زمانی که در دانشگاه هامبورگ زبان و ادبيات آلمانی و ايرانشناسي تحصيل می‌کردم استادی داشتم که متخصص اوستا بود و اوستا تدريس می‌کرد. يک روز صحبت از ادبيات شد و من از نيما يوشيج سخن به ميان آوردم. او نيما را نمی‌شناخت. من بسيار تعجب کردم که چگونه پروفسور ايران‌شناسی نيما را نمی‌شناسد؟ مطابق پيش‌داوری نوع ايرانی‌ام فوراً به او انگ بيسوادی زدم. بايد سال‌ها می‌گذشت تا…
نویسنده اگر نویسنده باشد خوب می‌داند که توی این کار هیچ رقابتی در کار نیست و نمی‌تواند باشد. هیچ نویسنده‌ای از نویسندۀ دیگری بدتر یا بهتر نیست. هر نویسنده‌ای دارد برای خودش یک کاری می‌کند که هیچ ربطی به کار نویسنده‌های دیگر ندارد…
اگر فکر می‌کنید این کار هیج فایدۀ عملی‌ای ندارد از جف بزوس بنیانگذار آمازون بپرسید. بزوس اصرار دارد که مدیران ارشدش یادداشت‌هایی، گاهی به اندازۀ شش صفحۀ چاپی بنویسند…
اینکه بگویی وقتی دست به قلم می‌برم چیز خوبی نمی‌نویسم، بهانۀ خوبی برای ننوشتن نیست.
نوشتن، حتی نوشتن بی‌مایه‌ترین متن‌ها هم اگر مدام و مداوم صورت بگیرد، قدرت فرسایندۀ قلم! را چندین برابر می‌کند.
به قول سامرست موآم اگر یک نفر صد داستان بنویسید، حتماً نویسنده است، چون هیچ‌کس نمی‌تواند صد داستان ضعیف بنویسد…
به گمان من هم‌رسانیِ (اشتراک‌گذاری) عمومی محتوا، با اضافه کردن چاشنی نظر شخصی، دست‌کمی از تولید محتوا ندارد. در هم‌رسانیِ خلاقانۀ محتوا نکتۀ مهم، سلیقۀ ما و کیفیت نظری است که به محتوای برگزیده اضافه می‌کنیم…
اگر بنویسی نمی‌توانی نخوانی. تو می‌توانی ده تا کتاب را برداری و بخوانی و کاری هم به نوشتن نداشته باشی. بروی بانک، بروی اداره و کارهایت را انجام بدهی. بعد هم وقتی که حالش را داری، وقتش را پیدا میکنی، ادبیات را دوست داری. خوشت می‌آید و می‌نشینی و کتاب می‌خوانی! ولی اگر بخواهی بنویسی…
از برخی مصاحبه‌ها ایده‌های درخشانی گرفته‌ام. به خاطر همین یکی از سرگرمی‌های لذت‌بخشم، دیدن و شنیدن و خواندن گفت‌وگوهاست.
از بعضی رفتگان هم، یکی از بهترین یادگاری‌ها همین مصاحبه‌هاست. داشتم کتاب «کارنامۀ ناتمام» را می‌خواندم که به تکه‌های درخشانی رسیدم…
وقتی بیایی به دنیای ادبیات و نوشتن، غصهای هم بر غصههایت اضافه میشود. داستان قوز بالا قوز را که میدانید. اما مملکتِ ادبیات با همۀ تلخیها و تاریکیهایش، زیبایی‌ها و لذتهای خودش را هم دارد…
چشم گرداندم سمت کتابخانهام، دیدم چه کتابهایی که آشنایی من با آنها دقیقاً به خاطر خواندن تنها یک جمله از نویسندۀ کتاب بوده است؛ جملاتی که به حد کافی کنجکاوی برانگیز و پرمغز بودهاند تا سراغ نویسندۀ آنها را بگیریم…
در اولین سال‌های گام نهادن به مسیر نویسندگی، یکی از سرگرمی‌های الهامبخش، مطالعۀ آرا و اقوال نویسندگان بزرگ است، به خصوص آنها که به طور مستقیم به نوشتن و نویسندگی پرداخته‌اند…
