کسی که از مسخره شدن می‌ترسد

گاهی برایم می‌نویسی از مسخره شدن می‌ترسی؛ از مسخره شدن خودت و نوشته‌هایت. می‌گویی چند باری آنچه نوشته‌ای توی جمع خوانده‌ای و دستت انداخته‌اند، و با خودت گفته‌ای: دیگر قلم غلاف!

من برایت یک آفوریسم نقل می‌کنم. این جمله را نه یک سخنران انگیزشی که یکی از عمیق‌ترین متفکران و نویسندگان جهان گفته است:

کسی که از مسخره شدن می‌ترسد، نه خوب‌تر از آنچه هست می‌شود و نه بدتر؛ او هرگز از استعدادهایش به طور کامل استفاده نمی‌کند و حتی اگر نبوغ داشته باشد باز محکوم به معمولی بودن است.
-امیل سیوران

چند ماه اول این سایت، هر بار که انگشت‌هایم را می‌گذاشتم روی کیبورد وحشت می‌کردم. چند لحظۀ اول فکر می‌کردم نکند چیزی بنویسم که دیگران مسخره‌ام کنند، و بعد چند دقیقه می‎‌افتادم به تمسخر خودم و وضعیتی که در آن بودم، و در نهایت کل زندگی و دنیا به نظرم مسخره می‌رسید؛ دور کامل مسخرگی! 

بعداً با نوشتن کمی سر عقل آمدم. اول اینکه فهمیدم دیگران سرگرم کار خودشانند و ننشسته‌اند تا پای من روی پست موز برود و ریشخندم کند، دیگر اینکه به خودم گفتم عمر آدمیزاد کوتاه‌تر از آن است که استعدادها و فرصت‌های نیم‌بند خودش را به خاطر ترس-هر ترسی-بگذارد روی طاقچه خاک بخورد.

اصلاً از مسخره بودن چه باک! به کارمان برسیم.

 

چند پیشنهاد برای مطالعۀ بیشتر: مدرسه نویسندگی | نقشه راه نویسندگی | تولید محتوا | کپی رایتینگ | معرفی کتاب | کلاس‌ها و دوره‌ها | دانلود رایگان کتاب نویسندگی آنلاین 
شاهین کلانتری در مدرسه نویسندگی | تلگرام | اینستاگرام | توییتر | ویرگول | لینکدین

به همسفران مدرسه نویسندگی بپیوندید:

پیشنهاد مطالعه:

24 بهمن 1395

24 بهمن 1395

25 آبان 1403

25 آبان 1403

21 خرداد 1403

21 خرداد 1403

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *