پیش نوشت: سه نکته زیر را همیشه به خودم گوشزد میکنم و به نظرم از دلایل مؤثر برای موفقیت یک وبلاگ هستند، تصمیم گرفتم آن‌ها را با شما دوستان خوبم به اشتراک بگذارم:
چرا باید کوتاه بنویسیم؟
آندره مالرو می‌گوید:
ایجاز احترام به خواننده است. بنا نیست چون یک سردبیر بدعنق با قیچی بالای سرمان نایستاده، روده‌درازی کنیم و هر چه که می‌نویسیم منتشر کنیم.
وبلاگ‌نویسِ تازه‌نفس در ابتدای کار، خوانندگان چندان پیگیری ندارد که دل به مطالب بلند او بسپارند؛ اصولاً حفظ ریتم و جذابیت در یک مقاله طولانی در توان یک نویسندۀ آماتور نیست.
از وبلاگ‌نویسی باید برای تمرین ایجاز و کوتاه نویسی بهره گرفت، تنها پس از تسلط در ایجاز که می‌توانیم مقالات طولانی و خواندنی بنویسیم.
نگاه به وبلاگ ست گادین درس‌های آموزنده‌ای دارد، پ پست‌های او گاهی اوقات دو سه خط بیشتر نیستند، اما همان چند خط ارزش‌آفرین و خواندنی‌اند.
چرا باید برای تیتر زدن عرق بریزیم؟
یک‌لحظه فکر کنید، معیار شما برای کلیک روی مقاله‌ها چیست؟
اگر از اهمیت واقعی تیتر آگاه شویم، ممکن است برای عنوان مطلب چند برابر اصل مطلب زمان بگذاریم.
اگر می‌خواهیم به تیترهای نفس‌گیر و جذابی برسیم باید حداقل نسبت ده به یک را رعایت کنیم، یعنی برای یک مطلب ده تا تیتر مختلف بنویسم و درنهایت یکی را انتخاب کنیم. حوصله کردن برای این کار مزایای بسیاری ازجمله اینکه وبلاگ ما به‌سرعت از وبلاگ‌های دیگر متمایز می‌شود.
تیتربازی یکی از بهترین روش‌های ایده‌یابی است و باعث ترغیب ما به بیشتر نوشتن می‌شود.
یک نویسندۀ دیجیتال و تولیدکننده حرفه‌ای محتوا باید استاد تیتر زدن باشد.
من دفتری دارم که در آن عناوین خوبی که می‌خوانم را یادداشت میکنم.
آیا کلمه‌ها واقعاً مهم‌اند؟
نیما یوشیج می‌گوید: هر کسی به اندازۀ اندیشه‌اش کلمه دارد.
با افزودن واژه‌های تازه و مناسب است که نوشته‌های ما جان می‌گیرند، کلمه‌ها اصلی‌ترین ابزار کار نویسنده هستند و نویسنده بی کلمه مثل بنای بی آجر است.
قرار نیست چون وبلاگ‌نویس هستیم، حساسیت روی واژه‌ها را کار شاعرها بدانیم. برای بهتر فکر کردن و بهتر نوشتن راه گریزی از افزایش دامنه واژگان فعالمان وجود ندارد.
مرور توصیه شاملو برای افزایش دامنۀ واژگان بهترین درس برای افزایش مهارت حرفه‌ای یک نویسنده است. (+) راستی شاید دوست داشته باشید قصه شاعری که کلمه‌ها را می‌خرید را بخوانید؟ (+)
13 پاسخ
دیدگاه من به این موضوع حس خوبیه حس آرامشیه
زنده باد محسن عزیز.
من تازه با وبلاگ شما اشنا شدم واقعا عالی و تعصیر گذار بود من همه نوشته های شما رو نکته برداری میکنم تا ازشون استفاده کنم .در اخر ازتون تشکر میکنم این نکته های کیلیدی رو در اختیار ما گذاشتید
سلام سمیرا جان
خوشحالم که اینجا هستید.
برای من بیشتر بنویسید.
شاد باشید و برقرار.
سلام اقای کلانتری. جدیدا به سایت شما وارد شده ام. زیبا و دلسوزانه و از همه مهمتر کاربردی مینویسید. لذت نوشتن رو باید زندگی کرد. سپاس از نوع بودنتان.
سلام امینه جان
از لطف شما بی نهایت ممنونم.
خوشحالم که این سایت واسطه آشنایی با دوستانی خوبی مثل شماست.
بودن وبلاگت به آدم دلگرمی میده، چون نکاتی را بیان میکنی که نیاز اصلی یک شخص با عنوان نویسندگی است. ممنون شاهین جان
خوشحالم که دوست خوشفکری مثل تو به وبلاگم سر میزنه.
من وبلاگ خوبت رو دنبال میکنم.
ساعت ۳ شب از خواب پریدم؛ تصمیم گرفتم بنویسم؛ سرچ کردم ” نکات کلیدی برای مبتدی ها برای نوشتن ” سایت شما باز شد؛ ساعت ۵ صبح است؛ حس شادی و طراوت و شروعی تازه در تک تک سلول هام موج می زند؛ خیلی زیاد تشکر بابت طبع بلند و سوادتون که در اختیار دیگران قرار دادید.
سلام متین عزیز
خوشحالم که اینجا هستی.
جالبه که بدونی بخشی از بهترین تجربیات من از طریق همین جستجوهای اتفاقی در گوگل ایجاد شده. حتی میتونم بگم بهترین دوستان خودم رو هم از طریق گوگل پیدا کردم.
امیدوارم که با قدرت بنویسی و ادامه بدی.
اگر روزی وبلاگ خودت رو راه انداختی حتماً لینک بده تا نوشته‌هاتو بخونم.
بیشتر برام بنویس.
سلام شاهین جان
در مورد نکته اول که گفتی به نظرم دو جور میشه بهش نگاه کرد. یه موقع میبنی که کوتاه نوشتن به این دلیله که طرف حرفی برای گفتن نداره و یه موقع هم به قول تو این هنر نویسنده هست.که یک پیام ارزشمند رو با تعداد محدودی کاراکتر به ما میرسونه.
راستش شاهین من وقتی اسم اطلاعات زیاد در حجم کم میاد .یاد کتابای کنکوری میفتم که همه نکته‌های مهم رو پشت سرم هم میارن.که اصلا حس خوبی به آدم نمیده. به نظرم کسی که بتونه خلاصه بنویسه و نکات مهم رو جوری درکنار هم قرار بده که آزار دهنده نباشه واقعا هنرمنده.
به شخصه همیشه از خوندن وبلاگت به خاطر همین هنرمندی لذت بردم.
ممنونم ازت
سلام محمدصادق نازنین
به نکته درستی اشاره کردی.
از لطفی که به من داری ممنونم، بی نهایت خوشحال شدم.