قصاراستعاره‌ها

بین صدور نفت و صدور قالی فرق اساسی است. دومی صدور نقشه‌ی روح آدمی است.

-رضا براهنی

ادبیات تبری‌ست برای شکستن اقیانوس یخ‌زده‌ی درون ما.

-فرانتس کافکا

رفتی و این خانه دیگر بوی فردا نمی‌دهد.

-مودب میرعلایی

تو تنها واژه‌ی نانوشته‌ی هر واژه‌نامه‌ای.

-مودب میرعلایی

سکوت، نغمه‌ی غم‌انگیز آدمی است.

-ویلیام وردورث

امید هم عین کوره‌راه‌های روستاهاست؛ در آغاز راهی ندارد، اما وقتی آدم‌های زیادی به یک سو بروند، راه خودبه‌خود ساخته می‌شود.

-هرمان د کونینک

شعر ریشه در دل آدمی دارد و هزاران برگ و برش واژه است.

-بخشی از یک Kokinshū

دارایی واقعی ما زمان است. حتا کسی که هیچ ندارد نیز زمان دارد.

-بالتازار گراسیان

ریشه‌ی شعر من در خاک‌های سرزمین من است.

-ناظم حکمت

این [کتاب] نامه‌ی من است به دنیا، که هرگز چیزی برایم ننوشت.

-امیلی دیکنسون

یگانه سرزمین پدری من خاموشی است.

-ریزارد کرینیکی

واژه‌ها منبع لایزال جادویند.

-جی کی رولینگ

از من فقط خبر داشت؛ همین! مثل مردمی که می‌دانند جایی از جهان جنگ است.

-فیلم «جنگ سرد»

بزرگ شدی مثل شایعه‌ای در روستا.

-هانی ندیم، فیلم «تصور» از علی بهراد

صدای آه ویرگولِ عمر است.
-ناشناس

چون برگی به جهان آویخته‌ام.
-ناشناس

دیوارهای ناشران فقرایند.
-ادواردو گالیانو

زندگی فیلم است، مرگ عکس.
-سوزان سانتاگ

فرضیات تورهای ماهیگیریند. تنها آنان که پرتابشان می‌کنند، ماهی می‌گیرند.
-نووالیس

اهل نظر پاسبان اندیشه‌اند. یعنی پاسبان فرهنگ. 
-مصطفی رحیمی

خواب خیانت است به شب.
-موریس بلانشو

خیلی‌ها وقتی اجتماع را ناسالم می‌یابند، خود نیز، مأیوسانه، به رنگ آن درمی‌آیند، اما من، اولین آجرِ بنایِ ساختمانِ اجتماعِ مطلوبم می‌شوم و مطمئنم در این راه تنها نیستم.
-هرمز انصاری

تو شبیه کوچه‌هایی هستی که به دریا می‌رسند.
-ناشناس

وقتی کسی را فریب می‌دهی یکی از گران‌بهاترین گنج‌های زندگی را از دست داده‌ای، امکان اعتماد را از دست می‌دهی. بدون اعتماد عشق ممکن نیست.
-اوشو

فردا سؤال است.
-ناشناس

بیا وانمود کنیم ذهن من تاکسی است… و ناغافل شما سوار آن شده‌اید.
-ریچارد براتیگان

غربت همیشه لباس مهیبی دارد. گاهی به رنگ همین کاپشن‌های متداول است، و گاهی هم ماهِ گریخته در پیراهن است، که با دکمه‌های بسته خمیازه می‌کشد.
-ناصر نجفی

یه جوری‌ام که انگار یکی وسط آهنگ موردعلاقه‌م هی زنگ می‌زنه.
-ناشناس

هدف آموزش تبدیل آینه‌ به پنجره است.
-سیدنی جی. هریس

رؤیاهای جوانی شعرند و زندگی واقعی نثر… چه بدبختی بزرگی اگر در زندگی شعر نمی‌بود و چه بدبختی بزرگ‌تری اگر بعد از شعر نوبت به نثر نمی‌رسید.
-اینیاتسیو سیلونه

به‌جای اینکه ببینیم قالیچه را از زیر سرمان بیرون می‌کشند، بیاموزیم که با قالیِ در حال حرکت برقصیم.
-توماس کروم

دروغ مثل برف است که هر چه آن‌را بغلتانند بزرگ‌تر می‌شود.
-مارتین لوتر

مستی، خودکشی موقت است.
-برتراند راسل

زبان تصویر واقعیت است.
-لودویک ویتگنشتاین

زبان نور ذهن است.
-جان استورات میل

زبان مثل پوست است. من زبانم را به زبان دیگری می‌مالم. انگار به‌جای انگشتانم، کلمات را دارم.
-رولان بارت

زبان مادر تفکر است، نه کلفت آن.
-کارل یاسپرس

به زبان راندن یک کلمه مثل نوشتن یادداشتی روی تخته‌سیاه تخیل است.
-لودویک ویتگنشتاین

جهان یک کتاب است، آن‌هایی که سفر نمی‌کنند، تنها یک صفحه‌ی آن را می‌خانند.
-سنت آگوستین

کلمات تپانچه‌های پُر هستند.
-ژان پل سارتر

اتاق بدون کتاب مانند بدن بدون روح است.
-سیسرون

زندگی گره‌ای نیست که پی گشودن آن باشیم، بلکه واقعیتی است که باید تجربه کرد. 
-سورن کیرکگارد

زندگی خود را تبدیل به مدرسه‌ای برای یادگیری کن.
-جان دیویی

زندگی مرگ را می‌لیسد.
-ولتر

هر جدایی یک نوع مرگ است و هر ملاقات یک نوع رستاخیز.
-آرتور شوپنهاور

تنها پادزهر خستگی ذهنی، درد فیزیکی است.
-کارل مارکس

صداقت، نخستین فصل کتاب عشق است.
-توماس جفرسون

دوستان، دزدان زمانند.
-فرانسیس بیکن

پول مثل کود است، تا زمانی که در زمین نشود مفید نیست.
-فرانسیس بیکن

بدن انسان بهترین تصویر روح اوست.
-لودویک ویتگنشتاین

انسان مانند رودخانه است، هرچه عمیق‌تر باشد آرام‌تر و متواضع‌تر است.
-منتسکیو

باید کتاب بزرگ طبیعت را خاند.
-بیکن

حس کنجکاوی شهوت ذهن است.
-توماس هابز

بدن یک ابزار است، ذهن کارکرد آن.
-جرج سانتایانا

ذهن بزرگ‌ترین اهرم تمامی اشیا است.
-دنیل دنت

معماری مثل موسیقی در فضا است، موسیقی یخ‌زده در فضا.
-شلینگ

آگاهی یک مرض است.
-اونامونو