تعریف بدبختی در لغت‌نامه‌ی من: کم نوشتن
(آن نوشتنِ آزادانه که بی‌قصدِ انتشار است، اما کیفیتش همیشه در آنچه منتشر می‌کنی پیداست.)
شاید اغراق‌آمیز به نگر آید، ولی به انبوهِ دست‌آمدهایِ آزادنویسی که می‌نگرم، شدیدن احساس خسران می‌کنم از روزهای بی‌پُرنویسی.
اما چیست که نمی‌گذارد بیشتر بنویسیم؟
سیاهه‌یی از راهبندها:
جسم آدمیزاد: بله. تن آدم ساخته نشده انگار برای پشت‌میزنشینی.
کمبود انرژی: از جمله آنکه، سیری و گرسنگی هر دو به یک اندازه از انرژی لازم برای نوشتن می‌کاهند.
خاب‌آلودگی: کمبود خاب باعث می‌شود زودتر عصبی و تسلیم شوی.
پرمشغله‌گی: انبوه پرونده‌های ذهنیِ نابسته سبب می‌شوند هنگام نوشتن احساس عذاب‌وجدان کنی.
محیط نامناسب: شاید بهانه به‌نظر برسد، ولی به‌هرحال نقش خلوت را نمی‌توان نادیده گرفت.
وسوسه: وسوسه‌‌های بیشمار از جمله ولگردی در گوشی، رفتن سراغ کتاب‌ها، منبع‌یابی و…
افکار مزاحم: آیا این نوع نوشتن به جایی می‌رسد؟ از کجا معلوم که من استعداد نوشتن دارم؟ با این‌همه بی‌سوادی زود نیست آغاز نوشتن؟ اصلن ما که در نهایت قرار است بمیریم، حالا چرا زور بزنیم برای نوشتن چیزهای ناچیز؟ و…
نوشتن دشمن زیاد دارد. این یکی واقعن توهم توطئه نیست.
می‌‌گویی راهکار؟ زیستی مجنون‌وار: محاصره‌ی خود با هرجور ابزاروافزارِ نوشتن.
به دیگرسویم نوشته بودم: « نوشته‌هات بوی هندوانه میدهند، وقتی که بیشتر می‌نویسی.»
8 پاسخ
سلام. چرا «خاب»؟
سلام و وقت بخیر آقای افضل‌زاده‌ی عزیز
لطفن پست زیر که مرتبط به رسم‌الخط هست رو مطالعه کنید🙏:
https://shahinkalantari.com/rasmolkhat/
می‌خواهم اینجا بنویسم تا این روزهایم را هرگز از یاد نبرم. این روزها که شوق دارم برای مجنون‌وار نوشتن. هراس دارم از روزی که بی‌شوق سپری کنم. همین که این صفحه هنوز به شوق می‌آوردم نشانه‌ی خوبی است. گاهی تردید دارم که نوشته‌هایم به دلت می‌نشیند یا نه. می‌خوانی یا نه. اما اینجا که می‌نویسم آرام می‌گیرم. گاهی که سر سوزن شوقی در بساطم نیست به اینجا پناه می‌آورم. دلم می‌خواهد هر روز اینجا بنویسم مثل نیازم به نفس. شاد باشم یا غمگین. دل‌آرام یا دل‌آزرده. پاتوقی برای رفاقت. برای آشتی. قراری برای همیشه.
درود کیمیای نازنین.🙏
این باعث خوشحالیه ماست.😊
مشتاقانه منتظر نوشته‌های شما هستیم😍.
نوشته‌ها بوئ هندوانه میدهند دریکعصر تابستان که لهله میزنی برای خوردن آن وبوی دلپذیر آن وسوسه آت میکند که برخیزی ،ولی پنکه قدیمی باان صدای ریتمیک ویکنواختش ازفکرانکه اگرازجایت بلند شوی ودوباره عرق سرتاپایت را خیس خواهدکرد. به تو اجازه نمی‌دهد ازجایت جم بخوری درحالیکه بوی هندوانه مستت کرده و همین هندوانه تاچندساعت دیگراگردراین هواشکسته بماند آنچنان ترش خواهدشد که تو دیگرنه تنها به سوی آن نخواهی رفت بلکه ازان فرار هم خواهی کرد.
😊من به شخصه دارم شیفته‌ی این میزان از تصویری که تو کامنت‌های شما هست می‌شم خانم سجادی.
بوی هندونه و صدای پنکه.
ممنون از کامنت‌هاتون🙏.
خواب درسته. نه خاب! جناب آقای نویسنده…
با سلام و وقت بخیر
نرگس عزیز لطفن پست مرتبط به رسم‌الخط رو مطالعه کنید🙏:
https://shahinkalantari.com/rasmolkhat/