قدرتی که ما داریم

محمد قائد توی یکی از مصاحبه‌هایش با اشاره به نقش مفید کامپیوتر در ویرایش و بالا و پایین کردن نوشته‌هایش گفته بود: اگر کامپیوتر نبود مجبور بودم اختراعش کنم.

بسیاری از روزها که کاغذ و قلم دست می‌گیرم و می‌خواهم آداب مثبت‌اندیشی را به جا بیاورم و لیست سپاسگزاری بنویسم گزینۀ اولم نعمت کامپیوتر و اینترنت است.

استیو ووزنیاک شریک استیو جابز در راه‌اندازی اپل می‌گوید:

انگیزۀ ما در ساخت نخستین کامپیوترهایمان نه حرص بود و نه خودخواهی، ما می‌خواستیم به انسان‌های معمولی کمک کنیم که به سطح سازمان‌های بزرگ یا حتی بالاتر برسند.*

آیا موفق شدند؟ بدون شک بله و این را زمانی می‌فهمی که دست از محدودیت‌های ذهنی‌ات بر می‌داری و وارد گود فعالیت اینترنتی می‌شوی.

زمانی برای نشر یک مطلب ساده در یک نشریه، باید ماه‌ها علاف می‌شدی و سر آخر با جرح‌وتعدیل و هزار مکافات نوشته‌ات چاپ می‌شد، هیچ تضمینی هم وجود نداشت که عمر نشریه چقدر است و گردانندگان آن تا چه زمانی حوصلۀ ریخت و قیافۀ تو را دارند؛ اما حالا می‌توانی وب‌سایت شخصی خودت را داشته باشی، هر لحظه خواستی مطلب خودت را هوا کنی.

حالا اگر همین امشب ایده‌ای برای یک کسب‌وکار به ذهنت برسد، به‌احتمال‌قوی می‌توانی از فردا راه‌اندازی سایت و جمع‌کردن دستۀ اول مشتریانت را شروع کنی.

ما ظاهراً اینترنت را فهمیده‌ام، توی هر جمعی اول آهنگ را که با سوت بزنی، بقیه آهنگ را هم برایت می‌خوانند. همه از دستاوردهای اینترنت می‌گویند اما مسئله این است که در عمل هیچ اعتقاد چندانی به ظرفیت‌های بالای اینترنت نداریم.

یک بار دیگر جملۀ کلیدی حرف ووزنیاک را با هم مرور کنیم: کامپیوتر باعث می‌شود انسان‌های معمولی هم بتوانند به سطح سازمان‌های بزرگ یا حتی بالاتر برسند.

باید از خودمان بپرسیم جز چت کردن توی تلگرام و پرداخت قبوض و چند دانلود و خرید اینترنتی، چقدر از اینترنت سود برده‌ایم؟ تا چه میزان از فضای وب برای برندسازی شخصی و ساختن آیندۀ حرفه‌ای خودمان بهره‌برده‌ایم؟ چه محتوای ارزشمند و ماندگاری به صفحات وب افزوده‌ایم؟ یا جستجوی کدام کلید‌واژه‌ها نشانی از ما بر مخاطبان فارسی‌زبان آشکار می‌شود؟ اینترنت تا چه میزان وضع فکری، احساسی و مالی ما را ارتقاء داده است؟

اگر در پاسخ به این پرسش‌ها جواب چشمگیری نداریم، یعنی در حال هدر دادن ظرفیت شگفت‌انگیز اینترنت هستیم.

مضحک‌ترین و تنبل‌ترین افراد آن‌هایی هستند که در روزگار فعلی از نداشتن بازاری برای علایقشان می‌نالند. باند اینترنت جلوی شماست، فقط باید پرواز کنید.

فعالیت مؤثر در اینترنت هم سخت است و هم آسان:

آسان ازاین‌جهت که از هر جا و با هر امکاناتی می‌توانی یک نیچ مدیا و نیچ مارکت قدرتمند راه‌اندازی کنی و ابزار و مجوز خاصی نیاز نداری.

سخت از این لحاظ که برای دیده شدن در وب راه گریزی از تولید محتوا نداری و تولید محتوا هم فرهنگ مکتوب می‌خواهد.

برای ذهن ایرانی که بدون گذر از فرهنگ مکتوب، مسیر فرهنگ شفاهی تا فرهنگ دیجیتال را میانبر زده، تولید محتوای اثربخش دشوار و طاقت‌فرساست. پایۀ هر نوع از محتوا متن است و شاید باور نکنید که بسیاری از دانشجویان مقطع دکترای ما از نوشتن یک جملۀ درست ناتوان‌اند.

اینترنت همه‌چیز را به آسمان برده، فرصت زیادی برای ماندن روی زمین نداریم.

بعد از خواندن این مطلب چه‌کار کنم؟

می‌توانید «آیا نویسندگی نان و آب می‌شود؟» را بخوانید.

کلاس نویسندگی و تولید محتوا

عضویت در کانال مدرسه نویسندگی در تلگرام

*نقل از متمم