1
وقتی می‌نویسی یک درد داری، وقتی نمی‌نویسی هزار درد!
-دردنویس!
2
پندهایی به خودم:
وقتی گرفتاری و شوق خواندن کتابی به سراغت می‌آید، هر طور شده، حداقل یک صفحه از آن را بخوان.
به گُل‌ها خیره شو.
نگذار هیچ روزی بی گوش دادن به موسیقی کلاسیک بگذرد.
از عشق بنویس.
در هر لحظه از روز میتوان جمله‌ای خوب نوشت. دست به قلم باش.
برای اینستاگرام 3 دقیقه بیشتر وقت نگذار.
گُلِ وقتت را صرف نوشتن کن.
هر چیزی را به بهانه‌ای برای یادگیری و رشد تبدیل کن.
بیشتر اوقات نوشتن را به حرف زدن ترجیح بده.
گاهی بنشین کنار پنجره و بنویس.
برای تقویت نثرت وقت و انرژی بگذار.
انیمیشن‌های خوب و خلاقانه را تماشا کن.
از هر کتابی که داری، حتی اگر یک پاراگراف هم بخوانی عالی است.
جواب پیام‌هایت را در ساعت معینی بده.
از هوای غیرابری هم به اندازۀ هوای ابری لذت ببر!
خودت را با پذیرفتن تعهدهای ریزودرشتِ اضافه از اهداف اصلی‌ات دور نکن.
هر روز یک کتاب شعر بخوان.
معرفی مفید و مختصر و جذاب خودت را تمرین کن.
وقتت را در جلساتِ بیهوده هدر نده.
برخی از کتاب‌‌‌‌‌هایی را که مهم می‌دانی، هر طور شده برای بار دوم بخوان.
اولویت‌هایت را در اولویت نگه دار.
بگذار مهربانی اصلی‌ترین خصیصۀ تو باشد.
یادت باشد، زندگی زیباست؛ چون قرمه‌سبزی هست!
منبع امید و شادی دیگران باش.
نگذار رویای موفقیت‌های بزرگ هیچوقت از ذهن تو دور شود.
هر از گاهی بدون موبایل برو بیرون.
اول کار، بعد خرید!
آموخته‌هایت را به‌سرعت به محتوا تبدیل کن.
دنیا اگر پایان پذیرفت، تو پایان‌ناپذیر باش.
3
شعر از هوشنگ چالنگی
کاش بنویسیم. کاش همۀ ما تمام اندوهمان را بنویسیم. کاش بنویسیم و به نفرین کم‌حافظگی تاریخی‌مان پایان بدهیم.
4
چه بهجت‌زاست آنچه را که می‌آموزیم پیوسته تکرار نمودن.
-کنفوسیوس
5
بنویس، حتی اگر حوصلۀ نوشتن نداری.
بنویس، حتی اگر هیچ وقتی برای نوشتن نداری.
بنویس، حتی اگر از نوشتن ناامید شده‌ای.
بنویس، حتی اگر هیچ حرفی برای نوشتن نداری.
بنویس، حتی اگر…
12 پاسخ
«آموخته‌هایت را به‌سرعت به محتوا تبدیل کن.»
عمل به این جمله می‌تواند به تولید محتوا در رسانه‌های شخصیمان سرعت ببخشد.
ممنونم.
زنده باد نازنین بی‌نظیر و همیشه‌فعال.
استاد جان سلامی هزارباره و درودی بی پایان
مهربان استاد چه مطالب زیبایی ، خدا قوتت بدهد که در این اول هفته و این روز بارانی زیبا مطالبت اوقاتم را صد برابر شاد کرده
گزینه های شماره دو بسیار عالی بودن هر خط هزار پند بود و هزاران ساعت تامل کردن به آنها کم است
استاد جان سه موردش ذهنم را مشوش کرده که به راهنمایی شما نیاز دارم
۱. نثرم را چگونه قوی کنم ؟
۲.چگونه معرفی مفید و جذاب خودم رو تمرین کنم ؟ الگویی هست که بهش رجوع کنم ؟
۳.آموخته هایم را چگونه به محتوا تبدیل کنم اینو دقیق متوجه نشدم ؟
سلام
سپاس از مهرت
قبلاً در این رابطه مطالب زیر رو نوشتم:
هوش کلامی | دایره لغات فارسی خودمان را چگونه افرایش بدهیم؟ + نمونه‌هایی از آثار بهترین نویسندگان ایرانی
کلمه‌برداری | یک روش ساده برای افزایش دامنه واژگان و تسلط کلامی+کلیپ آموزشی
تأثیر مثبت رادیو یادگیری
چرا وبلاگ‌نویسی دانش ما را افزایش می‌دهد؟
نوشتن رزومۀ شخصی با زاویه دید متفاوت
بنویس، حتی اگر حوصلۀ نوشتن نداری.
