بهمن محصص گفت: سال‌ها پیش در موزۀ ویکتوریا و آلبرت مینیاتور کوچکی دیدم که دور آن این شاهکار نوشته شده بود: من بودم و کُنجی و کتابی و سرودی غم را که نشان داد؟ بلا را که خبر کرد؟ پی‌نوشت ۱: توی وب جستجو کردم و این بیت را با دو شکل مختلف دیدم: من…
در ادامۀ سلسله مطالب دستۀ تعریف‌های تازه اینبار رفته‌ام سراغ شعر. یازده تعریف اول را از کتاب «شعر چیزیست شبیه گرگ» برگزیده‌ام و دوتایی آخری از کتاب سلوک شعر نقل شده است. شعر به بیان ساده، زیباترین، برانگیزاننده‌ترین و گسترده‌ترین وجه واقعی بیان اشیاء است. ماتیو آرنولد شعر، بیان تخیلی و غالباً موزون احساسی زورمند…
بیرون زده‌ای تا شام بخوری، اما قبلش دلت می‌خواهد با پرسه‌زدن میان قفسه‌های کهنه-کتاب‌فروشی، روح و جسمت را گرسنه‌تر کنی. کتاب‌ها را زیرورو می‌کنی، انگشت‌هایت خاک گرفته، عطسه پشت عطسه. که یک‌هو بین هزار تا کتاب…
به محض اینکه موضوعی در زندگی ما جدی شد، باید برنامۀ قابل‌اندازه‌گیری و منظمی را برای آن طراحی کنیم. این بهترین روش برای رسیدن به نتایج مطلوب است.
مثلاً اگر می‌خواهیم در زمینۀ خاصی مطالعه کنیم، باید دقیقاً مشخص بشود که «روزی چند صفحه، چقدر و به چه شکل؟»
شعر عاشقانه، شعری است که شاعر عاشق پس از گفته شدن شعر، بدان بدیدۀ حسرت و حسادت می‌نگرد. یعنی با خود می‌گوید: چرا این کلمات، این هم به معشوق نزدیک‌ترند و من نیستم؟ این شاید مصیبت هر شاعر عاشق باشد، چرا که پس از گفته شدن شعر، او می‌بیند که…
من دکتر نیستم که نسخه‌ای تجویز کنم. ولی فکر می‌کنم پیشنهاد زیر برای برخی از مخاطبان خاص این سایت مفید باشد.
اگر بیکار هستید، اگر وقتتان تلف می‌شود، اگر هدف و برنامۀ روشنی ندارید، اگر خلاق و مبتکر نیستید، اگر درس و دانشگاه کلافه‌تان کرده و از همه مهم‌تر اگر عاشق نوشتن هستید…
برای من وبلاگ‌نویسی یعنی تعهد دائمی به یادگیری.
مدت‌هاست که دلم می‌خواهد خواندن شعر را از عیشی تفننی به برنامه‌ای جدی در زندگی‌ام تبدیل کنم.
آشنایی با زیبایی و ظرافت زبان فارسی جز با مطالعۀ جدی شعر فارسی حاصل نمی‌شود…
