نوشتن از نوشتن

من تا قبل از اینکه قلم بگیرم دستم خیلی چیزا برای نوشتن دارم…اما همین که خودکار دستم میگیره همه چی از ذهنم میپره

من هرچی که از ذهنم بیاد بیرون رو مینویسم . تمام افکار و ایدهامو مینویسم.
درسته که تازه شروع کردم اما مطمئنم ی روزی یک کپی رایتر عالی میشم

به نظرم ی نوسنده خوب باید خودش رو بنویسه ، باید خودش باشه نباید ادای دیگران رو در بیاره

من به نوشتن باور دارم.نوشتن نویسنده را به درون خود میمکد و از درون دنیا را به او نشان میدهد.

سلام
من سال ۸۶ براساس یک فیلم از زندگینامه یک نویسنده، به اصطلاح جو گرفت و نویسنده شدم. و نزدیک ۱۲ ساله تو وبلاگم می نویسم. سوالم اینه که من هیچکدوم از این تکنیک هایی که تو سایتتون گفتین رو انجام ندادم ولی موفق شدم بنویسم. آیا پیروی نکردن از این تکنیک ها باعث میشه نوشته ما حرفه ای نباشه؟

وفاداری قلم وکاغذرا نمی توان انکارکرد. روی میزدر انتظارت می نشینند تا به سمت شان بروی وسیل عظیمی از غم واندوهت راتقدیم شان کنی.
نه گله می کنند ونه سرزنش،نه منتی می گذارند ونه دلت را می شکنند.
گاهی هم با شور وشوق منتظرمی مانند،تا آموخته های تازه ات راباآنها درمیان بگذاری.
قلم بارسنگین واژه ها رابه دوش می کشد و به مقصد که صفحه ای سفید است می رساند.
کاغذبرای مدتی کوتاه وگاه سال ها جملات رادردل خودحفظ می کند.
حتی زمانی که چین وچروک می شود ورنگ ورویش تغییر می کند.
این دویار همیشگی اند ومن سومین آنها هستم؛نه ازیکدیگر جدا می شوند ونه من توان فراق آنها رادارم. . .

من وقتی آزاد نویسی رو با توجه به مطالب شما انتخاب کردم و مشغولش شدم روزها تقریبا اکثر موضوع نوشته هام میزان عشق و شور و انگیزم از انجام کار بود و حتی ترس هامو از ترکش مینوشتم هنوز هم ناخودآگاه از فوایدی که برام داشته تو نوشته هام استفاده میکنم. به نظرم احساسات آنی ما یکی از منابع جالب و همیشه در دسترس ما هستن که اگه بقول شما خود سانسوری براشون پیش نیاد میتونن منبع خوبی برای موضوعاتمون باشن. به نظر من یکی از مهم ترین مهارتا برای نویسنده نحوه ارتباط برقرار کردن و شنیدن حرف دل مردمه. کاد راحتی نیس که آدم از لاک خودش بیرون بیاد و علاوه بر غصه های خودش به درد دلا و ماجرای های بقیه خوب گوش بده اما همیشه تو ذهنم یه نویسنده خوب رو فردی میدم که بیشتر ازینکه توی اتاق باشه، بین مردم باشه و بدونه دغدغه های اصلی مردم چیا هستن و نیازشون و دردهاشون چه رنگ و بویی داره

سلام اقای کلانتری
چند هفته هست که با سایت شما اشنا شدم و خیلی پر‌بار هست ومن از این که با این سایت اشنا شدم خیلی خوشحالم .
الانم دارم دروه “چگونه نویسنده شویم (برنامه ۱۰ هفتگی)” شما را انجام میدم. من یک وبلاگ ساختم و میخاستم این اجازه رو بگیرم که این مطالب مفیدی که توی سایت شما هست را توی وبلاگم بزارم . من حتی از توی هفته شمشم که درباره رونویسی هست انگیزه پیدا کردم برای رونویس و الانم دارم هر روز یکی از حکایت های گلستان سعدی رونویسی میکنم و توی وبلاگم قرار میدهم.
میخاستم همین کار هارو با نوشته های شما انجام بدم.
البته من یکم پررو هستم و از همین حالا که اینو برا شما مینویسم، شروع کردم.
خودت حلال کن 🙂

بهترین چیز برای یادگیری نویسندگی تایپ متون کتابیه.
بنده مغازه تایپ داشتم که اوائل برام خیلی سخت بود یه متن رو بنویسم. مثلاً مشتری میگفت که یه متن اداری در مورد فلان موضوع می خواستم خیلی برام سخت بود ولی بعد از مدتی الان کارم شده نویسندگی برای سایت ها

[…] داشته باشیم به هر حال من هر باری که موضوعی پیدا نمیکنم نوشتن درباره نوشتن شاهین کلانتری به ذهنم میرسه و ترغیب میشم که بنویسم، پس مینویسم تا حال […]

[…] کلانتری عزیز در نوشته اخیرش با عنوان نوشتن برای نوشتن یه نکته جالب رو میگه . این که لازم نیست نویسندگی رو با […]

سلام شاهین
از نوشته هات لذت میبرم و شوقت برای نوشتن رو ستایش میکنم.
پدران پدران ما روزگاری که دست به دیواره های غارها بردند خیال هم نمیکردند روزی برای ما تا این حد شگفت انگیز و خارق العاده باشن.
حالا آیندگان هم از میان ما امروزی ها کسانی رو یاد میکنند که چیزی از اونها مونده باشه و چه چیز بهتر از نوشته.