انگیزه‌هایی که از ما نویسنده می‌سازند: عشق

درود و خداقوت آقای کلانتری عزیز.
بدون شک حرف شما درسته و عشق نیروییه که نه تنها برای نوشتن، بلکه برای انجام دادن، بهتر بگم، زیبا و درست انجام دادن هرکاری مهمترین انگیزست.
چه عشق به یک “انسان”، چه عشق به یک “چیز” و چه عشق به یک “کار”.
راستش با دیدن “انگیزه شماره 1” منتظر دیدن “انگیزه شماره 2” هم بودم و با تمام شدن مقاله احساس خوبی پیدا نکردم.
فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که شاید تنفر هم انگیزه خوبی باشه. تنفر و انتقام. خواستم جسارت کنم و بهتون پیشنهاد بدم که اضافه‌ش کنین. ولی بعد دیدم این عشق به تنفر داشتن و انتقام گرفتنه که باعث وجودشون میشه.
سرچشمه هرچیزی عشقه، سرانجامش هم.
انتظار برای شماره دوم و متوجه شدن اینکه ممکنه تنها همین یک مورد توی زندگی ما وجود داشته باشه شاید هدف مقاله شما نبود، ولی من بهش رسیدم.
خوشحالم و ازتون ممنونم چون فکر تازه ای بهم هدیه دادین که میتونم بهش فکر کنم و راجبش بنویسم.
با آرزوی موفقیت، سلامتی و عشق برای شما انسان دوست داشتنی.

[…] یاد حرفی از همینگوی افتادم که گفته بود نوشتۀ خوب نتیجۀ عشق است(نقل به مضمون). (در همین رابطه: انگیزه‌هایی که از ما نویسنده می‌سازند: عشق) […]

[…] است همینگوی حتی تا لحظات آخر سپردن کتاب به دستگاه چاپ، روی جزییات […]

سلام . عشق همان نیروی محرکه هستی ست برای رسیدن مانند مرکبی که به آرامی می خرامد و خود مقصد سوارش را می شناسد تا این عشق ما را به کجا برد … . و چه زیبا وحشی بافقی در وصف عشق سخن گفته: یکی میل است با هر ذره رقاص – کشان هر ذره را تا مقصد خاص – رساند گلشنی را تا به گلشن – دواند گلخنی را تا به گلخن – از این میل است هر جنبش که بینی – به جسم آسمانی یا زمینی – همین میل است کآهن را در آموخت – که خود را برد و بر آهن ربا دوخت …

حرفتون درسته… عشقه که ما رو به نوشتن و به تلاش وا می داره… نیروی دوست داشتنی که باعث میشه برای دیگران کاری رو بکنیم، برای کمک به دیگران، برای دردی از دیگران دوا کردن…

به قول نیما:

نیست یک دم شکند خواب در چشم کسی لیکن
غم این خفتۀ چند
خواب در چشم ترم می شکند

این رو گفتم تا به اینجا برسم که عشق لزوماً به یک نفر نیست. عشق به انسانیت هست. عشق یک مسیره.

عشق یا بهتر بگویم ترس از عشق
یا بهترتر بگویم ترسیدن از عاشق شدن

گاهی میتواند ما را از ادامه مسیر بازدارد!

عشق

گاهی باعث میشود که از ادامه یک مسیر منصرف شویم!

سلام و درود بر آقای کلانتری عزیز.

عشق واقعا انگیزه قدرتمندی هست برای نوشتن.

گفتم عرض ارادتی بکنم و بهتون بگم همچنان یکی از لذت بخش ترین و هیجان آورترین فعالیت هام خوندن وبلاگ شماست.

باید بگم:
ممنون آقای کلانتری
ممنون جولیا

صفحات صبحگاهی واقعا سرشار از شگفتیه.

پیروز و سربلند باشید.

بازهم یک کامنت بی ربط دیگه ! توروخدا منو ببخش …

شاهین جان یه سایتی رو معرفی کرده بودی برای اینکه عکس های روی پست هامونو تامین کنه ! چرا باز نمیشه پس ؟