گاهی اوقات فقط توصیف کنیم. به این فکر نکنیم نوشتۀ ما قرار است به کجا بینجامد. هیچ نظم و ترکیب خاصی نیاز نیست. فقط به توصیف جزئی و عینی هر چه به ذهنمان می‌رسد بپردازیم.
به این تکه از رمان «سورة الغراب» محمود مسعودی نگاه کنید، سرمشق خوبی‌ست:
منو
6 پاسخ
پاهای لخت و عورِ مردی رنجور، در شن لغزانِ زمان فرو میروند.شاخه گلی ایستاده در باد می لرزد. عقربه ها بیهوده در ساعت می دوند، زیرا که سیلی سختِ حقیقت بر صورتِ زمان فرود آمده و زمان ایستاده است.سینه های لخت زنی در تاریکی می پوسند.افکار پیوسته زندگی را در هم می پیچند و مچاله میکنند. زندگی نفس نمی‌کشد.مروارید های سبز حیات را دزدیده اند.صدای وحشت آور نفرت در قلبی آواز می خواند و می رقصد.بوی آجرهای خیس، دیوار را می شکافد. کفش ها عادت راه رفتن را پس میزنند و پاها را از خود می رانند. کفش ها از اجبار بیزارند و به تکرار تن نمی دهند. کفش ها پاهای زورگو را می بلعند.فرش ها از خانه رفته اند و بر دوش آسمان راه میروند. تمام شیرهای آب، راه را بر آب بسته اند و دهان نمی گشایند تا آب جاری شود. یخچال ها تمام چیزهای داخل شان را تف کرده اند و دلگرم شده اند. پرده ها از پوشاندن پنجره ها اِبا می ورزند.تمام تابلوها به اعتراض از روی دیوارها افتاده اند. زیر پتوها سرد سرد است.بالشت ها زیر سرها را خالی کرده اند و بر دیوارها مشت می کوبند. شعله ها خاموش و بی زبانه در تاریکی مشت مشت حرف تلخ می زنند. نور راغب است نور باقی بماند، میل ندارد با نبودنش تاریکی را زنده کند، نور تا ابد زنده می ماند.
بسیارعالی بود ممنون از پیشنهادتون.من یک سوال دارم اگر تلفظ صحیح کلمه ای را بلد نباشیم چطور باید متوجه شویم کتابی در این زمینه هست یا سایت خاصی ؟
سلام خانم دادآفرید ارجمند
سپاس.
بله، این سایت:
واژه‌یاب
مهارت توصیف کردن چه ویژگی مهمی برای نویسنده‌اس. نمونه‌ی خیلی خوب و جالبی بود. ممنون استاد
سپاس از توجهت زهرا جان.
توصیف کردن چه مهارت مهمی برای نویسنده‌اس. نمونه‌ی خیلی خوب و جالبی بود. ممنون استاد