پندهای استاد را با جان و دل گوش می داد
با خودش عهد کرده بود
آرام ،
آرام ،
از نوشتن که می گوید ،
آرام تر بگوید ،
لطیف تر بگوید ،
مهربان تر بگوید .
هر روز بگوید
به تکرار بگوید .
مثال آن جمله ای که فریدون مشیری می گفت
جمله دوستت دارم را به تکرار بگو
استاد می گفت :
جمله من می نویسم را
تو می نویسی را
ما می نویسیم را
هر روز بگو
با مهربانی بگو
به تکرار بگو
آنقدر بگو
تا باور کنی
که می توانی بنویسی
که می توانی بسرایی
تا باور کنی حجم بزرگ زندگی نویسندگی ات را
تا جلوی چشمانت
آرام آرام به بلوغ برسد
شعر های یومیه می گفت
و تقدیم استادش می کرد
شعرهای نونهالی را که هر روز جلوی چشمانش
قد می کشیدند
پخته می شدند
و به بلوغ می رسیدند
تماشا می کرد
مثال نوزادی که آرام آرام رشد می کرد
به سفارش استادش هر روز می نوشت
هر روز می سرود
******************************************
شعر گونه ای که دوست داشت سروده بشود
و آمد و آمد تا رسید به من
و من نوشتم اش
*******************
شکوفه می زند زندگی
باور کنیم فراوانی بودن را
در حجم بیکرانگی
باور کنیم شادمانی کودکان را
در حجم بزرگ شادمانی
باور کنیم خنده های کودک درونمان را
در جشن زندگی
باور کنیم بهاری که می آید
با چشمانی سبز
در باغ دل ما
وشکوفه می زند باز زندگی
سرخ و زرد و سبز
و تو می خندی
و من می خندم
و باغ می خندد باز
و جهان پر می شود از حجم خنده های ما
********************
تشویق و تحسین معجزه می کند
و من این معجزه را بارها و بارها مدیون
دوست عزیز و خوش قریحه
جناب شاهین خان عزیز هستم .
بسیاری با تشویق های شما علاقمند به نوشتن و سرودن می شوند
برایتان به تکرار دعای خیر می کنم
جملاتی الهام بخش و زیبا. به ویژه این چهار جمله:
از هوای غیرابری هم به اندازۀ هوای ابری لذت ببر!
خودت را با پذیرفتن تعهدهای ریزودرشتِ اضافه از اهداف اصلی‌ات دور نکن.
بگذار مهربانی اصلی‌ترین خصیصۀ تو باشد.
یادت باشد، زندگی زیباست؛ چون قرمه‌سبزی هست!
فدای تو آرش جان.
بنویس …
حتی اگر مطلبی که قرار است در باره اش بنویسی
برایت آزاردهنده باشد.
خاطره ای که می خواهی فراموشش کنی اما احساس می کنی با نوشتنش برای همیشه ماندگار خواهد شد.
بنویسش و باآن مواجه شو.
حین نوشتن اشک بریز.
اگر لازم بود جیغ هم بکش.
آخر سر کاغذ را خط خطی کن.
اما هر چه در ذهن داری بنویس.
درد هایت را باقلم و کاغذ در میان بگذار.
آنها می توانند بدون هیچ گلایه و سرزنشی حرف هایت را در دل خود جای دهند…
می توانند برای تو دل گرمی ای بی شبهت باشند.
هما نطور که برای من هستند…
حتی اگر کُلفَتِ روزمرگی شده ای.
حتی اگر دست خطِ مزخرفی داری، حتی اگر در اتاقی، همیشه مبحوسی و خورشید و ابر و زمینه ای آبی را پشتِ میله های پنجره ای فسقلیِ اتاقت به تماشا گرفتی، وقتی گرفتی، دیگر ول نکن و فقط بنویس. حتی اگر خورشید رفت پشت ابر قایم شد، ابر گریست و هوا بارانی شد، زمین گِلی و آسمان خاکستری شد. همین موقع ها موقع نوشتن هستند، حتی اگر خودکارت در حال جان دادن باشد!
زنده باد میترا جان
زیبا نوشتید.
عرض ادب و ارادت جناب شاهین عزیز و ادیب، تنها جایی که این روزها میتوان به آرامش رسید و کلی انرژی گرفت، سایت شماست، کاش اگر وقتمان را هم صرف نوشتن میکنیم مثل شما مفید و مثبت بنویسیم.
چه پندهای خوب و ارزشمندی!
چقدر ترکیب گل وقت را دوست داشتم
نویسا و مانا به مهر
سپاس از مهر شما فرحناز خانم گرامی
من از شما دوستان مهربانم انرژی میگیرم.
از اینکه اینجا هستید بی‌نهایت خوشحالم.
شاد و سلامت باشید.