پیشنهادی ظریف و شفاف

چه سوال قشنگی
حتما بهش فکر می کنم

استاد به نظرم اول از همه ما باید یاد بگیریم به خودمون کمک کنیم.
زمانی که در مشکلات زندگی تونستیم اول از همه خودمون به داد خویش برسیم، کم کم راه کمک به دیگران رو بدون نصیحت بازی و به قول شما بیمه عمر فروش آماتور رو یاد می‌گیریم.
همدلی صحیح با خود می‌تونه راه رو برای همدلی صمیمانه با دیگران باز کنه.

درود بر نازنین‌استاد خودم

به نظر بنده نیمه‌حقیر
بهبود زندگی افراد یعنی ایجاد حال خوب برای آن‌ها. «حال خوب» فراتر از حرف زدن و نوشتن است. به یاد آب‌نبات‌های داخل کیف‌ام افتادم که به بچه‌های کوچک در کوچه و خیابان می‌دهم.
یا سربه‌سر گذاشتن پدربزرگ و ساز زدن برای کسانی که دوستشان دارم.
یا طبخ غذای موردعلاقه همسرم و ناز کردن موهای دخترم.
یا کامنت انرژی‌بخش برای نوشته‌های دوستان.
جالب شد ، نه ؟
کارهایی فراتر از بیان کردن. ابزاری که حتی برای افراد ناشنوا هم کار می‌کند

یک ایده ی من برای کمک اینه که هر لحظه تلاش کنم لبخند بزنم و آدم ها را با دیدنم خوشحال کنم آنها با لبخند در نگاه اول به من اعتماد میکنند چون نه آنها را می شناسم و نه سابقه آشنایی با آنها دارم
دوم اینکه تلاش کنم در هر شرایطی به آنها حق بدهم و آنها را تائید کنم به آنها گوش دهم و تلاش کنم فضای مابین آنها پر کنن تا من با حرفهایم
آنها در آن فضا نیز اعتماد می کنند و دوست دارند بیشتر با من حرف بزنند.
این دوراه ارتباط موثر من است

(در ادامه کامنت قبلیم) فهمیدم چرا جمله داخل گیومه برام جالب بود، چون همین الان دارم با گوشت و پوستم لمسش می‌کنم.
آخه از ظهر تا حالا دارم تلاش میکنم برای یه نفر که دکترای تاریخ داره، کامنت بذارم. دقیقاً به این نیت که بهش بگم میتونم در زمینه بهبود متن‌های کانالش کمک کنم. حیفه که این اطلاعات ارزشمند رو طوری در اختیار مخاطب قرار بده که به جای فکر کردن بهش، در مقابلش گارد بگیره…
فی‌الواقع پوستم کنده شد تا تونستم بنویسم و از هیچ کدام از جملات بالا استفاده نکنم تا مثل بیمه عمر فروش‌های آماتور به نظر نیام.
امیدوارم دکتر فهمیده‌ای باشه.😄
آدم برای کپی رایتر شدن باید خیلی هم دیوانه باشد.
و البته اصل، خلوص نیته!

سلام استاد، عصربخیر
چقدر پیچیده شد این موضوع 🤔
با این که کوتاه و واضح گفتین ولی برای من کلی سوال پیش اومد:
– منظور از ارتباط موثر چیه؟
– چرا باید به بهبود زندگی یک فرد ناآشنا کمک کنیم؟
– چرا کمک کردن به دیگران انقدر سخته؟
البته قبول دارم بعضی از کارها «ساده به نظر می‌رسد اما اجرای درستش پوست از تن آدم می‌کند»، ولی آیا کمک کردن به دیگران هم از این دست کارهاست؟
– چرا از این جمله که توی گیومه گذاشتم خوشم اومد؟ (این البته سوال شخصی بود، از خودم پرسیدم)
جناب حافظ گفت آسان گیر بر خود کارها، کز روی طبع، سخت می‌گیرد جهان بر مردمان سخت‌کوش.
البته فکر کنم منظورش «سخت‌گیر» بوده، به خاطر قافیه گفته «سخت‌کوش». شایدم منظورش اینه که «سخت‌کوش» بودن هم بعضی جاها بَده.

متأسفانه دیدگاهی غالب هست و اون اینه:
هیچ کسی محض رضای خدا، این کار را نمی کند.
به نظرم ما آدم ها مهارت های رهبری رو مستمر باید در خودمان تقویت کنیم تا هم به انسان ها کمک کنیم و هم غیرمستقیم، آنها را جذب نماییم.

بعد از اینکه این مطلبو خوندم ،رفتم سراغ سایت امیر محمد قربانی که موضوع مرتبطی با این مقاله نوشته
https://amirmghorbani.com/%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d8%a8%d8%b1%d9%82%d8%b1%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%a7%d8%b1%d8%aa%d8%a8%d8%a7%d8%b7-%d8%b9%d9%85%db%8c%d9%82-%d8%a8%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%aa%db%8c%d8%af/