)
  • لینک های خوب (20)
  • مجلۀ عشق نوشتن (2)
  • محتواتیم (1)
  • محتواگران (1)
  • مدرسه نویسندگی (6)
  • مدیریت پروژه (1)
  • مسترکلاس نویسندگی (7)
  • مصاحبه (8)
  • مصاحبه با علی اکبر قزوینی (3)
  • معرفی کتاب (12)
  • مقالات گروهی (1)
  • مقاله‌ی گروهی (1)
  • مقالۀ هفته (5)
  • مهارت های نویسندگی (188)
  • مواد خام برای تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • مواد خام تولید محتوا و جستارنویسی (1)
  • موفقیت (22)
  • مونولوگ‌های شکسته (5)
  • نامه (10)
  • نامه ها (3)
  • نامه‌های شاهین کلانتری (1)
  • نانومحتوا (1)
  • نثرهای یومیه (33)
  • نخستین سطرها (1)
  • نسیم نیکلاس طالب (3)
  • نظرت برگزیدۀ هفته (3)
  • نقل قول (156)
  • نکته‌ها و تکه‌ها (1)
  • نگرش (3)
  • نمایشنامه‌نویسی (3)
  • نوشتار پولساز (1)
  • نوشتن TV (6)
  • نوشتن کتاب (4)
  • نوشته‌های شما (1)
  • نویسندگی آنلاین (23)
  • نویسندگی استراتژیک (1)
  • نویسندگی خلاق (8)
  • نویسندگی کودک و نوجوان (1)
  • نویسندگی مثبت نگر (3)
  • هر روز یک دفتر شعر (4)
  • هزار و یک ایده (124)
  • همۀ کتاب‌های نویسندگی (2)
  • هوش کلامی (5)
  • وبلاگ نویسی (75)
  • وبینار اهل نوشتن (1)
  • وبینار زبان‌آور (26)
  • ولاگ (8)
  • ویدیو (20)
  • یادداشت روز (85)
  • یادگیری (43)
  • یک کار تازه (2)
  • یوتیوب آموزش نویسندگی (1)
© ۱۳۹۴-۱۴۰۱ | این وب‌سایت برای شاهین کلانتری است. | طراحی و پشتیبانی: سعید قائدی